به گزارش اصفهان زیبا؛ هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر با معرفی برگزیدگان خود به پایان رسید. این رویداد ملی که با حضور هنرمندان از ۳۱ استان کشور برگزار شد، فرصتی بود تا آثار هنرمندان تجسمی در سطح کشور به نمایش گذاشته شود و از میان آنها، برترینها انتخاب و تقدیر شوند. بااینحال، نکته قابلتأمل در این دوره از جشنواره، غیبت چشمگیر هنرمندان اصفهانی در میان برگزیدگان بود!
زیبنده هنر نصف جهان نیست
اصفهان، شهری که بهعنوان مهد هنرهای تجسمی ایران شناخته میشود و همواره در عرصههایی مانند نگارگری، خوشنویسی، نقاشی و معماری پیشتاز بوده، این بار در میان نامهای برگزیده جشنواره جایگاهی نداشت. این غیبت نهتنها سؤالبرانگیز است، بلکه زنگ خطری برای مسئولان هنری و فرهنگی اصفهان محسوب میشود. اصفهان، با پیشینهای غنی در هنرهای تجسمی، همواره خاستگاه هنرمندان بزرگی بوده است. از دوره صفویه تا امروز، این شهر بهعنوان یکی از مهمترین مراکز هنری ایران شناختهشده و هنرهای تجسمی آن بخشی از هویت فرهنگی نصف جهان را تشکیل میدهند. بااینحال، در جشنوارهای با عنوان «هنرهای تجسمی فجر» که قرار است نمایندهای از تمامی استانها باشد، غیبت هنرمندان اصفهانی جای سؤال دارد.
جای خالی که احساس شد
در بخشهای مختلف جشنواره، ازجمله «نماینده استان برتر»، «مدیران هنری برتر»، و «زنان برتر»، نامهایی از استانهای مختلف مانند فارس، کرمان، قم، البرز، مازندران، هرمزگان، کرمانشاه، بوشهر، آذربایجان غربی، خراسان جنوبی، ایلام و زنجان به چشم میخورد. این تنوع جغرافیایی نشاندهنده تلاش جشنواره برای پوشش دادن تمامی مناطق کشور است. بااینحال، جای خالی اصفهان در میان این نامها بهوضوح احساس میشود.
گاهی اوقات، معیارهای داوری در جشنوارههای هنری ممکن است تحت تأثیر سلایق شخصی داوران یا رویکردهای خاص هنری قرار گیرد. این موضوع میتواند منجر به نادیده گرفته شدن برخی از آثار ارزشمند شود. از سوی دیگر، ممکن است هنرمندان اصفهانی به دلیل عدم آگاهی کافی از شرایط جشنواره یا مشکلاتی در ارسال آثار، نتوانستهاند حضور پررنگی در این رویداد داشته باشند. بااینحال، غیبت اصفهانیها در این جشنواره میتواند زنگ خطری برای مسئولان فرهنگی و هنری این شهر باشد.
نسل جدید هنر تجسمی را دریابید!
اصفهان بهعنوان شهری با پیشینه هنری غنی، نیازمند توجه بیشتر به هنرمندان معاصر خود است. حمایت از هنرمندان جوان و ایجاد فرصتهای بیشتر برای نمایش آثار آنها در سطح ملی و بینالمللی، میتواند به احیای جایگاه اصفهان در عرصه هنرهای تجسمی کمک کند. همچنین برگزاری کارگاهها، نمایشگاهها و جشنوارههای محلی میتواند به تقویت روحیه هنرمندان و افزایش مشارکت آنها در رویدادهای ملی منجر شود.
درنهایت، هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر با وجود معرفی برگزیدگانی از سراسر کشور، با غیبت هنرمندان اصفهانی همراه بود. این موضوع نهتنها جای سؤال دارد، بلکه میتواند نشاندهنده نیاز به بازنگری در روند آمادهسازی و تقویت هنرمندان جوان اصفهانی باشد. اصفهان بهعنوان یکی از مهمترین مراکز هنری ایران، شایسته حضور پررنگتر در رویدادهای ملی است و این امر مستلزم تلاش بیشتر از سوی هنرمندان، مسئولان و دستاندرکاران حوزه هنر است. امید است که در دورههای آینده شاهد حضور پررنگتر هنرمندان اصفهانی در چنین رویدادهایی باشیم و جایگاه واقعی این شهر در عرصه هنرهای تجسمی بیشازپیش تثبیت شود.
هنرهای تجسمی باید اولویت باشد
غیبت اصفهان در جشنواره هنرهای تجسمی فجر باید بهدقت واکاوی شود. مسئولان هنری اصفهان باید به این موضوع توجه ویژهای داشته باشند و دلایل این اتفاق را بررسی کنند. هنرهای تجسمی، که مهد آن اصفهان است و بخشی از هویت اصیل نصف جهان محسوب میشود، نباید به حاشیه رانده شود. اگرچه توجه به تئاتر، سینما و هنرهای جدید قابلتقدیر است، اما رها شدن یا انزوای هنرهای تجسمی اصیل اصفهان بههیچوجه قابلقبول نیست.
اصفهان باید جایگاه واقعی خود را در عرصه هنرهای تجسمی بازیابد و این امر تنها با حمایت جدی از هنرمندان و ایجاد فرصتهای بیشتر برای نمایش آثار آنها ممکن خواهد بود. تا زمانی که اولویت متولیان هنری استان، ساخت آثار هنری دهنپرکن و خرجهای عجیبغریب برای هیاهوسازی باشد، اوضاع اصلیترین قطب هنر تجسمی کشور مطلوب نخواهد بود.