ضعف و بی‌حالی بعد از کرونا، احتمالا ناشی از سردی طبع ویروس کووید ۱۹ و همچنین تأثیر آن بر جریان خون و گاهی هم ناشی از کم‌خونی یا کمبود ویتامین دی در بدن است. بنابراین شایع‌ترین عارضه‌ای که پس از کرونا شاهد آن هستیم، ضعف و بی‌حالی همراه با علائم کاهش توان بدنی مانند تنگی نفس بعد از چند قدم راه‌رفتن و عدم توانایی کافی برای انجام اموری همچون ورزش‌کردن، کوه رفتن و… است.
در قدم اول باید سطح ویتامین دی خون با آزمایش، بررسی و درصورت نیاز، با مصرف مکمل‌های موجود اصلاح شود. مرحله بعد، بررسی فرد از نظر کم‌خونی و در صورت نیاز مصرف مکمل یا خون‌سازهای مقوی است که برای کم‌خونی‌های معمول یا ناشی از فقرآهن، عموما خون‌سازهای مقوی شناخته‌شده در طب ایرانی بسیار مفیدند: مواد غذایی مانند بادام و فراورده‌های آن مانند شیربادام (میکس آب و بادام پوست‌گرفته و کمی عسل و در صورت گرمی مزاج فرد، افزودن چند قطره آبلیمو) به‌ویژه در افرادی که درگیر مشکلات گوارشی ناشی از کرونا بوده و نمی‌توانند شیر مصرف کنند، فرنی و حریره بادام. این فراورده‌ها مقوی عمومی بدن هستند، زود از هضم کبدی می‌گذرند، رطوبت‌بخش‌های خوبی هستند و از شکنندگی ناخن و خشکی پوست نیز پیشگیری می‌کند.
تدابیر غذایی
مصرف کره حیوانی با کمی نان برشته و عسل (در وعده صبحانه)؛
فالوده سیب روزی دو مرتبه (سیب رنده‌شده با کمی عسل، گلاب و زعفران) یا یک استکان آب‌سیب طبیعی که جرعه‌جرعه نوشیده شود)؛
شربت عسل (هر دوسه‌ساعت یک استکان ترجیحا همراه با کمی زعفران)؛
عسل زیرزبانی، هر هشت ساعت یک قاشق مرباخوری با نمک یا بدون نمک (در دیابتی‌ها با مراعات قندخون و در افراد با فشارخون بالا، بدون نمک)؛
ارده با شیره توت یا شیره انگور (هر دو ساعت، یک قاشق مرباخوری)؛
سوپ جوجه (شامل: کمی بلغور گندم یا جو، سینه یا ران بدون چربی مرغ، پیاز، هویج، گشنیز، جعفری و کمی نمک و زردچوبه است)؛
عصاره گوشت (چهارپنج قاشق غذاخوری و روزی یکی‌دو مرتبه)؛
نخودآب (یک پیاله در کنار نهار یا شام)؛
زرده تخم‌مرغ عسلی (روزی یک عدد)؛
پودر مغز پسته با کمی شکر سرخ یا قهوه‌ای (روزانه دوقاشق غذاخوری)؛
روزی ۱۰ عدد بادام درختی و ۲۰ عدد مویز؛
جویدن چند عدد انجیر یا مویز (هر هشت‌ساعت یک‌بار)؛
روزانه دوسه قاشق مرباخوری از ترکیب 10 واحد عسل، یک واحد ژل رویال و یک واحد گرده گل (برای کاهش هزینه‌ها، در صورت لزوم می‌توان ژل رویال را حذف کرد)؛
دمنوش دارچین و عسل (یک فنجان پیش از هر وعده غذا)؛
افزودن دارچین یا زنجبیل یا سیاه‌دانه به غذاها.
تدابیر غیرخوراکی
قراردادن پاها تا مچ در آب گرم، در حالت درازکش یا نشسته روی صندلی (به مدت ۱۵ دقیقه و روزی سه‌بار) و خشک‌کردن کامل پاها پس از آن؛
روغن‌مالی پشت ریه‌ها، پشت دست‌ها و پاها با روغن بابونه یا زیتون تصفیه‌نشده یا سیاه‌دانه یا اسانس نعنا یا مخلوط اسانس نعنا با روغن‌های ذکرشده یا ویکس و سپس بادکش این نواحی (هر هشت‌ساعت یک‌بار)؛
تنفس طبی، به آرامی و با شمردن از یک تا ده، هوا را از بینی به درون ریه‌های خود بکشید ؛ به گونه‌ای که انگار شکم را از هوا پرکرده‌اید. سپس تا جایی که می‌توانید، نفستان را نگه دارید. در پایان با همان شیوه شمردن در ۱۰ شماره، هوا را با فشار از دهان بیرون‌دهید.
(به مدت ۱۰ روز، هرروز ۷ تا ۱۲ بار و در فواصل یک‌ساعته، این تمرین مفید را تکرارکنید. البته در روزهای نخست به هر اندازه که می‌توانید این تمرین را انجام‌دهید؛چون وقتی عادت ندارید، زیاد انجام‌دادن آن می‌تواند موجب سرگیجه یا عارضه‌های دیگر
شود.)
چند نکته مهم
تدابیر بالا بعد از گذران فاز حاد بیماری و نداشتن تب و… کاربردی است.
تدابیر خوراکی فقط برای بهبود ضعف و بی‌حالی برای یک دوره مشخص و با توجه به شرایط بیمار درنظر گرفته‌شده‌است و نباید مرتب تکرار شود.
با توجه به شرایط مالی و میزان دسترسی، اگر دو تا سه مورد از موارد بالا را به‌کار ببندید، کافی است.
