به گزارش اصفهان زیبا؛ تابلوی محله کنگاز از داخل خیابان جی تو را به دل محله‌ای می‌کشاند که تاریخ غنی دارد. البته سرعت شهرنشینی چهره را تغییر داده است، اما چندان نتوانسته امکانات شهرنشینی را به دل محله بکشاند. خیابان باریک محله به کوچه‌هایی راه پیدا می‌کند که چندان از نظم مهندسی در آن خبری نیست و تقریبا این خیابان به دسترسی محلی راه پیدا می‌کند تا خیابان اصلی. گفت‌وگو با اهالی محل و البته معتمدان مشکلاتی را گوشزد می‌کند که شاید ما برای اولین بار در مواجهه با محله نبینیم.
مشکل ما نبودن یک راه ارتباطی به خیابان‌های اصلی است
حاج محمد قادری که از قدیمی‌های محله است می‌گوید: کنگاز فقط تابلو دارد. بزرگ‌ترین مشکل ما نبودن یک راه ارتباطی به خیابان‌های اصلی است. قرار بود از کنار قنات تا خیابان مسجد علی وصل شود و از طرف دیگر تا قهجاورستان برود. اما نصف و نیمه رها شده است.
در مشاهدات میدانی، بقایای یک راه نیمه‌کاره در کنار زمین‌های کشاورزی و در مجاورت قنات کنگاز دیده می‌شود. راهی که بن‌بست رهاشده است. خیابان شهید ستاری که در سمت شرق کنگاز واقع شده نیز بن‌بست است و با زمین‌های کشاورزی برخورد می‌کند.
قادری ادامه می‌دهد: خیابان اریسون غرب کنگاز است؛ اما ربطی به داخل کنگاز ندارد. کنگاز شورای پیگیری نداشته و راه درست‌وحسابی ندارد. خیابان اریسون کاری به داخل کنگاز ندارد و چندان عریض نیست. فاضلاب تا انتهایش نیامده و باریک بودن این خیابان دردسرساز شده است.
کنگاز ورزشگاهی ندارد. در کنگاز بالای ورودی یک زمین خاکی سردری نصب شده که روی آن نوشته ورزشگاه شهدای کنگاز که سال تأسیس را 1352 زده است. اما آثاری از ورزشگاه دیده نمی‌شود و تنها یک زمین خاکی که دورتادورش دیوار سیمانی است، دیده می‌شود. قادری می‌گوید، این ورزشگاه قبلا قبرستان بوده است. اهالی محل خاک‌هایش را بردند و زمینش را صاف کردند و امکانات محدودی گذاشتند و جمعه‌ها بچه‌های کنگاز آنجا فوتبال بازی می‌کنند.
خانه‌هایی که فاضلاب ندارند
در گشت‌وگذار در محله کنگاز و در ادامه خیابان اریسون به خانه‌هایی در کنار زمین‌های کشاورزی برمی‌خوریم که از نعمت فاضلاب محروم بودند و فاضلابشان با ماشین‌های مخصوص حمل می‌شد. حضور ماشین حمل فاضلاب انسانی در کنار این خانه‌ها تصویر عجیبی خلق کرد درحالی‌که فاضلاب تا 70 متری خانه‌ها رفته بود. 9 خانه در امتداد خیابان اریسون از فاضلاب محروم بودند و ماهی یکی دومرتبه مجبور هستند برای تخلیه چاه‌ها از این خودروها استفاده کنند.
بوی نامطبوع و سروصدای این ماشین‌ها و البته راه‌بندانی که در این خیابان ایجاد می‌کرد، باعث آزار و اذیت همسایه‌ها و مغازه‌ها و کاسبان این خیابان شده است. یکی از اهالی محل می‌گوید: خانه ما 30 سال است ساخته شده و همه خانه‌هایی که در این محدوده خیابان هستند، سند دارند. 9 خانه در این قسمت هست اما فاضلاب ندارند. ما باید برای هر بار تخلیه چاه یک‌میلیون تومان بپردازیم.
وقتی ماشین حمل فاضلاب انسانی می‌آید به‌خاطر عرض کم خیابان راه‌بندان می‌شود و همه معترض می‌شوند. او می‌گوید بارها برای فاضلاب به ارگان‌های مختلف از جمله شهرداری و اداره آب‌وفاضلاب مراجعه کرده، اما نتیجه نداشته است.
مکان فرهنگی برای خانم‌ها وجود ندارد
علی اکبری یکی از فعالان فرهنگی محله کنگاز در خصوص مشکلات محله کنگاز می‌گوید: یکی از مشکلات مهم محله ما نداشتن کانون فرهنگی و مکانی برای فعالیت خانم‌هاست. محله ما فرهنگ‌سرا ندارد و خانم‌ها مشکلات زیادی در این خصوص دارند. نداشتن ورزشگاه و سالن ورزشی یا مکانی سرپوشیده که خانم‌ها هم بتوانند از آن استفاده کنند هم مشکل دیگر محله است.
اکبری با اشاره به اینکه در محله کنگاز مکان و سالنی برای برگزاری مراسم‌ها و جشن‌ها وجود ندارد، ادامه می‌دهد: ما مجبوریم مراسم‌های مختلف فرهنگی را یا در فصل تابستان و یا در محله‌های دیگری انجام بدهیم و مشکلات زیادی ایجاد شده و دست‌وپای ما را برای اجرای برنامه‌های فرهنگی بسته است.
بنا به گفته او سالن سرپوشیده برای ورزش نوجوانان و جوانان محله وجود ندارد. فقط یک زمین خاکی وجود دارد که سال‌هاست قرار است برای ساخت آن اقدام شود؛ اما تاکنون اتفاقی نیفتاده است.
این فعال فرهنگی به اجرای طرحی فرهنگی از سمت آموزش‌وپرورش با عنوان طرح شهید بهنام محمدی اشاره می‌کند که در این طرح اجازه استفاده از امکانات مدارس را به مراکز فرهنگی می‌دهد، اما اکبری از ممانعت مدیران مراکز آموزشی محله کنگاز گله‌مند است و می‌گوید: تاکنون نتوانستیم از این امکانات استفاده کنیم و مدیران از اجرای این طرح جلوگیری کردند یا درخواست هزینه داشتند. آموزش‌وپرورش وقتی طرحی پیشنهاد می‌دهد باید برای اجرای آن‌هم نظارت کند.
کمبود فضای ورزشی، نداشتن فضای سبز مناسب و سرویس بهداشتی در فضاهای سبز، کوچه‌ها و معابر نامناسب و البته بافت‌های فرسوده رهاشده و نداشتن امکانات رفاهی و تفریحی هم مشکلات دیگری بود که در گفت‌وگوی مردمی مطرح شد.
