روز گذشته سخنگوی کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس شورای اسلامی پیشبینی کرد که انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی با قانون جدید انتخابات برگزار میشود.
بازخوانی میزان مشارکت در انتخابات ریاستجمهوری و دقت به آمارهای منتشرشده رسمی، تصویری گشودهتر از شرایط کلی کشور را پیشروی حاکمان قرار میدهد. درصورتیکه هرکدام از تحلیلگران و کنشگران اجتماعی در میان آمارها بهدنبال شرح وضعیت موجود و گشایش افق دید برای آیندهای بهتر باشند، ما نیاز به دوباره خوانی آمارها داریم، آمارهایی که قرار است تصویری کلیتر را به نمایش بگذارند و نه آنکه بهانهای باشند برای شکلدادن به جدلهای بیهوده و سراسر فرسایشی.
سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری وششمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا 28 خرداد ماه در سراسر کشور برگزار شد. در برخی از حوزهها انتخابات میاندورهای مجلس شورای اسلامی و دومین میاندورهای مجلس خبرگان رهبری نیز انجام گرفت. سید ابراهیم رئیسی با کسب 18 میلیون و 21 هزار و 945 هزار رای به عنوان هشتمین رئیس جمهور ایران 12 مرداد به صورت رسمی راهی پاستور میشود. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ فقط 8/48 درصد واجدان شرایط رأی دادن شرکت کردند که کمترین مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳گانه در ۴۳ سال عمر نظام جمهوری اسلامی است. قبل از این، بیشترین مشارکت ۸۴/۸۳ درصد (سال ۱۳۸۸) و کمترین مشارکت ۵۰/۶۶ (سال ۱۳۷۲) بود. حواشی انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا از همان نخستین روزهایی که زنگ انتخابات توسط وزارت کشور در سراسر ایران به صدا درآمد، آغاز شد و تا امروز ادامه دارد.
هر چه به 28 خرداد و روز انتخابات نزدیکتر میشویم، بازار حدس و گمانها بر سر اینکه کدام نامزد از اقبال عمومی بیشتری برخوردار است، داغتر میشود. معمولا در روزهای منتهی به روز انتخابات، نظرسنجیها نیز اهمیت دوچندانی در ذهن جامعه پیدا میکنند و همه به دنبال پیشبینی نتیجه این کارزار رقابتی هستند؛ اما پرسشهای زیادی پیرامون بحث نظرسنجیها وجود دارد؛ ازجمله، مبحث مهم «اعتماد» که میتواند روند یک نظرسنجی را کاملا واقعی یا غیرواقعی جلوه دهد. هماکنون در کشورهای پیشرفته جهان کاربردیترین نوع نظرسنجی، نظرسنجی اینترنتی است. در ایران نیز نظرسنجیهایی از سوی مؤسسات تحقیقاتی، صداوسیما و… انجام میشود که اغلب از طریق مشارکتهای عمومی نتیجه آن حاصل میشود و نظر جامعه آماری مشخصی را منعکس میسازد.
انتــخــابات و نظام انتخابی یکی از مهمترین دستاوردهای انقلاب 57 در ایران است که تاکنون بارها کارکرد خود را به جامعه نشان داده است. با توجه به نزدیکشدن سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری نگاهی کردهایم به هشت دوره انتخابات ریاستجمهوری که از سال 68 تا 96 برگزار شده است.
همیشه قبل از وقوع انجام کاری، هیجان بیشتری در خصوص خودِ اتفاق، وجود دارد؛ مثل عید نوروز. همیشه تبوتاب روز و شبهای قبل از عید خیلی بیشتر از خود آن است. اصلا انگار ما عید را برای حالوهوای قبلش دوست داریم. انتخابات ریاستجمهوری هم از آن دسته است. ما در سالهای گذشته، تبوتاب قبل از انتخابات را بیشتر از خود روز انتخابات دوست داشتیم: اینکه شبها به خیابان برویم، طرفداران کاندیداهای مختلف و جشنهایی را که در ستادهایشان گرفتهاند، ببینیم و در شادیهای جمعی شاد شویم. اما امسال خبری از آن شور و هیجان نیست.
