در شماره پیشین، در گزارشی تشریحی به چگونگی عملکرد مساجد شهر اصفهان در ایام ماه مبارک رمضان و عید نوروز پرداختیم؛ اینکه تلاقی این دو مناسبت ملی و دینی چه تأثیری بر فعالیتهای مساجد گذاشته و آنها چطور از این فرصت استفاده کردهاند.
در ایامی که گذشت، یکی از تلاقیهای نادر مناسبتی رخ داد. روزهای بابرکت ماه مبارک رمضان با عید باستانی نوروز توأمان شد و حسوحال جدیدی را برای مردم رقم زد. ازجمله فرصتی برای مساجد که مسجدیهایشان به مناسبت ماه مبارک رمضان اشتیاق فراوان و به مناسب عید نوروز، فراغت بیشتری برای حضور در مسجد و استفاده از برنامههای آن داشتند.
توجه به محلههای کمتربرخوردار که خدمات شهری ضعیفی دریافت کرده بودند، باعث شد طرح برنامهای به نام «محلهمحوری» روی میزی قرار بگیرد که «میز محلات» نام گرفت.
روزهای پایان اسفند که میشود همهجا بوی تازگی میگیرد. دوباره میتوان عطر بهار را احساس کرد.
بازارهای اصفهان، با آن معماری خیرهکننده و راستههای پیچدرپیچ، همیشه جایی بودهاند پر از جنبوجوش و زندگی.
بهار اعلامی هرساله برای شروع و آغاز است، شروعی برای رسیدن به رشد و کمال.
اینجا طوقچی است؛ همان میدان قدس؛ جایی که از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در آن موجود است.
نوروز بهخصوص سیزدهبهدر در محلههای اصفهان بازیهای مختلفی رایج بود، بازیهایی که با وجود فواید بسیار و فعالیت مناسب، امروز بسیار کمرنگ شده است …
عید که میشود، نفسهای بهار بوی جان میدهد و دستهای شاخهها با سبدی از شکوفه به استقبالت میآیند.
اصفهان قدیم، شهری بود پر از دیفالهای سیفید و گنبدهای آجری، پیندریهای چوقی با شیشههای رنگی، طاخچهها، گنجههای چوقی، زیرزیمینهای نمور، باخچههای کوچیکآبزرگ، کامسراها، مرغآچوریهای تو حیاط.
نامش نادرقلی است و شهرتش نادریرارانی. متولد شهریور سال ۱۳۱۷ شمسی در روستای راران است که حالا یکی از محلههای منطقه ۱۵شهر اصفهان شده.
در گذشته علاوه بر آداب و رسوم مشترک همه محلهها، در داخل هر محله به فراخور خردهفرهنگ حاکم، آداب و رسوم خاصی هم در ماه رمضان و ایام نوروز وجود داشته است.