نخود نخود، هر که رَود خانه خود

یادم نمی‌آید اولین باری که واژه شجاعت را نوشتم کجا بود؛ اما اولین باری را که شنیدم، به یاد دارم؛موقعی که طفل نوپایی بودم و تلاش می‌کردم روی پاهایم بایستم …

تاریخ انتشار: 12:48 - شنبه 1403/08/12
مدت زمان مطالعه: 2 دقیقه
نخود نخود، هر که رَود خانه خود

به گزارش اصفهان زیبا؛ یادم نمی‌آید اولین باری که واژه شجاعت را نوشتم کجا بود؛ اما اولین باری را که شنیدم، به یاد دارم؛موقعی که طفل نوپایی بودم و تلاش می‌کردم روی پاهایم بایستم و مادرم درحالی‌که هوای من را در حصار دستان امنش داشت، گفت: علی، بگو یا علی…
نمی‌دانستم علی کیست؛ اما وقتی این اسم را می‌شنیدم، خون در رگ‌هایم می‌جوشید و پرزور و پرتوان روی پاهایم می‌ایستادم.

همه‌ کودکان نو پای سرزمین من با شنیدن این اسم ایستادن را یاد می‌گیرند و همه‌ دشمنان اسلام از صدر تاکنون با شنیدن این اسم از پا می‌افتند.مولود کعبه، علی. فاتح خیبر، علی. امام اول، علی. علی علی علی … نامی که خواستند از تاریخ پاک کنند؛ اما او و نسلش ماندند و دشمنانش یکی پس از دیگری در گورستان تاریخ دفن شدند.

از آن روز که پیامبر مهربانی در غدیرخم پرچم را به دست علی سپرد، تا امروز که پرچم در دست سیدعلی است، خواب راحت از چشمان حرامیان و متجاوزان و کودک‌کُشان و صهیونیست‌ها گرفته شده است.صهیونیست‌های سگ‌صفت وقتی وقاحت را از حد گذراندند و از مکیدن خون هزاران زن و مرد و کودک بی‌گناه نشئه شده و جرئت جسارت به تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران را به خود دادند، شیربیشه، سید علی شجاع ما، وعده تنبیه و گوشمالی به آن‌ها را داد.

نفهمان نفهمیدند؛ مهمان‌کشی کردند و وعده صادق از پی وعده صادق بر سرشان فرود آمد. نتانیاهوی ترسوی آن‌ها با مردم عاریه‌ای‌اش به پناهگاه‌ فرار کرد و رهبر عزیز ما به همراه ملت غیور و اصیل ایران زمین به وسط میدان آمد؛ خطبه خواند، نماز خواند، دعا خواند و… .دزدان بزدل منطقه، سگ‌های هار بی‌قلاده، بزدلانه از پناهگاه‌های زیرزمینی خود دستور حمله به خاک مقدس جمهوری اسلامی را صادر کردند. بامداد شنبه ۵ آبان ۱۴۰۳ را می‌گویم. کودن‌ها آن قدر مغزشان از شراب و شکمشان از گوشت خوک پر بود که یادشان رفت شنبه‌ آخر هفته آن‌ها و آغاز هفته ماست.

الان چند روزی است که از شنبه می‌گذرد؛ نه‌تنها خبری از نتانیاهو در ملأعام نیست، بلکه خبر رسیده، او از ترس، عروسی پسرش را لغو کرده است.آقای نتانیاهو با تو هستم، خوب گوش کن، ایرانی‌ها غیر از جگر شیر داشتن و رجزخوانی در وسط میدان، سنت واسونک‌خوانی مراسم عروسی هم بلدند. آخرِ کارِ طرفِ مقابلشان که می‌شود با صدای بلند می‌خوانند: نخود نخود، هر که رود خانه خود. جهنم ضرر، آتش بازی شب عروسی هم با ما، وعده صادق۳ … .

برچسب‌های خبر
اخبار مرتبط
دیدگاهتان را بنویسید

- دیدگاه شما، پس از تایید سردبیر در پایگاه خبری اصفهان زیبا منتشر خواهد‌شد
- دیدگاه‌هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد‌شد
- دیدگاه‌هایی که به غیر از زبان‌فارسی یا غیرمرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد‌شد

دوازده − 7 =