به گزارش اصفهان زیبا؛ گاهی خوشبختی در چیزهای کوچک خلاصه میشود؛ در روشن شدن یک شمع یا در بریدن کیکی ساده و در برق چشمانی که مدتهاست دلیلی برای خندیدن نداشتهاند. در گوشهوکنار این شهر، کودکانی زندگی میکنند که گرفتن جشن تولد برایشان یک رویای دور از ذهن است؛ نه بهخاطر اینکه آرزو ندارند، بلکه چون زندگی هر بار چیزی مهمتر از شادی را به خانوادهشان تحمیل کرده است.
سالهاست بسیاری از این بچهها تنها تماشاگر جشنهای دیگران بودهاند. برای بعضیشان، تولد یعنی عکسهایی که در شبکههای اجتماعی میبینند، نه تجربهای که لمسش کرده باشند. اما در میان تمام دغدغهها و کمبودها، یک گروه داوطلب و خیر تصمیم گرفتهاند، این «نداشتهها» را به خاطرهای شیرین تبدیل کنند. آنها هر ماه به خانههایی سر میزنند که سالهاست صدای «تولدت مبارک» در آن پیچیده نشده. با یک کیک کوچک، چند بادکنک رنگارنگ و هدیهای متناسب با سن کودک، لحظاتی میسازند که شاید از بیرون معمولی به نظر برسد، اما برای همان کودک به اندازه یک رویا ارزش دارد.
آنچه این گروه انجام میدهد فقط برگزاری یک جشن تولد نیست؛ بلکه بازگرداندن حس دیدهشدن به کودکانی است که معمولا در اولویت آخر قرار میگیرند.
زندگی برای این بچهها سختیهای زیادی داشته است، اما برگزاری همین چند دقیقه جشن، نقطهروشنی میشود که تا مدتها در ذهنشان میماند. این گزارش روایت همین لحظههاست، زمانی که انسانیت را با سادهترین شکل ممکن معنا میکند و ثابت میسازد شادی، اگرچه گاهی کمهزینه است، اما میتواند عمیقترین اثر را بگذارد.
فاطمه مطلبی، مددکار مرکز نیکوکاری «مهرباران» در گفتوگو با« اصفهان زیبا» درباره روند شناسایی و حمایت از کودکان نیازمند توضیح میدهد: «اسامی کودکان عمدتا از طریق کمیته امداد یا شبکهای متشکل از 50 فرد معتمد شامل خانمها و آقایان به ما معرفی میشود.
پس از اطلاع از تاریخ تولد کودک، تیم مددکاری وارد عمل میشود. ابتدا به منزل خانواده مراجعه میکنیم تا شرایط زندگی و میزان نیازمندی بررسی شود.»
او میافزاید: «در اغلب موارد دو خانواده همزمان بررسی میشوند و اگر از نظر زمانی و مالی امکانش باشد، برای هر دو جشن تولد میگیریم. در صورت محدودیت، یکی از خانوادهها انتخاب میشود. پس از تأیید نهایی، خودمان را معرفی کرده و اطلاعات دقیقتری از وضعیت پدر، مادر و خواستههای بچهها میگیریم تا جشن بر اساس نیازها و آرزوهای واقعی کودک طراحی شود.»
از تهیه هدیه تا برگزاری جشن؛ همه چیز دستساز مردم
مطلبی درباره مراحل بعد از تحقیق مددکاری میگوید:«پس از جمعآوری اطلاعات، پرونده برای گروه اجرا و روابط عمومی ارسال میشود تا جشن را طراحی کنند. ما معمولا پوستر میسازیم و برای آشنایان و خیرین میفرستیم. اگر بتوانیم یک سفیر یا فرد خیر را وارد کار کنیم، تهیه هزینهها آسانتر و با کیفیت بهتر انجام میشود.»
او درباره نحوه تأمین هدایا توضیح میدهد: «در یکی از تولدهای اخیر، کودک هم تفنگ پلیسی میخواست هم دوچرخه. ابتدا تصور میکردیم فقط میتوانیم یکی از آنها را تهیه کنیم، اما با کمک خیرین هر دو را تهیه کردیم.
این روند برای بقیه بچهها هم همینطور است؛ هدیهها دقیقا مطابق آرزوهایشان تهیه میشود.»
حمایت فقط به جشن تولد محدود نیست
مطلبی تأکید میکند:«برای شب جشن، شام مختصری هم در نظر گرفته میشود. اگر خانواده مشکل خاصی داشته باشد و بتوانیم کاری انجام دهیم، کمک میکنیم؛ اگر نتوانیم، خانواده را به افراد مطمئن معرفی میکنیم. علاوه بر این، از خانوادههایی که تحت پوشش هستند هرچند وقت یکبار پیگیری میشوند و در ماه رمضان یا عید نوروز بستههای معیشتی برای آنها تهیه میشود.»
فعلا پنج تا شش تولد برگزار شده است
او درباره آمار جشنها توضیح میدهد: «حدود سهچهار سال است که این جمع دوستانه شکل گرفته. ابتدا با روز مادر شروع و برای نیازمندان هدیه تهیه کردیم. بعدها وارد حوزه تولد کودکان شدیم و حدود یک سال و دو سه ماه است که جشن تولد میگیریم. تا حالا حدود پنج یا شش تولد برگزار شده است.»
بودجه؛ کاملا مردمی و بدون هیچ کمک سازمانی
مطلبی در ادامه سخنانش درباره منابع مالی مرکز نیکوکاری «مهر باران» میگوید: «بودجه از طریق مردم تامین میشود. هیچ بنیاد یا نهادی در این مسیر به ما کمک نمیکند و صفر تا صد کار توسط خود بچهها و خیرین انجام میشود. یک گروه نیز داریم که اعضای آن ماهانه مبلغی را پرداخت میکنند.قبلا اعضا موظف بودند، ماهانه 200هزار تومان بپردازند، اما برای افزایش تعداد اعضا آن را به 110 هزار تومان کاهش دادیم.»
او در پایان ادامه میدهد: «اگر قرار باشد جشن تولد یا بسته معیشتی آماده کنیم، در گروه اطلاعرسانی میکنیم و هرکس توان داشته باشد کمک میکند. حمایتها از هر قشری است و کاملا داوطلبانه انجام میشود.»
