به گزارش اصفهان زیبا؛ محله کوی شهید کشوری در جنوبشرقی اصفهان قرار دارد که از شمال با بزرگراه شهید کشوری و خیابان جاده آبشار محدود شده است.با وجود گذشت تقریبا ۳۰ سال از زمان احداث این شهرک تاکنون هیچگونه پیشرفت چشمگیری در آن مشاهده نشده است. این را اهالی محل و معتمدان که سالهای زیادی در این منطقه ساکن هستند، میگویند.
اسلامی یکی از ساکنان قدیمی محله شهید کشوری است که بهواسطه فعالیت در کانونهای فرهنگی و مسجد ارتباط بیشتری با ساکنان شهرک داشته و با آنها گفتوگو کرده و بهنوعی با بسیاری از مشکلات این محل از نزدیک آشناست.
او در رابطه با شهرک میگوید: «این شهرک بهخاطر شرایط کارگاهی، از ۱۵ سال پیش تاکنون کمبودهای زیادی دارد. آن زمان شهرک شهید کشوری به شهرداری واگذار نشده بود و امکانات زیادی نداشت و مردم ساکن در محل بسیار اذیت میشدند.»
صدای شهرک؛ بیانگر مشکلات مردم
اسلامی به راهاندازی گروه مردمی صدای شهرک بهمنظور بیان و پیگیری مشکلات محله اشاره میکند و میگوید: «این گروه بدون هیچگونه پشتوانه مالی توسط خود مردم راهاندازی شد و چندین سال پیگیر بسیاری از مشکلات بود.»
او ادامه میدهد: «در گروه صدای شهرک مردم پیامها را ارسال میکردند و ما آنها را داخل کانال بارگذاری میکردیم.چندین سال فعالیت آن ادامه داشت؛ اما در حال حاضر دو سالی است که فعالیتی ندارد. کانال دبیرخانه، کانال ماندگاری است که هرکس بخواهد پیگیر مسائل شهرک باشد، میتواند اسناد را مشاهده کند.»
نبود نیروی انتظامی مستقر در شهرک
او درباره مشکلات محله شهید کشوری میگوید: «نبود نیروی انتظامی و تأمین امنیت یکی از بزرگترین مشکلات این منطقه است؛ همین امر موجب دزدیهای زیادی در محله شده است که تاکنون نیز ادامه دارد. تنها نیروی انتظامی نزدیک ما از محله تختفولاد بوده که برای رسیدن به موارد فوری بسیار زمانبر است.»
عدم امکانات پزشکی در منطقه شهید کشوری
اسلامی ادامه میدهد: «از مشکلات این منطقه، نبود دبیرستان دخترانه، نبود درمانگاه و امکانات پزشکی متناسب در منطقه و عدم برخورداری از امکانات اولیه مانند میوهفروشی، نانوایی و حتی خط اتوبوسرانی مناسب، نبود امکانات رفاهی مثل ورزشگاه و همچنین تعداد زیاد سگهای ولگرد و حمله به ساکنان محله است.»
شهرک شهید کشوری و نداشتن مسجد
او به نبود مسجد یا مکان فرهنگی مناسب در شهرک شهید کشوری اشاره میکند و میگوید: «باوجوداینکه ۳۰ سال از راهاندازی این شهرک میگذرد، اما هنوز یک مسجد، کتابخانه یا مکان فرهنگی در اینجا ساخته نشده است و کسی هم در این زمینه پاسخگو نیست.»او به ساخت یک مسجد توسط مردم محل اشاره میکند و ادامه میدهد: «با تلاش گروهی از مردم محل موفق شدیم چند اتاقک کوچک را بازسازی کرده و همان را به مسجد تبدیل کنیم؛ اینجا حتی لولهکشی آب هم نداشت که بعدها توسط هیئتامنای مسجد انجام شد.»
شهید گمنامتر از گمنام
اسلامی به مزار شهید گمنام شهرک شهید کشوری اشاره میکند و میگوید: «در اطراف مزار این شهید سرویسبهداشتی مناسب و نور کافی وجود ندارد. بهنوعی میتوان گفت که این شهید گمنامتر از گمنام در این مکان به خاک سپردهشده است؛ علاوه بر اینکه شاهد اتفاقهای بسیار بدی در کنار مقبره این شهید بزرگوار بودهایم.»
