به گزارش اصفهان زیبا؛ بحران آب در تهران هر روز شدیدتر میشود. در این میان، طرح انتقال آب از دریای خزر به تهران دوباره مطرح شده است. بسیاری از کارشناسان محیطزیست میگویند اجرای این طرح، طبیعت شمال کشور را با خطرهای جدی روبهرو میکند.
🔹 طرحی پرهزینه برای مقابله با کمآبی تهران
ابراهیم نجفی، عضو کمیسیون عمران مجلس، گفت بخش زیادی از آب شرب تهران از بیش از ۵۰۰ حلقه چاه زیرزمینی تأمین میشود. او هشدار داد که این روش، احتمال فرونشست زمین را در پایتخت افزایش میدهد.
نجفی تأکید کرد که منابع زیرزمینی و بارندگیهای فصلی پاسخگوی جمعیت بیش از ۱۰ میلیون نفری تهران نیستند. به گفته او، تنها راه پایدار برای تأمین آب، اجرای طرح انتقال آب خزر است.
او توضیح داد که مسیر انتقال از نکا تا شهر ری تعیین شده و زیرساختهای اولیه آماده است. به باور نجفی، میتوان از مسیر خط لولههای نفتی قدیمی برای انتقال آب استفاده کرد تا هزینه پروژه کاهش یابد.
🔹 جزئیات و ظرفیت انتقال آب
بر اساس بررسیهای بنیاد آب خزر، مجریان تاکنون ۸۰ درصد مسیر پروژه را تملک کردهاند. این طرح سالانه حدود ۲۰۰ میلیون مترمکعب آب به تهران منتقل میکند و پساب تصفیهشده را برای احیای دریاچه قم بازمیگرداند.
کارشناسان هشدار میدهند که سطح آب خزر بهدلیل گرمایش زمین و افزایش تبخیر بهطور مداوم پایین میرود و این مسئله میتواند تراز طبیعی دریا را برهم بزند.
🔹 دیدگاه کارشناس محیط زیست
محسن موسوی خوانساری، کارشناس محیط زیست، در گفتوگو با تسنیم اظهار کرد:
«انتقال ۲۰۰ میلیون مترمکعب آب در برابر حجم ۷۸ هزار میلیارد مترمکعبی خزر، تأثیر محسوسی بر کاهش سطح آن ندارد.»
او افزود: «مشکل اصلی، آسیب به طبیعت شمال کشور است. حتی اگر از مسیر خط لولههای قدیمی استفاده کنیم، باز هم جنگلهای هیرکانی و مناطق ثبت جهانیشده دچار تخریب میشوند. این مسئله میتواند تلاش چندساله برای ثبت جهانی این جنگلها را بینتیجه کند.»
🔹 چالشهای اجرایی و زیستمحیطی
خوانساری تأکید کرد: «با عقبنشینی آب خزر، مسیر لولهگذاری باید طولانیتر شود و این موضوع هزینهها را افزایش میدهد. هرچه دریا عقبتر برود، تجهیزات بیشتری لازم داریم و در نتیجه آسیبهای محیطی نیز بیشتر میشود.»
او پیشنهاد کرد که دولت بهجای اجرای پروژههای پرهزینه و پرریسک، روی مدیریت مصرف، بازچرخانی آب و کاهش هدررفت شبکه توزیع تمرکز کند تا پایداری آبی در تهران افزایش یابد.
🔹 جمعبندی
طرح انتقال آب خزر به تهران میتواند بخشی از کمبود آب پایتخت را جبران کند، اما هزینههای مالی و زیستمحیطی بالایی دارد. کارشناسان معتقدند که آینده پایدار آب در کشور تنها با اصلاح الگوی مصرف، نوسازی شبکه توزیع و سرمایهگذاری در فناوریهای صرفهجویانه ممکن است.
