به گزارش اصفهان زیبا؛ نادرقلی نادری رارانی، نویسنده کتاب «تاریخ شهر خوراسگان و روستای راران» منار راران را تنها اثر تاریخی این روستا معرفی میکند و میگوید: «قدمت این منار به بیش از ۷۰۰ سال میرسد و همچنان سالم و زیبا برجایمانده است.»
تاریخ و سابقه منار سازی در ایران
او ادامه میدهد: «بنا به تحقیق دانشمندان و مورخان، بنای منار برای چند منظور بوده است. نخست برای مشخصشدن راه کاروانیان که از مسافتی دور مسیر راه تشخیص داده شود و شبها بر فراز آن آتش روشن بوده است. هدف دیگر از ساخت منار، در هنگام محاصره، شهری که موردهجوم بیگانگان بوده با شعله آتش برفراز منار و رنگی مخصوص قوای اطراف را برای کمکرسانی مطلع میساخته است. هدف سوم پیش از ظهور اسلام، در ایران اکثر منارها بهمنظور مشخصشدن راه کاروانیان در روز و شب بوده که در مسیر راهها ساخته میشد و به میل موسوم بود.»
نادری از کاربرد منارها برای اذانگفتن یاد میکند و میگوید: «در شهرها و آبادیها برای اذان از این منارها استفاده میشد که صدای مؤذن به گوش مردم برسد. معمولا مؤذنی که بر فراز منارهها اذان میگفته نابینا بوده که زنان در خانههای اطراف منار از دید نامحرم محفوظ باشند؛ اما بهمرورزمان محل اذان از بالای منارهها به گلدستههای مساجد انتقال یافت؛ ولی هنوز هم برای زیبایی مساجد منارهایی میسازند که معمولا بلندگو برای اذان در آنجا نصب میشود.»
ویژگیهای منار راران
از نویسنده کتاب «تاریخ شهر خوراسگان و روستای راران» در رابطه با ویژگیهای منار راران میپرسم؛ میگوید: «سه ویژگی در این منار مشاهده میشود که در هیچ منار دیگری در سراسر ایران مجموع این سه خصلت جمع نشده است. اندازه زیبا و خوشترکیب این منار که مناسبترین اندازه را ازنظر چشمانداز خارجی دارد، رنگ زیبای آجرها بهخصوص در هنگام عصر که نور طلایی خورشید زیبایی چشمنوازی را به این اثر میبخشد، تکرار نام مقدس حضرت محمد (ص) که گذشته از قداست، نقش موزون و جذابی در بدنه خارجی منار منقوش ساخته است.»
او ادامه میدهد: «در قدیم مسجدی در کنار منار وجود داشته است. مرحوم پدرم، حاج محمدعلی نادری تعریف میکرد که باقیمانده مسجد مخروبه کوچکی را در کنار این منار دیده بود که به مرور زمان خراب شد و اکنون هیچ اثری از آن باقی نمانده است.»
نادری میافزاید: «من همیشه در هر کجای دنیا بودهام زادگاهم را به یاد داشتهام و به زادگاه خودم با همان جادههای خاکی و دیوارهای خشت و گلی با مردمی سختکوش و مهربان عشق میورزم و امیدوارم تا آخرین لحظات حیات خود با این مردم در ارتباط باشم.»
