به مدت ۳۰ سال در مناصب بازرسی، اداری، فرهنگی، مردمی و آموزشی فعالیت کرد. نادرالاصلی مدرک کارشناسی ارشد در رشته مدیریت دولتی دارد و برادر دو شهید است.
شما در یکی از مصاحبه‌های خود درباره استفاده از ظرفیت‌های شهرداری در مسیر اصلی خود، صحبت کرده بودید. با توجه به محدودیت‌های قانونی حیطه کاری شهرداری، لطفا توضیح دهیــــــد که از ظرفیــــــت‌های شهرداری چگونه می‌توان استفاده بهینه کرد؟
با توجه به شناختی که از شهرداری دارم و به‌واسطه مواردی که در این مدت با آن آشنا شده‌ام، اعتقاد دارم که ظرفیت شهرداری از ظرفیت یک کشور بالاتر است و این نهاد، قدرت جریان‌سازی زیادی دارد. اصفهان ما با کل کشور برابری می‌کند. اگر ما اصفهان را بسازیم، کشور از آن الگو خواهد گرفت. حضرت امام (ره) در تشییع جنازه تاریخی شهدا در اصفهان فرمودند: در کجای دنیا سراغ دارید شهری مثل اصفهان را که ۱۷۰ شهید را در یک روز تشییع کرده و هم‌زمان کاروان‌های بزرگ نیرو و خدمات را هم به جبهه اعزام کنند؟ این، سرمایه آن روز ماست، امروز ما چه سرمایه‌ای داریم و مدیریت‌شهری ما برای این اصفهان چه کرده است؟
مدیریت‌شهری برای اصفهان چه کرده است؟
در آیه شریفه آمده است:«شکر نعمت، نعمتت افزون کند.» در اینجا منظور از نعمتی که خداوند در اختیار ما قرارداده، منابع عظیم انسانی است. امکانات مادی و معنوی که ما در شهر داریم، لوازمی هستند که اگر در یک مسیر قرار بگیرد می‌توان با آن کارهای زیادی انجام داد و ما نتوانستیم از این منابع استفاده کنیم. ما به جوانان خود ظرفیتی را که باید بدهیم نداده‌ایم. پس راهش این است که اولا برای جوانان باید کار ایجاد کنیم. شهرداری باید این کار را انجام دهد که می‌تواند. تعجب نکنید من می‌گویم می‌توانیم. من می‌گویم با همین ظرفیت شهرداری کارهایی می‌توان انجام داد که همتا ندارد. شهرداری فرهنگ‌سراها و خانه‌های زیادی را تحت عنوان‌های فرهنگی و اجتماعی و ورزشی و هنری و…دارد، چقدر از این ظرفیت استفاده شده است؟
به بخش خصوصی واگذار شده است.
اشتباه هم اینجاست؛ ما با بخش خصوصی مخالفتی نداریم، اما این واگذاری‌هــــــا پیوست ندارد.
پیوست اقتصادی؟
پیوست‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی. برای کسی که این خانه‌ها به او واگذار می‌شود، باید مسیر را مشخص کرد. اگر مسیر را برایش تعریف کردیم و طبق آن پیش رفت، مشکلی نیست. اما اگر خلاف این مسیر رفت باید خلع‌ید شود. واگذاری، قانون خاص خودش را دارد. وقتی شما ندانید که برای فرهنگ‌سرا چه اتفاقی می‌افتد، ندانید که چه خدماتی ارائه می‌دهد، ندانید که چه خوراکی تحویل مردم می‌دهد، ندانید این مکانی که با کمترین هزینه در اختیار بعضی‌ها قرار گرفته چه خروجی دارد، باید خلع‌ید انجام شود.
