خیلی از مردم اصفهان پیشبینی نمیکردند که شهرک تازهسازی که آن سالها داشت آرامآرام در فاصله میان شهر بهارستان تا میدان آزادی قد علم میکرد و بعدها «سپاهانشهر» نام گرفت، روزی شاهد چنین رشد و رونقی باشد.
درحالیکه مردم جهان در طول تاریخ شاهد جنگهای متعدد عقیدتی و قومیتی بودهاند، مردم اصفهان زندگی مسالمتآمیزی را با پیروان ادیان توحیدی تجربه کردهاند.
عدهای با بیدرایتی بافت تاریخی اصفهان را از بین بردهاند و نیاز است برای ایجاد بناهای جدید، آن هم در نزدیکی بناهای تاریخی، مطالعات عمیق صورت گیرد تا اشتباهاتی چون جهاننما بار دیگر اصفهان زیبا را رنجور نکند.
طی دهههای اخیر طرحهای مختلف و متنوعی در زمینه ایجاد ساختارهای شهری از سوی شهرسازان و متولیان اداره شهرها در جهان ارائه شده است.
زایندهرود نه متعلق به کشاورزان است نه مردم، نه کارخانجات، نه استانها! زایندهرود یک موجود زنده است که باید از سرآب تا پایاب زندهبماند که اگر به توانی زنده و زاینده نباشد، دیگر زاینده رود نیست.
در کشور ما، یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر تخریب محیطزیست و کیفیت آن در دهههای اخیر، برداشت بیرویه آب از منابع آب زیرزمینی بوده که منجر به وقوع پدیده فرونشست در کشور شده است.
بیایید از خودمان بپرسیم «نخستین ذهنیت ما از اصفهان کِی و کجا شکل گرفته است؟» و اصلا این ذهنیت چه رنگ و بو و چه حس و حالی دارد و چرا تا امروز در گوشهای از خاطرات ما به یادگار مانده است؟
اگر از شما بپرسند شهری که در آن زندگی میکنید «چه رنگی است؟»، چه میگویید؟! اصلا همین اصفهان خودمان. تابهحال فکر کردهاید اصفهان چه رنگی است؟ یا مثلا دقت کردهاید که وقتی به اصفهان فکر میکنید، تصوری که از آن در ذهنتان شکل میگیرد، چه رنگی دارد؟
در گذري كوتاه به شهر سين برخوار اصفهان میرویم، شايد هنوز شما نام شهر سين را نشنيده باشيد، اما محمدعلی عظیمیان زواره به خوبی آن را برای شما توصیف میکند.
به بهانه افتتاحیه سیوپنجمین دوره جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، به واکاوی جشنواره مهمترین گونه سینمایی جهان با نقد بر شیوه برنامهریزی و ساختار آکادمیک جشنواره میپردازیم.
در عصر ظهور فناوریهای جدید همچون هوش مصنوعی، رویدادهای فرهنگی و هنری بهعنوان وسیلهای برای بقای کنشگری شهروندی محسوب شده و پیامدهای مختلف اقتصادی و فرهنگی را شامل میشوند؛ از جمله ارتقای فرهنگ و هویت ملی، ترویج هنر، ارتقای سطح تفکر و دیدگاه شهروندان.
امشب برای بچههای اصفهانی بهیادماندنی شد. بزرگترها را نمیدانم. کاش باشیم و دستاوردهای این همه هزینه و برووبیا و رنگ و موسیقی و بادکنک و شادی را برای آینده بچههایمان ببینیم.