سینما و مکانهای فرهنگی وجود ندارد
او به نبود سینما و هتل، کتابخانه، مسجد و حتی فروشگاه کوثر اشاره میکند و میافزاید: «تعداد زیادی زمینهای واگذارشده در منطقه قرار داشت که قرار بود در این زمینها این خدمات برای مردم ساکن محل ساخته شود؛ اما پس از مدتی یک سرای ایرانی در این زمینها ساخته شد و سرنوشت ساخت اماکن فرهنگی همچنان بینتیجه ماند.»
دکلهای برق فشارقوی و تهدید سلامت شهروندان
او به دکلهای برق ۲۳۰ کیلوولت در شهرک شهید کشوری اشاره میکند و میگوید: «این دکلها در نزدیکی پارک و محل بازی بچهها قرار دارد. وجود همین دکلها خطر بسیار زیادی برای سلامت مردم دارد.»خانم محمدی، یکی از ساکنان شهرک شهید کشوری است. او در ارتباط با این منطقه بیان میکند: «قسمت قدیمی منطقه یا همان گلستان امکانات رفاهی بیشتری دارد؛ اما قسمت تازهساز شهرک از امکانات رفاهی بسیار اندکی برخوردار است؛ علاوه بر اینکه مسجدی داخل شهرک نیست و تنها مسجد این منطقه یک مسجد جامع است که ابتدای ورودی قرار دارد.»
معضلی به نام سگگردانی
او در ارتباط با امکانات فرهنگی منطقه میگوید: «در حال حاضر یک مرکز فرهنگی در حال ساخت است؛ اما درباره فضای سبز بااینکه مکان بزرگی برای آن در نظر گرفتهشده، اما بیشتر به مکانی برای سگگردانی تبدیل شده است که همین امر یک معضل بزرگ برای ساکنان شهرک محسوب میشود.»
تعداد زیاد سگهای ولگرد در کوی شهید کشوری
محمدی ادامه میدهد: «غیر از سگگردانی، در شهرک شهید کشوری سگهای ولگرد زیادی وجود دارد. زمانی که تعداد آنها زیاد میشود، تنها کاری که برای جلوگیری از گسترش آنها میکنند، این است که آنها را عقیم کرده و دوباره در شهر رها میکنند.»
آقای فلاحتپیشه، یکی دیگر از ساکنان قدیمی شهرک شهید کشوری است. او بزرگترین مشکل این منطقه را نبود فضاهای ورزشی، تفریحی و فرهنگی عنوان میکند و میافزاید: «اینجا مسجدی وجود ندارد؛ تنها دو نمازخانه در محله قرار دارد که آنهم توسط اهالی محل راهاندازی شده است؛ حتی آب آن را هم خودمان لولهکشی کردیم که هزینهاش بهصورت تجاری محاسبه میشود؛ اما برق آن پس از رفتوآمدهای زیاد رایگان شده است.»
کمبود مدرسه دولتی
او ادامه میدهد: «اینجا نانوایی نداریم؛ اینجا تنها یک مدرسه دولتی قرار دارد که بیشتر دانش آموزان آن افغانی هستند و از شهرکهای اطراف به اینجا میآیند؛ البته مدارس غیرانتفاعی زیادی در شهرک قرار دارد که از معلمهای خوبی برخوردار است؛ اما هزینه ثبتنام این مدارس بسیار سنگین است.»فلاحتپیشه به بهداشت منطقه و نبود مراکز بهداشتی و درمانی مناسب در شهرک اشاره میکند و میافزاید: «ازنظر بهداشت هنوز هم بعد از گذشت سالها با مشکلات زیادی روبهرو هستیم. در حال حاضر یک بهداری در حال ساخت است؛ البته یک مرکز جامع سلامت هم دارد که یک پزشک مقیم ندارد و برای تزریق ساده باید به اصفهان برویم.»او به نبود فضای سبز مناسب در شهرک شهید کشوری اشاره میکند و میگوید: «یک زمین ورزشی با چمن مصنوعی، دو زمین روباز والیبال و فوتبال آسفالتشده تمام امکاناتی است که در این منطقه قرار دارد.»
سینمایی که ساخته نشد و زمینی که تغییرکاربری داد
او به زمینی که قرار بود در آنجا سینمایی برای ساکنان شهرک ساخته شود، اشاره میکند و میافزاید: «این زمین بعدها توسط شهرداری تغییرکاربری داد و درنهایت یک چهاردیواری ساخته شد که برخی میگویند قرار است مسجد شود؛ اما هیچ شباهتی به مسجد ندارد.»