ســـــــه پــــــــرده مناظـــــــــره نامزدهـــــــای ریاستجمهوری خرداد داغ 1400 نشان داد که معضلات و آسیبهای جامعه ایران همچنان به پستو رانده میشوند. مردم، جز در مسائل اقتصادی که نقطه حساس جامعه بود، در نظر گرفته نشدند و این مسئله، ناظران را به فکر فروبرد که آیا نامزدهای ریاست جمهوری خرداد داغ 1400 از معضلات و آسیبهای جامعه ایران بیخبرند یا اینکه به تعمد از پرداختن به این مباحث خودداری میکنند؟ اصفهان زیبا در گفتوگو با دکتر رضا اسماعیلی، جامعهشناس، به بررسی این مناظرهها پرداخته است.
با شروع برگزاری مناظرههای تلویزیونی میان کاندیداهای ریاستجمهوری دوره سیزدهم بحثهای مختلفی در شبکههای اجتماعی و رسانهها شکل گرفت و هرکدام از ناظران براساس زاویه نگرش خود محتوا و شکل مناظرهها را بررسی کردهاند. شماری از کاربران شبکههای اجتماعی مانند اشخاص و شرکتهای تبلیغاتی پس از پاسخ کاندیدا به پرسشهای مطرحشده از سوی مجری برنامه با نشر توییت و ارسال متن در گروههای مختلف به دنبال رساندن پیام کاندیدای مطبوع خویش به دیگران بودند. برخی نیز به انتقاد از کاندیدا همت گماردند و سقف مدیریت کلان کشور را با توجه به موضعگیریهای کاندیدای ریاستجمهوری نسبت به دورههای سابق ترسیم کردند؛ همچنین عدهای کاندیدای حاضر در صحنه رقابتها را ناتوان از ارائه برنامه و طرحهای قابل اجرا دانستند و مهمتر آنکه ادبیات به کار گرفته شده از سوی آنان را برای اقناع شهروندان و تشویق آنان به مشارکت در انتخابات بسیار ضعیف ارزیابی کردند.
سومین و آخرین مناظره زنده انتخاباتی هفت نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با موضوع دغدغه های مردم عصر دیروز، شنبه 22 خردادماه، برگزار شد و کاندیداهای این انتخابات علاوه بر دیدگاه ها و برنامههای خود به نقد دیدگاه های یگدیگر پرداختند. به گزارش اصفهان زیبا آنلاین، در نخستین بخش از این مناظره نامزدها به قرعه و به ترتیب به سوالات مجری درباره هفت دغدغه مردم شامل گرانی و نرخ بالای تورم، عدالت و کاهش فاصله طبقاتی، رکود اقتصادی و کسادی کسب و کار، شفافیت مقابله با فساد اقتصادی و رانت خواری، ساماندهی یارانههای پنهان و آشکار، بیکاری به ویژه اشتغال فارغ التحصیلان و تامین مسکن پاسخ گفتند.
ســیــــزدهــمــــیــن دور انــــتــــخــابــات ریاستجمهوری نیز همچون دورههای گذشــتـــه بــدون کانــدیــدای زن بــرگــزار میشود. زنان بازهم نتوانستند از سد شورای نگهبان برای ورود به رقــابـــتهــای ریاستجمهوری عبور کنند. سهم زنان فعال سیاسی از سیاست بهاندازه مردان نیست و سمتهایی همچون ریاست قوا تا به امروز به نام یک زن ثبت نشده است؛ شرایطی که شورای نگهبان بر اساس نظارت استصوابی نقش اصلی را در ایجاد آن ایفا میکند و با همان معیارهایی که کانــدیــداهــای مرد را مــیســنــجــد، صلاحیت داوطلبان زن برای انتخابات ریــاســتجمــهــوری را احراز نــمــیکنــد.
دومین مناظره تلویزیونی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری با موضوع فرهنگی، اجتماعی و سیاسی امروز (سهشنبه ۱۸ خرداد) برگزار میشود.
با شروع زمان تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری و جدیتر شدن مباحث مطرح شده از سوی چهرههای حاضر در رقابتها، شعارهای انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری تا این لحظه بسیار حاشیهساز شده است. طرح برخی شعارها در زمان تبلیغات نامزدهای مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا بسیار عادی به نظر میرسد. اینکه برخی نامزدهای انتخابات مجلس با وظایف و حوزه اختیارات خود بهدرستی آشنا نیستند چندان جای تعجب ندارد، به طور مثال: یکی میگوید در اولین فرصت رئیسجمهور را استیضاح میکنم، دیگری از ایجاد 100 هزار شغل میگوید، یکی میخواهد با سادهترین روشها ازدواج و زندگی جوانان را سامان بدهد و… در دوره تبلیغات کاندیدای شوراهای شهر هم با چنین معضلی روبهرو بوده و هستیم.