زنان شاغل در این مورد بار سنگینتری را به دوش میکشند و اگر اعضای خانواده، بهویژه همسران، در این امور احساس مسئولیت نکنند شرایط زندگی برای زنان طاقتفرسا میشود. در زمان همهگیری بیماری،« مراقبت» رکن اصلی سلامت است و ازآنجاکه در فرهنگ جامعه زنان نقش اصلی را در امور بهداشتی خانواده دارند، حفظ سلامت خانواده باهمت مضاعف زنان محقق میشود. نقش مراقبتی زنان، همه جوانب از پیشگیری بیماری گرفته تا درمان را شامل میشود. زنان، نسبت به مسائل بهداشتی حساسیت بیشتری نشان میدهند، ازاینرو، در کنترل بیماری و نظارت بر رفتارهای بهداشتی اعضای خانواده تأثیرگذارند و عموما مسئولیت نظارت بر امور بهداشتی خانواده، بیشتر بر دوش آنان است. از طرفی با تغییر شیوه آموزشی به شیوه مجازی، مادران در کمک به آموزش فرزندان، مسئولیتشان سنگینتر شده است. از سوی دیگر ایجاد فضای روحی مناسب و انگیزه بخشیدن به اعضای خانواده و کمک به فرزندان برای پذیرش این بحران از ویژگیهای زنان است. در خانوادههایی که از مهارتهای بهتری برای همراهی و همدلی با یکدیگر برخوردار بودند، زنان شرایط بهتری داشتند و با کمک و همراهی اعضای خانواده بخشی از فشار ناشی از مسئولیتهای متعدد و سنگین از دوش آنان برداشته شد.همچنین در شرایط بحران کرونا شاهد فداکاری زنان در ساختارهای درمانی بودیم. بیشتر جمعیت پرستاران را زنان تشکیل میدهند که بعضی از آنها به مدت طولانی در مراکز درمانی به خدمت به بیماران مشغول بودند و از دیدار با خانواده و فرزندان خود محروم بودند. سختی کار آنان بر جامعه پوشیده نیست و شایستگی این عزیزان بیشازپیش نمایان شده است. بنابراین شایسته است که مسئولین امر با سیاستگذاری در راستای بهبود موقعیت شغلی آنان گامی برای جبران این فداکاریها بردارند. همچنین برای کمکهای داوطلبانه بسیاری از زنان، در بخشهای مختلف به یاری جامعه شتافتند. برای کمک به کادر درمانی، تهیه ماسک، حمایتهای داوطلبانه از اقشار ضعیف، پایش سلامتی مسافران در ورودی شهرها و مشاوره روانشناسی به شهروندان و… شاهد حضور فعال زنان در قالبهای گوناگون بودیم. کارمندان زن در نهادهای مختلف نیز اقدامات داوطلبانه مؤثری در این دوران انجام دادند.مدیران زن پابهپای مردان پیگیر حل مشکلات پیشآمده ناشی از کرونا در زمینههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ارائه و تهیه طرحها و برنامههای متنوع برای تسهیل شرایط بودند. درزمینه نشاطبخشی به شهروندان، آموزشهای ضروری و کارآفرینی، از سوی مراکز تحت مدیریت زنان، برنامههای متنوعی برای خانوادهها، زنان، کودکان و نوجوانان ارائه شد.آنچه مسلم است زنان نقش مؤثری در تابآوری جامعه در این بحران دارند و ضروری است که از زاویه نگاه زنان بهعنوان نیمی از اعضای جامعه به مشکلات، نیازها و راهحلها نگریسته شود. افزایش خشونت خانگی در ایام قرنطینه که قربانی آن عمدتا زنان و کودکان بودند، پدیدهای قابلتأمل و درخور رسیدگی است. شناسایی عوامل مختلف خشونت خانگی و اقدامات لازم برای حذف این پدیده در سیاستگذاریهای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و حقوقی باید لحاظ شود. از طرفی، دیدهنشدن زنان با وجود نقشهای مؤثری که در خانواده و جامعه دارند، میتواند منجر به سرخوردگی زنان و پیامدهای زیانبار آن شود. لذا برنامهریزی برای ارتقای فردی و اجتماعی زنان از جنبههای مختلف و بازنمایی دقیق نقشهای زنان بدون هرگونه سوگیری میتواند نتایج مثبتی برای جامعه به همراه آورد.شورای شهر و مدیریت شهری اصفهان مسائل و مشکلات شهروندان، بهویژه زنان را از جنبههای مختلف فردی، خانوادگی و اجتماعی در نظر داشته و برای رفع مسائل سیاستگذاری و برنامههایی را پیش رو نهاده است. توجه به مشکلات معیشتی شهروندان، بهویژه زنان سرپرست خانوار و ارائه راهکارهای حمایتی از این قشر ازجمله اقدامات صورتگرفته در این بحران بود. با بررسی مسائل و مشکلات روانی و اجتماعی ناشی از بحران و برگزاری جلسات متعدد با حضور مسئولان ذیربط و همفکری و تبادلنظر، برنامههای مختلف فرهنگی و اجتماعی تدوین شد. این برنامهها برای عموم شهروندان در نظر گرفتهشده بود و همه اقشار جامعه را در برداشت. اما آنچه به نظر میآید نقش زنان در شرایط کرونا و مشکلات ویژه زنان در این دوران بهخوبی دیده نشد. زحمت مضاعف زنان در امور خانه و لزوم فرهنگسازی برای مشارکت اعضای خانواده در این امور و همچنین نیازهای آموزشی اعضای خانواده برای داشتن روابط بهتر و مؤثرتر، نقش آموزشی زنان در کمک به امور درسی فرزندان و نیازهای زنان در این امر، مدیریت اقتصادی خانواده با توجه به شرایط بحران و نیازهای آموزشی زنان ازجمله مواردی است که بیشازپیش اهمیت مییابد. بررسی مشکلات زنان در دوران بحران و نقش آنان میتواند برای سیاستگذاریهای صحیح در مدیریت فرهنگی و اجتماعی شهر مؤثر واقع شود.