به گزارش اصفهان زیبا؛ در بین صنایع مختلف نقش فناوری در صنعت گردشگری پررنگتر است. استفاده از فناوریهای به روز در دنیا سفر را آسانتر کرده است. افراد مختلف با کمک فناوری میتوانند در هر منطقهای زندگی کرده و طبیعت، آثار تاریخی و باستانی و صنایعدستی شهر و روستای خودشان را به جهانیان معرفی کنند.
تحول دیجیتال با آسان کردن مسیر سفر، معرفی مناطق دیدنی و جاذبههای توریستی و نشان دادن تصویر واقعی از شهرها و روستاهای دور و نزدیک باعث رشد گردشگری میشود.
به گفته یک فعال استارتاپی اصفهان، دیجیتال سایننج اصلیترین فناوری است که در دنیا در حوزه گردشگری به کار گرفتهشده است و در دسته فناوری اینترنت اشیا قرار میگیرد؛ این فناوری در یکسری نمایشگرهای دیجیتال محیطی شهری به کار گرفتهشده است؛ نمونه آن استفاده از این فناوری روبهروی متروپل است.
این فناوری کمک میکند تا یکسری خدمات مانند خدمات راهنمای محیطی، مسیریابی، هشدارهای آب و هوایی به شهروندان و گردشگران ارائه شود.
مرتضی یراقی در گفتوگو با «اصفهانزیبا» ادامه میدهد: دیجیتال سایننج در دنیا جاافتاده است؛ هزینههای تولید بنر و چاپ بنر برای اطلاعرسانی بالاست ولی دیجیتال سایننج منجر به کاهش هزینه میشود.
کاربرد هولوگرام در گردشگری
یراقی خاطرنشان میکند: یکی دیگر از فناوریهای بهکاربرده شده در حوزه گردشگری فناوری هولوگرام است؛ هولوگرام تصویر مجازی و سهبعدی است که از تداخل پرتوهای نور لیزر که از اشیای فیزیکی واقعی منعکس میشوند، ساخته میشود. به عبارت سادهتر، هولوگرامها تصاویر سهبعدی هستند که با تداخل دو پرتو نور و ایجاد تصویر روی یک فیلم یا سطوح دیگر ایجاد میشوند.
او تصریح میکند: واقعیت افزوده نوعی از فناوری است که عوامل مجازی را در دنیای واقعی به ما نشان میدهد. نمونه خیلی ساده آن در گوشیهای تلفن همه وجود دارد. فیلترهای اسنپچت که روی سر افراد، گوش خرس و خرگوش میگذارد یا نمونههای کاربردیتر آن اپلیکیشنهایی هستند که وسایل خانه (مثلا یک میز) را در فضای اتاق نشان میدهد نمونه اولیه واقعیت افزوده بازی جذاب pokermongo بود که در سال 2016 وارد بازار شد و توسط این بازی افراد میتوانستند شخصیت پوکمون را در خیابانها ببینند که میدود و حتی با وسیلهها یا افراد واقعی تعامل دارد.
این فعال استارتاپی اذعان میکند: واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و واقعیت مرکب سه گروهی هستند که تا این لحظه وارد دنیای فناوری شدهاند و ممکن است در آینده نیز مفاهیم جدیدی وارد این حوزه شود که آنها نیز زیرمجموعه واقعیت گسترده قرار خواهند گرفت.
واقعیت گسترده و گردشگری
یراقی اذعان میکند: واقعیت گسترده یا واقعیت توسعهیافته به محیطهایی گفته میشود که ترکیبی از واقعیت و دنیای مجازی است و شامل کامپیوتر و گیتها و تجهیزات جانبی بوده و تعامل بین انسان و تجهیزات را برقرار میکند. این لغت اخیرا وارد فرهنگ لغات فنی شده و عملا چتری است که تمامی مفاهیم قبلی در این حوزه را در برمیگیرد. بهعبارتدیگر تمامی شبیهسازیها مانند شبیهساز پرواز، گروهی از بازیهای سهبعدی، عینکهای واقعیت مجازی و هرچیزی که بهنوعی ترکیبی از واقعیت و دنیای مجازی باشد را شامل میشود.
این فعال استارتاپی ادامه میدهد: واقعیت گسترده کاربردهای زیادی در دنیای امروز پیداکرده است. آموزش خلبانی و شبیهساز پرواز، شبیهسازی میدان جنگ، شبیهسازی آسمان و آموزش نجوم، نمایش قسمتهای مختلف اندام بدن بر روی مخاطبان و آموزش آناتومی، جراحی رباتیک، موزهها و نمایشگاههای مجازی، نمایشگاه دقیق و 360 درجه محصولات در فروشگاههای مجازی.
واقعیت مجازی و گردشگری
یراقی میگوید: واقعیت مجازی در سادهترین تعریف خود عبارت است از شبیهسازی یک دنیای جدا از واقعیت که به کاربر اجازه میدهد وارد فضای متفاوت از محیط اطراف خود شود و به تجربه دلخواه بپردازد. تجربهای که میتواند سرگرمکننده و مفرح باشد، علمی و آموزشی، درمانی یا خدماتی باشد. کاربر برای ورود به عالم واقعیت مجازی باید سرخود را درون یک محفظه یا هدست قرار دهد تا با کمک لنزهای مخصوص که مقابل چشمانش قرار گرفته به دنیای جدید وارد شود. دنیایی که میتواند یک بازی ویدئویی باشد، تجربه سینمایی، گشتوگذار مجازی درون یک موزه یا حتی جراحی.
کاربرد تور مجازی برای صنعت گردشگری
یراقی اذعان میکند: تور مجازی یک شبیهسازی از مکانی واقعی است که با کمک فایلهای رسانهای ازجمله عکاسی بیجان، تصاویر پانارومای 360 درجه، ویدئو، متن، نریشن و موارد متعدد دیگر ساخته شده است. تورهای مجازی به افراد اجازه میدهند از یک مکان بازدید و آن را بدون اینکه واقعا به آنجا رفته باشند تجربه کنند. درواقع تور مجازی چندین نقطه است که بین آنها میتوانید گردش کنید. در هرنقطه شما میتوانید با موضوعات مختلف ارتباط برقرار کنید؛ بهعنوانمثال میتوانید تاریخچه مکانی را که در حال مشاهده هستید، بخوانید یا به صدای یک راهنمای تور گوش کنید. یک تور مجازی از تصاویر ثابت و فریمهای ویدئویی متعددی تشکیل شده است تا یک نمای کلی از هرزاویه مختلف نشان دهد؛ بهعنوانمثال یک بنا را از بخشهای مختلف نشان دهد یا یک منظره زیبا را از زوایای دید متفاوت.
این فعال استارتاپی بیان میکند: اولین استفاده از تور مجازی به سال 1994 برمیگردد. زمانی که یک موزه سعی کرد به گردشگران خود این حس را بدهد که انگار به یک قلعه انگلیسی در سال 1550 برگشتهاند. از آن تاریخ به بعد تورهای مجازی افراد زیادی را بهسوی خود جلب کرده و محبوبیت آن روزبهروز افزودهشده است.
او میافزاید: تورهای مجازی مدتی فراگیر شده بود که برای معرفی اماکن گردشگری استفاده میشود. برخی موزهها از تورهای مجازی استفاده میکنند. همه افراد بهخاطر هزینهها امکان سفر به خیلی از مناطق را ندارند به همین خاطر خیلی از این اماکن در قالب تورهای مجازی معرفی میشوند.