







انجام مـصـاحـبـههــای نسبتا پرشمار محمود احمدینژاد، از علاقه او برای حضور در انتخابات ریاستجمهوری سال آینده حکایت دارد. سخنان او مثل همیشه بیش از آنکه برای مخاطبان ایجابی و اقناعکننده باشد، سلبی است. روشی که بیش از این در دو انتخابات سال 84 و 88 تجربه و با پاسخ مثبت از سوی رأیدهندگان روبهرو شده است. اینکه احمدینژاد یا هر کدام از چهرههای سیاسی که سودای کسب صندلی ریاستجمهوری را در سر میپرورانند علاقه دارند برای مرتبهای دیگر بخت و اقبال خود را به محک رأی مردم بگذارند، بر کسی پوشیده نیست؛ اما این همه یک سوی داستان سیاست در ایران امروز است.







در حالی به استقبال سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری میرویم که به نظر میرسد فضای سیاسی کشور چندان آماده پذیرایی از اولین رویداد سیاسی 1400 نیست؛ رقابتی که کمتر از پنج ماه (28 خرداد 1400) به برگزاری آن مانده است و جریانهای سیاسی تازه به جنبوجوش برای پیدا کردن راهکارهایی به منظور مقابله با رقبا و سروساماندادن به خود افتادهاند؛ اصلاحطلبان با برگزاری جلسات و تشکیل نهاد اجماعساز با عنوان جدید جبهه اصلاحطلبان به ریاست بهزاد نبوی و اصولگرایان نیز در قالب شوراهایی که با اکثریت طیفهای این جناح تشکیل میشوند، گرد هم میآیند تا بر سر نحوه حضورشان و معرفی نامزدها برای شرکت در انتخابات سال آینده به اجماع برسند.







مصاحبه محمود احمدینژاد با رادیو فردا بخشی از کنشهای غیر قابل پیشبینی رئیس دولت سابق و نزدیکان او طی سالهای اخیر است. اما مهمتر از گفتوگو با شبکه اطلاعرسانی برون مرزی که موضعگیری آن در قبال سیاست جمهوری اسلامی ایران مشخص است، موضعگیری کاربران شبکههای اجتماعی در داخل کشور است. شماری از فعالان شبکههای اجتماعی که سابق بر این، مدافع کارنامه رئیس دولت نهم و دهم بودند، این کنش را از منظری که او با استفاده از یک تریبون خارجی در حال انتقال پیام به مردم ایران است، نکوهش کردند. آنان باور دارند بیان حق از یک تریبون وابسته به بودجه کشوری که موضع دشمنی با مردم ایران دارد، قابل توجیه نیست، هرچند در این گفتوگو صرفا بیانکننده سخن صحیح و قابل دفاع باشیم.







مسئله حضور زنان در عرصه سیاست، چالشی است که نمیتوان آن را تنها مختص به ایران دانست. «مردان سیاست» یا «رجل سیاسی» از آن دست واژههایی است که در همه نقاط جهان برای فعالان سیاسی به کاربرده میشود و همین اصطلاحات زمینه مناقشه میان زنان و مردان فعال در عرصه سیاست را فراهم میکند. برای پرداختن به امور زنان بهخصوص مسئله مهمی تحت عنوان زنان سیاسی، باید به سراغ مطلعان این حوزه رفت. معصومه ابتکار گزینه مناسبی برای گفتوگو در این زمینه محسوب میشود. سابقه فعالیتهای سیاسی ابتکار به قبل از پیروزی انقلاب بازمیگردد.







سرچشمه سیاستگذاری و رویکرد دولتها با تمام تفاوتها و شباهتهایی که میان مخالفان و موافقان آنها از منظر تئوریپردازی، ظاهر طرفداران و چیدمان سیاستها وجود دارد، به دولتهای قبل و بعد از خودشان بسیار شبیه است. پس از سال 1376 و شکلگیری دولت اصلاحات بسیاری از روزنامهنگاران و منتقدان، دولت مرحومهاشمیرفسنجانی را موافق سیاستهای صندوق بینالمللی پول و دنبالهرو سیاستهای تعدیل اقتصادی معرفی میکردند، در واقع مرحومهاشمیو تیم اقتصادی او مقصر اصلی شکافهای اقتصادی در تمام کشور معرفی میشد.