به گزارش اصفهان زیبا؛ پس از آنکه در دهه هشتاد ریاست دو هیئت ورزشی با جمعیت تحت پوشش قابل توجه به بانوان مدیر سپرده شده بود، این روند یک دهه بعد با رکود مواجه شد و سابقه چشمگیری از مسئولیت بانوان در هیئتهای ورزشی به ثبت نرسید.
اما در دههای که چهارمین سال آن را سپری میکنیم، با افزایش آمار بانوان مسئول مواجه هستیم و با تغییر الگوی مدیریتی در ورزش اصفهان، پیشبینی میشود این روند ادامه دار شود.
ریاست هیئت تنیس روی میز و هیئت آمادگی جسمانی در مقطعی از دهه هشتاد بر عهده فرشته سموعی و سهیلا دستگردی بود که اولی به واسطه اتفاقاتی که برای سموعی در باشگاه ذوبآهن رخ داد، نیمه تمام باقی ماند و دومی نیز بهدلیل تغییر ماهیت هیئت به انجمن و ادغام با هیئت ورزشهای همگانی از مسئولیتش کنار رفت.
در دهه نود مسئولیت بانوان در هیئتهای ورزشی به نایب رئیسی محدود شد.
هر چند نواب رئیسی مانند فریبا صادقی دامنه نفوذ گستردهای داشتند؛ اما از این نظر که عنوان ریاست را یدک بکشند، اتفاقی رخ نداد.
تا اینکه در اواخر این دهه، مرضیه فرشاد به عنوان رئیس هیئت نابینایان و کمبینایان استان معرفی شد که البته نمیتوان جنبه ورزشی این رخداد را در نظر گرفت.
سالهاست که مدیران بهزیستی استان، ریاست هیئت را عهدهدار میشوند و در خصوص فرشاد نیز مانند دیگر مدیران قبل، با پایان دوره مسئولیت در بهزیستی، ریاست هیئت نیز ملغی شد.
تغییر الگوی مدیریتی ورزش نصفجهان از هیئت تنیس آغاز شد و ندا مؤمنزاده ریاست هیئت را در اختیار گرفت.
پیشتر حدود 15 سال منوچهر مؤمنزاده، مالک شرکت سیمین سپاهان مسئولیت هیئت را عهدهدار بود و ریاست دخترش در امتداد ریاست پدرش محسوب میشد. مؤمنزاده در انتخابات فدراسیون تنیس نیز به عنوان عضو نخبه انتخاب شد.
چند ماهه پایانی سال گذشته با رأی اعتماد اعضای مجمع دو هیئت انتخاباتی، دو بانوی رئیس به جمع مسئولان هیئتهای ورزشی استان اضافه شدند.
در مجمع انتخاباتی هیئت ورزش همگانی که پس از سه سال بلاتکلیفی به انجام رسید، ایمانه پورمعزی موفق شد با کسب حداکثر آرا ریاست هیئت را در اختیار بگیرد.
پورمعزی که از کارمندان اداره ورزش و جوانان محسوب میشود، یکی از سرپرستان پرتعداد هیئت ورزش همگانی استان اصفهان بود که البته پس از دوره سرپرستی او، یک گزینه دیگر برای تصدیگیری این مسئولیت انتخاب شد و در نهایت هم انتخابات هیئت به انجام رسید.
پورمعزی برای احراز پست ریاست هیئت رقابت سنگین و نزدیکی با محمد ساعدی، مدیرعامل باشگاه تام داشت و موفق شد با حدود دو برابر رأی او، این صندلی را در اختیار بگیرد.
در انتخابات هیئت ژیمناستیک هم پس از دوره سرپرستی مریم زیبندهپور، از مربیان باسابقه این رشته، اقبال اعضای مجمع به رئیس بانو بود و در حالی که دو گزینه ریاست هیئت با اتکا به موافقان خود، رقابت سنگینی را پیش از مجمع و در مجمع پشت سر گذاشتند.
در نهایت مژده سلیمانپور با برتری 17 رأی نسبت به هشت رأی احسان خردمندنژاد، مسئولیت هیئتی را عهدهدار شد که طی سالهای اخیر رؤسای آن روز راحتی را پشت سر نگذاشتهاند و بهطورقطع سلیمانپور هم این اتمسفر دشوار را تجربه خواهد کرد.
به موازات افزایش تعداد بانوان رئیس هیئتهای ورزشی، حضور بانوان در مجامع انتخاباتی نیز که پیشتر حکم دکوری داشت، جنبه رقابتی پیدا کرد؛ تا جایی که در آخرین مجمع انتخاباتی هیئت چوگان، زهرا یاوری با ارائه برنامه، به رقابت با اصلانی رئیس منتخب مجمع پرداخت؛ اما نتوانست در این رقابت نزدیک به پیروزی برسد.
در انتخابات هیئت والیبال استان نیز که پس از مدتها بلاتکلیفی این هیئت به انجام رسید، فریبا صادقی، سرپرست هیئت با علیرضا زمانی بر سر تصاحب صندلی ریاست دوئل سنگینی داشت.
با تساوی در دور اول، دوم و سوم، با نظر رئیس فدراسیون، مجمع بدون شناخت رئیس منتخب پایان یافت و کار به فراخوان مجدد از متقاضیان ریاست هیئت رسید که این بار هم زمانی و صادقی دو گزینه اصلی ثبتنامی بودند.
اما در فرایند انتخابات شرایط به گونه دیگری رقم خورد و فریبا صادقی با رضایتدادن به نایب رئیسی هیئت، از انتخابات انصراف داد و زمانی ریاست این هیئت را در اختیار گرفت.
با تغییر الگوی مدیریت در ورزش اصفهان و عبور بانوان از حضور تشریفاتی و دکوری به حضور تأثیرگذار، شرایط جدیدی ترسیم خواهد شد؛ بهویژه در انتخابات پیش روی هیئتهای ورزشی که رؤسای فعلی و کاندیداهای آینده رقبایی سرسخت از جامعه ورزش بانوان را در مسیر رقابت خواهند داشت.
اما ناگفته پیداست که ارزیابی عملکرد بانوان مدیر در معادلات آتی نقش مهمی دارد و عملکرد مثبت بانوان رئیس و درایت آنها برای درگیرنشدن در موضوعات چالشی هیئت، عامل مهمی در بحث تغییر الگوی مدیریت ورزش نصفجهان بوده است.
از این رو عملکرد سه هیئت ورزش همگانی، ژیمناستیک و تنیس بیش از دیگر هیئتها زیر ذرهبین خواهد بود.