در همین باره علیرضا کریمی، سردبیر روزنامه آفتاب یزد با اشاره به اینکه قطعی برق خبرنگاران و سایر اعضای تحریریه روزنامه را با مشکل مواجه کرده است، می‌گوید: با توجه به اینکه حدود 90 درصد از اعضای تحریریه روزنامه آفتاب یزد به دلیل شرایط کرونایی به صورت دورکاری فعالیت می‌کنند، قطعی برق نیز مزید علت شده تا محتوا دیرتر آماده شود و از سوی خبرنگاران با تأخیر ارسال شود. قطعا این موضوع بر کیفیت کار نیز تأثیر می‌گذارد؛ زیرا یکی از ابزار اصلی خبرنگار برای انجام کارهای روزمره‌اش، کامپیوتر یا لپ تاپ است که به برق نیاز دارد. اگر هم خبرنگار با لپ تاپ کار کند، نهایت ذخیره برقی هم که می‌تواند داشته باشد، یک ساعت است؛ بنابراین اگر قرار باشد چندین ساعت روی محتوای خود وقت بگذارد، با قطعی برق این امکان را نخواهد داشت و ناچار است با عجله و استرس بیشتری کارش را انجام دهد. مسلما در چنین شرایطی حق مطلب ادا نمی‌شود و کیفیت مطلب نیز مانند روزهای گذشته نخواهد بود. البته ما هم چاره‌ای جز پذیرش این شرایط نداریم و وضعیت خبرنگاران را درک می‌کنیم و ناچار به پذیرش این موقعیت هستیم.
دورکاری بدون برق؟
سردبیر روزنامه آفتاب یزد در بخش دیگری از سخنانش، ادامه می‌دهد: این قطعی‌ها در صورتی اتفاق می‌افتد که وضعیت کرونا حادتر شده و ستاد مقابله با کرونا اصرار دارد مشاغل مختلف به صورت دورکاری فعالیت‌های خود را ادامه دهند؛ درحالی‌که برق به عنوان یکی از ملزومات اصلی برای فراهم‌بودن شرایط دورکاری به صورت مداوم قطع می‌شود.
کریمی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه من جزو سردبیرانی هستم که تمایل چندانی با فعالیت خبرنگاران به صورت دورکاری ندارم، می‌گوید: به خاطر اینکه دورکاری به کیفیت کار لطمه می‌زند؛ زیرا زمانی که کرونا وجود نداشت، به صورت روزانه با اعضای تحریریه جلسه برگزار می‌کردیم و سوژه‌ها را مورد بررسی و نقد و ارزیابی قرار می‌دادیم؛ بالاخره در این جلسه‌هایی که در تحریریه برگزار می‌شد، خروجی‌های بسیار مطلوبی حاصل می‌شد تا اینکه فرد بخواهد به صورت یک‌نفره سوژه مشخص کند.
این فعال رسانهای در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه قبل از اینکه قطعی برق رخ دهد، تا ساعت نه شب صفحه‌بندی صفحات روزنامه به اتمام می‌رسید، بیان می‌کند: اما الان به دلیل تأخیر در ارسال مطالب از سوی خبرنگاران (با توجه به اینکه تمام خبرنگاران هم در تهران مستقر نیستند و در شهرهای مختلف زندگی می‌کنند) یک تا دو ساعت صفحه‌بندی به تأخیر می‌افتد. از سوی دیگر، نبود برق حساب‌کتاب کار را به‌هم می‌ریزد. برای مثال، چند شب پیش، قرار بود تیتر یک روزنامه به گزارش یکی از خبرنگارانی اختصاص یابد که در یزد زندگی می‌کند. اما قطعی برق باعث شد مطلب به‌موقع نرسد و مجبور شدیم صفحه یک را از اول ببندیم. همچنین چاپخانه نیز با قطعی برق با مشکل مواجه می‌شود. به همین دلیل ممکن است اصلا چاپ به برخی از شهرها نرسد و ضرر مالی هنگفتی متوجه مدیر روزنامه شود.
از دورکاری استفاده نمی‌کنم
مهری مصور، خبرنگار نیز در این باره می‌گوید: با توجه به اینکه دفاتر رسانه‌ها از برق اضطراری استفاده می‌کنند، قطعی برق در محل دفاتر رسانه‌ها چندان تبعات خاصی برای امور کاری ندارد؛ اما مشکل اساسی به زمان دورکاری یا تهیه گزارش بر می‌گردد و شخصا در این روزها که بحث قطعی برق وجود دارد، ترجیحم به حضور فیزیکی در محل کار و عدم استفاده از موقعیت دورکاری است.
