به گزارش اصفهان زیبا؛ خورشید تئاتر اصفهان در سال 1327 خورشیدی، بر فراز شهر تابیدن گرفت. خورشیدی که اگر میماند و غروب نمیکرد، بی شک بخش بزرگی از هویت و فرهنگ اصفهان امروز را نمایندگی میکرد. نام ارحامصدر یکی از نامهای پرآوزه و خوشنام این عرصه است. نامی که عصارهای ناب از اخلاق و منش یک اصفهانی اصیل را در خود داشت و برروی صحنه هم میآورد.
آنچه که بر روی سن تئاتر میگذشت، با آنچه که در زندگی و روابط اجتماعیاش میگذشت، تماشایی بود. نقل است: در یکی از شبهای اجرای نمایش که ارحام صدر هم در آن بازی میکرده، یکی از شخصیتهای عالیرتبه کشور نیز برای دیدنِ نمایش در سالن حضور داشته است. آن شخصیت، آن چنان از نمایش و بازیِ ارحامصدر لذت میبرد که پس از پایانِ نمایش، به گاردِ حفاظتی خود میگوید که قصد دارد ارحامصدر را ببیند و او را با یک هدیه، تشویق کند. هماهنگیها صورت می گیرد و آن شخصیت، از درِ پشتِ صحنه، وارد شده، ارحام صدر را دیده و با او احوالپرسی میکند.
سپس، یک دسته اسکناس از گارد حفاظت میگیرد و به ارحامصدر تقدیم میکند. ارحامصدر به محض گرفتن دسته اسکناس، آنی بند اسکناس را باز میکند و بادقت شروع میکند به شمردن. اطرافیان آن شخصیت، جا میخورند و میگویند که دسته پولی که ایشان هدیه میدهند، حتما تعدادش درست است. ارحام صدر گفتهها و پچپچها را قطع میکند و با همان خوشرویی و حاضرجوابی همیشگیاش میگوید: «از قدیم گفتهاند که اگر پول را از توی جوب هم پیدا کردی، باید بشماریاش.»
شهرت نمایشهای ارحامصدر به قدری زیاد بوده که نه تنها اصفهانیها یا گردشگرانی که وارد اصفهان میشدند، بلکه هر فارسیزبان خوشذوق و اهل هنری، وصف نمایشهای کمدیاجتماعی او را در جای جای ایران میدانست و آرزو داشت تا یک شب بتواند در اصفهان، از دیدن یکی از آن نمایشها لذت ببرد. یکبار هم یکی از تهیهکنندگان سرشناس نمایش در تهران، از ارحامصدر درخواست میکند تا به تهران برود و در سالن او برای تهرانیها، اجرا داشته باشد. ارحامصدر در پاسخ میگوید: «هر چیزی متعلق به جایی است و جابهجا کردنش لطفی ندارد، همانگونه که منارجنبان را در اصفهان باید دید، تئاتر ارحامصدر را نیز باید در اصفهان دید.»
نام رضا ارحام صدر
شهرت شکرپاره اصفهان
پایه گذار مکتب تئاتر اصفهان
دروان حیات 1302 تا 1387 شمسی
آرامگاه باغ رضوان اصفهان