من از صحبت‌های شما متوجه شدم که شما به کاهش تصدی‌گری شهرداری اعتقاد داشته و دوست دارید که بخش خصوصی را فعال کنید. درست متوجه شدم؟
هر چیزی اقتضای خود را دارد. در مرحله اول، مدیریت مهم است. باید آنچه را که داریم بتوانیم درست مدیریت کنیم. اگر شما هر حرکتی را با عنوان برون‌سپاری و خصوصی سازی انجام دادید، خروجی آن الزاماخصوصی سازی نیست و ممکن است فقط رهاسازی انجام شده باشد. اما اگر طبق پیوست‌هایی که عرض کردم، عمل شود مشکلی ایجاد نخواهد شد. کسی نگفته شهرداری همه امور را به تنهایی انجام دهد باید امور واگذار شود. بعضی از کارها باید به پیمانکار واگذار شود، اما باید دید حقوق آن پیمانکار پرداخت می‌شود یا نه. تعریف عدل قرار دادن هر چیزی سر جای خودش است. شما شرکت‌های زیادی را دارید که بر حسب ظاهر خدمات ارائه می‌دهند، اما متاسفانه در واقعیت مشاهده می‌کنید که در مواردی کار دیگری انجام می‌شود، این یعنی عدالت رعایت نشده است. یک کارگر و رفتگر ساده زحمت می‌کشد و درجایگاه خود از یک مدیر کل هم بهتر کار می‌کند. اگر در جای خودش به او توجه نکنیم، ممکن است کارش را انجام ندهد. هر چیزی را باید در جای خودش به آن توجه کنید و این همان تعریف عدل است که با برابری و مساوات فرق می‌کند. اکثر پرسنل شهرداری ظرفیت‌های خوبی دارند. اگر از آن‌ها در جایگاه خودشان استفاده شود کار به خوبی پیش می‌رود و به‌نتیجه هم می‌رسد.
طبق آنچه گفتید قرار است درحوزه منابع انسانی، اتفاقات خوبی در شهرداری بیفتد؟
ان‌شاءالله در کل نظام مقدس جمهوری اسلامی قرار است اتفاقات خیلی خوبی بیفتد. مهم این است مدیری که در جایگاه خود قرار می‌گیرد باید انگیزه اعتقادی داشته باشد و بداند کاری که انجام می‌دهد وظیفه اوست. او نباید به اعتبار به خدماتی که به او داده می‌شود، خدمات ارائه دهد. اگر کسی در این جایگاه قرار گرفت باید بداند که اینجا پیمانکاری نیست. اینجا کارهایی تعریف شده است که باید آن را انجام دهد. این شیوه نگاه در کل کشور کمتر انجام می‌شود. این همان تفکر جهادی و انقلابی است. یعنی شما نگاه نکن که در ازای کاری که انجام می‌دهی چه به‌دست می‌آوری، بلکه باید وظیفه‌ای را که بر عهده‌ات گذاشته شده به‌خوبی انجام دهی. البته موضوع حقوق هم هست که بحث آن جداست. برای شهرداری تأکید می‌کنم که باید این‌گونه باشد.
ضرب‌المثلی هست که می‌گوید:«هرکه بامش بیش، برفش بیشتر» و بام شهرداری اصفهان یک بام بزرگ و وسیع است. اما این بام صاحب دارد. صاحبش کسانی هستند که به ستون تبدیل شدند تا این بام سر پا بایستد. ستون‌ها مردمی هستند که ما را بر اریکه قدرت این بام نشاندند و اگر بالا رفتیم باید شکر نعمت آن‌ها را به جای آوریم.
اینکه گفتم قرار است اتفاقات خوبی بیفتد، منظورم همین است. اگر بتوانیم بسیاری از حوزه‌های شهری را که عامه مردم از آن منتفع می‌شوند به خوبی حمایت کنیم و برای آن برنامه داشته باشیم، مردم بیش از آنچه فکر می‌کنید، قدر شناس هستند.
من شهردار و مقام اجرایی نیستم، یک نفر از جمع کسانی هستم که تصمیم می‌گیرند و نظارت بر اجرای آن تصمیمات را برعهده دارند. من کاری ندارم که دیگران چه کردند، امروز وظیفه من این است. من معاون سیاسی و امنیتی استانداری اصفهان بوده‌ام و اهل جریان و خط هم نیستم. اهل این هستم که کار کنم و باعث رشد و شکوفایی و توسعه اصفهان ومردم باشم.