این فعال رسانهای ادامه می‌دهد: در دومین مقطع قطعی برق و بعد از اینکه جدول خاموشی‌های احتمالی منتشر شد، به حساب ساعت جدول که قطعی برق را 15 تا 17 اعلام کرده بود، به صورت دورکار در منزل مشغول تهیه گزارش و آماده‌کردن صفحه بودم، اما حدود ساعت یازده و نیم به یکباره برق رفت.
این روزنامه‌نگار در بخش دیگری از سخنانش معتقد است: لپ‌تاپ من بدون باتری و با برق کار می‌کند و عملا امکان استفاده از لپ‌تاپ را نداشتم و تلاش می‌کردم با استفاده از گوشی موبایل، گزارشم را بنویسم که کار ساده‌ای نبود و چند ساعتی درگیر نوشتن گزارش شدم که البته به پایان هم نرسید و مجبور شدم منتظر بمانم تا دوباره برق وصل شود.
به گفته این فعال رسانهای، همین قطعی برق چند‌ساعتی کار را به تأخیر انداخت و به همین دلیل بین خطر شیوع کرونا در وضعیت قرمز شهر اصفهان و تبعات قطعی برق در هنگام دورکاری، گزینه اول را انتخاب کردم، چون فکر می‌کنم بالاخره با کرونا راحت‌تر می‌شود کنار آمد.
برخی سردبیران همکاری نمی‌کنند
خبرنگار دیگری که به ذکر نامش در این گزارش تمایلی ندارد و در یکی از خبرگزاری‌ها به صورت دورکاری کار می‌کند نیز در این باره معتقد است: «من به دلیل اینکه دفتر خبرگزاری که برای آن فعالیت می‌کنم، از نظر فاصله جغرافیایی به مکان زندگی‌ام بسیار دور است، به صورت دورکاری کار می‌کنم. اما در این چند وقت اخیر، قطعی برق دردسرهای زیادی برای من به وجود آورده است؛ زیرا روزانه باید تعداد مشخصی خبر برای خبرگزاری ارسال کنم، اما برق بدون برنامه قطع می‌شود و دستم در پوست گردو می‌ماند.» او ادامه می‌دهد: «فکر می‌کنم، قطعی برق، برای خبرنگارانی که در تحریریه حضور ندارند و دورکاری می‌کنند، به مراتب بسیار سخت‌تر از سایر خبرنگاران باشد. حالا تصور کنید سردبیر با این موضوع هم کنار نیاید و آن را بهانه‌ای برای فرار از کار بداند! زمانی هم که تعداد موظفی کم باشد، از حقوقم کم می‌شود. درواقع می‌خواهم بگویم متأسفانه برخی از مدیران و سردبیران، درکی از این شرایط ندارند و با خبرنگار همکاری‌های لازم را نمی‌کنند. از طرف دیگر، با قطعی‌های مدام برق، مدام دلشوره دارم که مبادا برای لپ‌تاپم اتفاقی بیفتد و مثلا بسوزد.» او ادامه می‌دهد: «با توجه به شیوع کرونا و همچنین اصرار مسئولان به دورکاری، چرا زیرساخت‌های لازم، هنوز فراهم نشده است؟ خبرنگاران برای تأمین ملزومات ابتدایی کار خود مثل برق و اینترنت با مشکل روبه‌رو هستند و نمی‌دانند باید چه کنند.»
آلا توحیدی، خبرنگار اعتماد و دبیر تحریریه مجله «دید در شهر» نیز در این‌باره می‌گوید: در روزهای ابتدایی قطعی برق که بدون اطلاع قبلی این اتفاق افتاد گاهی نمی‌توانستم از منزل برای شرکت در جلسات خبری خارج شوم؛ حتی اگر شانس با من همراه بود و به جلسات هم می‌رسیدم آنجا برق قطع بود و با وجود گرما برگزاری آن با مشکل روبه‌رو می‌شد.
او ادامه می‌دهد: بسیاری از سفارش مطالب که باید رأس زمان به روزنامه برسد با تأخیر روبه‌رو می‌شود و قطعا اگر این اتفاق ادامه‌دار باشد، ضمن ضرر و زیان بسیاری از نظر مالی به مدیران، تهدید شغلی هم متوجه خبرنگاران خواهد شود. به گفته او، به دلیل اینکه تمام اخبار مهم در ساعات نخستین روز اطلا‌ع‌رسانی می‌شود، نمی‌توانم سفارشات روزنامه را به ساعات دیگری موکول کنم و مجبورم قبل از قطعی برق، تغییر محل بدهم که با وجود شرایط کرونا این امر ممکن است سلامتی را هم به خطر بیندازد. کاهش سرعت اینترنت و شارژ نداشتن لپ تاپ یا موبایل به دلیل استفاده زیاد در طول روز راندمان کاری خبرنگاران را به‌شدت کاهش می‌دهد.
