حتماً برایتان پیش آمده كه به محض ورود به محله یا کوچهای از شهر احساس بدی بهتان دست بدهد! یك جور دل گرفتگی مبهم كه اگر كسی در همان لحظه دلیلش را ازتان بپرسد چیزی برای گفتن ندارید، اما دوست دارید بی معطلی آن محدوده را ترك كنید. از سوی دیگر، مناطق و محلههایی هم هستند كه احساس خوبی را در شما زنده میکنند و بی آنکه بدانید به هر بهانهای راهتان را به سویشان كج میکنید. همین مسئله به ظاهر ساده كه برای همه ما بارها و بارها رخ داده، حكایت از واقعیت مهمی به نام ارتباط مستقیم انسان با فضا دارد. به این معنا كه فضای زندگی ما كه حالا دیگر «شهر» هم جزئی از گستره وسیع آن به شمار میآید تأثیر مهم و ممتدی بر شكلگیری عواطف و احساسات درونی ما دارد. مصداق بارز و عینی این مسئله شاید همان وقتی است كه در فضایی مانند میدان نقش جهان اصفهان قدم میزنید یا كوچه پس کوچههای اطرافش را زیر سایه آن گنبدهای بلند گز میکنید.