اگر اجازه بدهید بحث را به اقتصاد شهری تغییر دهیم. منابع درآمدی شهر محدود است که منبع اغلب آن هم جیب مردم است. آیا می‌توانید در اقتصاد شهر و منابع درآمدی پایدار شهر تحولی ایجاد کنید که به مردم اصفهان فشار کمتری وارد شود؟
اصفهان بستری دارد که عمدتا بر اقتصاد قرار دارد. اصفهانی را مقتصد نامند نه خسیس. تعبیر حضرت آقا در مورد اصفهانی‌ها این است که «آن‌ها مردمی مقتصد هستند وخرج و دخل خود را به طور دقیق محاسبه می‌کنند.» اداره شهر با فروش تراکم و نگاه به جیب مردم کار خلافی است. این نگاه عادلانه نیست. اگر کسی طبق قانون، ساخت‌وسازی دارد باید حقوق شهر و عوارض آن را پرداخت کند. اما اینکه حدود نیمی از بودجه 9750 میلیاردی شهر باید از جیب مردم پرداخت شود و شهرداران مناطق را مکلف به تحقق آن می‌کنیم و اگر محقق نشود توبیخشان می‌کنیم که خود درآمد تولید کنند، این یک تفکر غلط است. عملکرد ما باعث شده بسیاری از سرمایه‌گذاران بزرگ و نام‌آور اقتصادی از اصفهان فرار کنند. برای اصفهان فرصت‌های فوق‌العاده‌ای وجود دارد. اصفهان در حوزه ایجاد پارک‌های علمی و فناوری و شهرک‌های علمی و تحقیقاتی در کشور نظیر ندارد. تنها شهری در کشور هستیم که شهرک‌های علمی و تحقیقاتی دارد. بنابراین زمینه آماده است که با دانش‌های پاک و صنایع پاک وبه دور از آلودگی بهترین اقتصاد را برای اصفهان ایجاد کنیم.
شهرداری چگونه می‌تواند از این فرصت‌ها استفاده کند؟
وقتی که شهرک‌های علمی ایجاد شده، وقتی که شما آن‌ها را توسعه دهید، وقتی که به گروه‌های علمی اجازه دهید در این فضا فعالیت کنند، به‌تبع آن، وضعیت اقتصاد اصفهان بهتر می‌شود. کمیسیون اقتصادی شورا که من عضو آن هستم، کارگروه‌های مختلفی دارد که می‌تواند در این خصوص برنامه و راهکار ارائه دهد. گردشگری در اصفهان ظرفیت بسیاری دارد ومسئولان سایر کشورها هم به این امر اذعان دارند. بیش از ۲۰۰ رشته صنایع‌دستی کوچک و بزرگ داریم که برند ۱۷۰ عدد از آن‌ها در اصفهان است. اگر از فرهنگ‌سراها فقط برای آموزش صنایع دستی استفاده کردیم و دختران و پسران اصفهان فقط برای سه ماه از صبح تا ظهر آموزش دیدند، اگر برای فراهم شدن بستر تولید و عرضه با سازمان صنایع دستی و گردشگری تفاهم نامه امضا کردید و تولیدات به فروش رسید، شما بیش از 50 برابر آنچه هزینه کرده‌اید ارزش افزوده به‌دست آورده‌اید.
پس اعتقاد دارید که شهرداری باید در حوزه‌های مختلف سرمایه‌گذاری کرده و از این راه هزینه‌های شهر را تأمین کند؟
شهرداری باید بستر را فراهم کند.
با سرمایه‌گذاری؟
سرمایه‌گذاری می‌تواند ارائه مکان باشد، می‌تواند تربیت نیروی انسانی باشد و می‌تواند سرمایه‌گذاری اولیه باشد. وقتی برای تولید صنایع‌دستی بستر را فراهم کردید، خروجی آن تولید محصول گران‌قیمتی است که خریدار آن دنیاست. ولی این موضوع شرط و شروط دارد. باید کسی که کار می‌کند بداند که فروش و بازاریابی تولیداتش و درآمد آن برایش تضمین شده است و رابطه و واسطه وارد کار نمی‌شود. برای درآمدزایی هم می‌توان به تفاهم رسید. مثلا یک سوم سود این کار برای سرمایه‌گذاری اولیه است. یک سوم هم برای تولیدکننده درنظر گرفته می‌شود و یک‌سوم هم برای فروشنده و بازاریاب این محصول است. به نظر می‌رسد این تقسیم‌بندی عادلانه باشد. البته باید این شرایط را با ایجاد یک تعاونی مدیریت کرد که وظیفه سازمان صنایع‌دستی و گردشگری اصفهان است. این فقط یک نمونه از کارهایی است که شهرداری می‌تواند برای اشتغال‌زایی انجام دهد. متاسفانه نگاه ما این بوده که همه فرهنگ‌سراها را واگذار کرده‌ایم بدون اینکه پیوست لازم را داشته باشد. از فضای فرهنگ‌سراها به‌سادگی می‌توان برای آموزش و اشتغال‌زایی استفاده کرد. ما فرصت‌سوزی کردیم. با استفاده از همین فرهنگ‌سراها می‌توانیم ایجاد فرصت کنیم.