کمبود اتوبوس، بهویژه در روزهای تعطیل
فلاحتپیشه به کمبود اتوبوس در شهرک اشاره میکند و میگوید: «باوجود تقاضای زیاد، اما همچنان تعداد این اتوبوسها کم است؛ ضمن اینکه تعداد ایستگاههای موجود در شهرک نیز کم است و از یکدیگر فاصله زیادی دارند؛ روزهای جمعه هم اتوبوس نداریم؛ البته غیر از جمعه در روزهای تعطیل مناسبتی هم تعداد اتوبوسها کم است یا اینکه اصلا اتوبوسی رفتوآمد ندارد.»
سال ۱۴۰۰ و آغاز ساخت فرهنگسرای چندمنظوره
او ادامه میدهد: «در سال ۱۴۰۰ قرار بود یک فرهنگسرای چندمنظوره در منطقه احداث شود. با وجود گذشت سه سال هنوز هم پیشرفت چشمگیری ندارد و گمان نمیکنم تا سال آینده هم افتتاح شود.»
برجسازی بیرویه در شهرک شهید کشوری
فلاحتپیشه به زمینهای اطراف که اکنون برجهای بلندی در آنها قرار دارد اشاره میکند و میگوید: «قرار بود تمام این زمینها به فضای سبز تبدیل شوند؛ اما بعد از مدتی بهجای فضای سبز، یک ساختمان مثل قارچ در این مکانها ایجاد شد. همین ساختهای بیرویه موجب تراکم جمعیت زیاد در شهرک شهید کشوری شده است.»
او ادامه میدهد: «در بسیاری از این ساختمانها اصول اولیه ساختمانسازی هم رعایت نشده است؛ خیلیها هم اضافه ساخت دارند؛ حتی وقتی به شهرداری محل مراجعه کردیم، آنهاهم این قضیه را تأیید کردند؛ اما راه به جایی نبردند.»
افزایش جمعیت کوی شهید کشوری و ترافیک زیاد
فلاحتپیشه با اشاره به افزایش جمعیت شهرک شهید کشوری میگوید: «این افزایش جمعیت در حالی است که خیابانسازی اینجا گنجایش این تعداد جمعیت و حتی رفتوآمد را ندارد. صبحها ترافیک زیادی در این شهرک ایجاد میشود که رفتوآمد را با مشکل جدی روبهرو کرده است.»
معضلی به نام بازار کوثر
او به یک ساختمان نیمهکاره که در یکی از زمینهای شهرک ساخته شده است، اشاره میکند و میگوید: «قرار بود اینجا بازار روز کوثر ایجاد شود؛ اما بعدها رها شد و در حال حاضر ساختمان نیمهکاره متروکهای است که به محل خواب کارتنخوابها تبدیلشده.»محمدی در ادامه صحبتهای هممحلهای خود به جمعیت ۲۵هزارنفری شهرک شهید کشوری اشاره میکند و میافزاید: «باوجود این جمعیت زیاد، هنوز هم فضای ورزشی مناسبی برای آن وجود ندارد و اگر هم پیگیر شویم، میگویند زمین خالی برای این کار وجود ندارد.»
او بیان میکند: «نبود امکانات رفاهی، تفریحی و حتی خدماتی باعث شده است شهرک به یک مجتمع خوابگاهی تبدیل شود. ساکنان آن صبحها به محل کارشان میروند و خریدهایشان را هم در داخل شهر انجام میدهند و در آخر برای خواب و استراحت به خانه برمیگردند.» او از تعداد کم مدارس و نبود امکانات بهداشتی در این مدرسهها میگوید: «بیرون شهرک کشوری خیلی خوشآبورنگ است؛ اما وقتی ساکن محله میشوید، میبینید که اینجا حتی یک مدرسه درستوحسابی ندارد. ما خودمان هزینه جمع کرده و کلاسها را تمیز کردیم تا مناسب حال دانشآموزانمان باشد. این مسئله خانوادههای دارای فرزند را با چالشهای فراوانی روبهرو کرده است.» در سال ۱۴۰۰ که با صداوسیما مصاحبهای در خصوص همین بازار کار انجام شد، قرار شدروند ساخت بازار کار ادامه پیدا کند؛ اما بعد از گذشت سه سال هنوز هم در جای خود باقیمانده و برای ساخت آن اقدامی نشده است.