به گزارش اصفهان زیبا؛ در این شماره صحبت با اهالی محله‌های سلیمی، کلمه‌خواران و زوان که محله‌هایی کوچک و نزدیک به‌هم هستند، محور قرار گرفت تا مشکلات از زبان ساکنان منعکس شود. از پل بزرگمهر به سمت بیمارستان چمران که حرکت می‌کنیم، به محله سلیمی و کلمه‌خواران می‌رسیم. محله سلیمی و کلمه‌خواران روبه‌روی هم قرار دارند و درواقع محله کوچک سلیمی خرده‌محله‌ای از کلمه‌خواران است. عبور خیابان مشتاق از کنار کلمه‌خواران و سلیمی راه میان این دو محله را قطع کرده است.
محله سلیمی نزدیک به 30 خانه دارد و به دلیل واقع‌شدن در حریم رودخانه زاینده‌رود توسعه پیدا نکرده است؛ ولی ساخت بیمارستان چمران در کنار این محله باعث برخی از تغییرات شده است. برای شنیدن مشکلات محله سلیمی، در جمعی از اهالی محله سلیمی حاضر شدیم. اکثر ساکنان محله فامیلشان زمانی است و خویشاوند هستند. مردم این محله با ساخت بیمارستان امیدوار بودند مشکلات محله‌شان که قدمتی طولانی دارد حل شود؛ اما این اتفاق نیفتاد.
ترافیک آزاردهنده بیمارستان چمران
یکی از اهالی محله با مشکل ترافیک و ازدحام آزاردهنده مراجعه‌کنندگان به درمانگاه بیمارستان صحبتش را شروع می‌کند: «به خاطر درمانگاه بیمارستان روزها با ازدحام زیادی از بیماران روبه‌رو هستیم و چون بیمارستان پارکینگ ندارد، مردم ماشین‌هایشان را تا کنار خانه‌های ما پارک می‌کنند.»
خانم زمانی که از فعالان محله سلیمی است و پیگیر مشکلات محله، ادامه می‌دهد: «روزها ترافیک سنگینی توی کوچه‌ها و ورودی محل است. همین ازدحام و شلوغی در سال‌های اخیر باعث کاهش امنیت محله هم شده؛ چون بارها سارقان به بهانه داشتن بیمار به سراغ خودروهای پارک‌شده بیماران و مردم محله می‌روند.» او در ادامه می‌گوید: «محله ما به بهانه در حریم رودخانه‌بودن فراموش شده است. پدران ما از بچگی اینجا زندگی کرده‌اند. خانه ما قبلا دامداری بوده است و مردم در حاشیه رودخانه کشاورزی می‌کردند. یک سری از منازل مجوز دارند و برای بافت فرسوده هم مجوز می‌دادند. اما سال‌هاست دیگر مجوز صادر نمی‌شود. همین مسئله بزرگ‌ترین مشکل محله است. بعضی از خانه‌ها بسیار فرسوده شده و دیگر قابل‌زندگی نیست؛ اما مجوز بازسازی نمی‌دهند.»
مردی که گرد پیری بر چهره‌اش نشسته می‌گوید: «بسیاری از جوانان محله باید تشکیل زندگی بدهند؛ اما اجازه نمی‌دهند خانه‌ها را خراب کنند و محلی برای زندگی بچه‌هایشان فراهم کنند. خیلی هاشان مجبور شدند از محله بروند. توان خانواده‌ها برای تأمین خانه سخت است.» ساکنان این منطقه معتقدند شهرداری و سازمان راه و شهرسازی باید تکلیف آن‌ها را مشخص کند. سال‌ها به‌دنبال‌گرفتن مجوز هستند؛ ولی پاسخ درستی دریافت نکردند. می‌گویند اگر قرار است مجوزی به آن‌ها داده نشود و امکانات نداشته باشند، تکلیفشان را مشخص کنند و زمین‌هایشان را بخرند تا جای بهتری زندگی کنیم.
خانم دیگری از ساکنان محله اضافه می‌کند: «باید مشکل ما را حل کنند. سؤال ما اینجاست؛ اگر ما در حریم هستیم، چرا اینجا بیمارستان ساختند و هر روز هم بخش جدید اضافه می‌کنند و ساخت‌وساز دارند؟ نداشتن فاضلاب مشکل دیگر محله است. هنوز به‌صورت سنتی برای دفع فاضلاب اقدام و ماهیانه هزینه زیادی پرداخت می‌کنند. مشکل در حریم رودخانه‌بودن مانع اجرایی‌کردن فاضلاب شده است.» زمانی ادامه می‌دهد: «فاضلاب تا بیمارستان آمده؛ اما برای محله اقدام نمی‌کنند. خانه‌های زیادی در این محله نیست؛ اما به‌تازگی برای پلاک‌کوبی ما اقدام کردند که همین پلاک‌ها هم خیلی به هم شبیه‌اند. در محله ما فامیل‌های مشابهی وجود دارد و کوچه‌ها هم اسم ندارد و متأسفانه با اینکه تعداد خانه‌ها اینجا زیاد نیست، تشابه پلاک باعث مشکلات زیادی شده است. بسته‌های پستی به خاطر تشابه اسم و تکرار پلاک خیلی اوقات اشتباه می‌رود.»
خانمی میان‌سال به قدمت محله اشاره می‌کند و می‌گوید: «پسوند فامیل ما سلیمی است و محله هم به همین علت نام‌گذاری شده. قدمت محله زیاد است و سه خانواده در ابتدا به محله آمدند. اینجا خانه‌های قدیمی وجود داشت و مردم به دامداری و کشاورزی مشغول بودند؛ حتی برج کبوتر قدیمی در اول محله بود؛ اما سال‌ها پیش خراب کردند.»
از کنار محله سلیمی برق فشار قوی عبور کرده و بوستان بزرگی در کنار محله احداث شده است. اما امکانات زیادی ندارد و قسمتی از این پارک بنا به گفته مردم، می‌توانست تبدیل به پارکینگ یا مکان ورزشی شود. یک زمین والیبال خاکی در محله هست که رها شده و وضعیت نامناسبی دارد. پلی روی مادی کنار پارک وجود دارد که فاقد نرده و حفاظ است و برای مردم وبچه ها خطرآفرین است. یکی از اهالی می‌گوید: «بیماران زیادی به بیمارستان مراجعه می‌کنند که مسافرند و ساعت‌ها و یا روزها اینجا منتظر هستند. اما در پارک امکاناتی برای مسافران وجود ندارد.»
ما هیچ امکانات تفریحی نداریم
محله کلمه‌خواران و محله زوان دومحله‌ای است که پای صحبت اهالی‌اش نشستیم. محله‌های قدیمی که خانه‌هایش از قدمت خارج شده؛ اما هنوز شکل و شمایل محله‌های شهری به خودش نگرفته است. خانم الویی، از فعالان فرهنگی محله زوان، می‌گوید: «مشکلات محله ما زیاد است. شما وقتی می‌خواهید به محله وارد شوید، با هیچ تابلویی روبه‌رو نمی‌شوید و تابلویی که اسم محله را معرفی کند، نمی‌بینید.» او در ادامه می‌گوید: «هیچ امکانات رفاهی وتفریحی در محله برای جوانان و نوجوانان و خانم‌ها وجود ندارد. محله فرهنگ‌سرا ندارد و نداشتن پارک و فضای سبز مشکل اصلی ماست.»
آسفالت نامناسب معابر، کوچه‌های باریک، بافت فرسوده و فقدان اماکن ورزشی، مشکلاتی است که مردم محله‌های کلمه‌خواران و زوان با آن روبه‌رو هستند.