شهرداری در دوره‌های گذشته سرمایه‌گذاری‌هایی کرده که یکی از آن‌ها ارگ جهان‌نما و دیگری بدنه شرقی چهارباغ و میدان امام علی (ع) است. هنوز هم بعد از گذشت یک دهه این سرمایه گذاری‌ها روی دست شهر مانده است. با این سرمایه‌ها می‌خواهید چه کنید؟
روی دست شهر نمانده است.۴۲ سال از انقلاب ما می‌گذرد. ما همواره در تمام دنیا اثرگذار بوده‌ایم. لحظه به لحظه این انقلاب به لحاظ سیاسی و اعتقادی تأثیرگذار بوده است. در تصمیم‌گیری‌های کلان دنیا تأثیرگذار بوده‌ایم. ولی متأسفانه انقلاب را در درونش خشکاندیم. انقلاب یک تفکر و به معنای پر انگیزه و پرتلاش‌بودن است. به معنای وقت‌شناسی و مردمی‌فکرکردن و دست‌پاکی است. متاسفانه این موارد رعایت نشده است. ما معمولا اول به جیب خودمان نگاه کردیم و بعد به مردم. ساختمان جهان‌نما در سال‌های قبل ساخته شده و شهرداری موظف است مشکلات را ریشه‌یابی کند. جلسه کارشناسی بگذارد تا اگر حقوقی از مردم ضایع شده است، رسیدگی شود. اگر تخلفی کرده‌ایم باید رسیدگی شود. اگر به مردم بدهی داریم، باید پرداخت کنیم. در بخشی از یک خیابان پررفت‌وآمد و شلوغ، مغازه‌های قدیمی شلوغ و پرجمعیت فعال هستند، ولی در این سو یک ساختمان به تعبیر امروزی‌ها لاکچری داریم که همیشه پر از خاک است و بدون جمعیت. من این آمادگی را دارم که به این مورد رسیدگی کنم. ما نمای به این زیبایی را با صرف هزینه‌ای میلیاردی، با یک نمای تبلیغاتی پوشانده‌ایم. میدان امام علی (ع) هم همین‌طور است. این گونه که من شنیدم همه حقوق‌ها در آن منطقه پرداخت شده است، اما باز هم باید در آن منطقه یک گروه کارشناسی مسائل را بررسی کند. میدان امام علی (ع) مشابه میدان امام است و می‌تواند به عنوان قطب صنایع‌دستی اصفهان باشد، همان صنایع‌دستی که در ۱۷۰ رشته در اصفهان تولید کردیم با استفاده از نظام‌های تشویقی در این میدان به فروش برسد. اگرشما توانستید نیروی بیکار خود را شاغل کنید، کار اجتماعی کرده‌اید. اگر به نیروی بیکار، اشتغال و پول دادی، کار فرهنگی انجام داده‌اید. من در حوزه اشتغال و مسکن برای جوانان در منطقه به منطقه اصفهان برنامه دارم. برای کمک معیشت پرسنل و رفاه کارکنان و در حوزه فروشگاه‌های کوثر برنامه دارم. کوثرها باید خدمتگزار مردم باشند نه آنکه برای مردم کیسه بدوزند. این فروشگاه‌ها باید بهترین خدمت را به مردم ارائه دهند، چون یک پشتوانه‌ای به نام شهرداری دارند. درباره وضعیت آب اصفهان و مناطق محروم و حاشیه برنامه دارم. منطقه شمال اصفهان زمین‌های بکری دارد. چقدر توانستیم خانه‌های سنتی را در اصفهان تولید کنیم؟ ما فقط به رویه زمخت و خشک انبوه‌سازی و بلندمرتبه‌سازی تکیه کردیم. در اصفهانی که شهر فرهنگ و هنر و تاریخ و علم و فقاهت است فقط برای انبوه‌سازی و بلندمرتبه‌سازی مجوز دادیم، درحالی که می‌شود با کمک بخش خصوصی بهترین کار را ارائه داد. یک جمع کوچک مردمی در همت‌آباد بهترین کار را برای بافت‌های فرسوده انجام دادند. آنجا فقط کارها تسهیل شد. اگر شهرداری در بافت فرسوده فقط نقش تسهیلگری را بازی کند و بخش خصوصی هم مردم باشند، دیگر نمی‌توانید منطقه‌ای به نام زینبیه پیدا کنید. در این مدل کار یک سود چند جانبه ایجاد می‌شود، هم شهر سود برده و هم مردم سود می‌برند.
