ضرر کرونا به پایه‌های ورزش

بزمانی که بحث درباره تأثیرات منفی کرونا بر ورزش می‌شود، بیشتر ذهنیت در خصوص لیگ‌های حرفه‌ای و تغییرات در روال برگزاری این لیگ‌ها مدنظر است یا اینکه ضررهایی که به باشگاه‌داران و استخردارها وارد شده، مورد توجه قرار می‌گیرد که البته هر دو مورد نیز صحیح است.

تاریخ انتشار: ۰۹:۲۹ - پنجشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۹
مدت زمان مطالعه: 2 دقیقه

به جز لیگ برتر فوتبال که به نوعی بارزترین ویترین ورزشی کشور محسوب می‌شود و با هماهنگی لازم چندین وزارتخانه و ارگان، رقابت‌های لیگ حرفه‌ای به منوال گذشته و تنها بدون تماشاگر درجریان است، سایر لیگ‌ها از جمله والیبال، هندبال و بسکتبال به دلیل شرایط کرونایی کشور و محدودیت‌های موجود، به شیوه متفاوتی با سال‌های گذشته برگزار می‌شود؛ به گونه‌ای که نمی‌توان عنوان حرفه‌ای بر این لیگ‌ها اطلاق کرد. باشگاه‌های کوچک و استخرها نیز بابت عدم فعالیت یا فعالیت با ظرفیت کمتر درگیر مشکلات بسیاری هستند که برخی را تا مرز ورشکستگی پیش برده است. در این میان آنچه تقریبا نادیده گرفته شده و ضرر هنگفت کرونا بر آن لحاظ نمی‌شود، بحث ورزش پایه و در بخش کودکان و نوجوانان است که در وضعیت فعلی به کنار رفته و هیچ اولویتی برای آن وجود ندارد. استعدادیابی یکی از اقدامات مهم در باشگاه‌ها و هیئت‌های ورزشی در تمام رشته‌های ورزشی است؛ اما در شرایط کرونایی که نهمین ماه درگیری با آن را سپری می‌کنیم، عملا امکان پرداختن به این بحث وجود ندارد. در ماه‌های اولیه شیوع ویروس کرونا، تقریبا تمام رشته‌های ورزشی با تعطیلی مواجه شده بودند و به مرور از میانه‌های اردیبهشت، مجوز فعالیت در برخی رشته‌ها صادر شد، هر چند که از آن زمان تاکنون با تعطیلی‌های مقطعی مواجه شده است، اما در برخی دیگر از رشته‌ها که برخورد ورزشکار نزدیک است و در سالن‌های سربسته انجام می‌شود، هنوز مجوزی برای فعالیت صادر نشده که این موضوع شامل حال رشته‌هایی مثل کشتی، کاراته و جودو می‌شود. وضعیت نامعلوم کرونا و نگرانی خانواده‌ها از حضور فرزندانشان در کلاس‌های ورزشی باعث شده تا هیئت‌های ورزشی که مرجع اصلی استعدادیابی و استعدادپروری در حوزه ورزش محسوب می‌شوند، برای سال جاری برنامه ای در این خصوص نداشته باشند. طی سال‌های گذشته فصل تابستان و فرارسیدن اوقات فراغت دانش‌آموزان، فرصت مغتنمی‌برای اجرای طرح‌های استعدادیابی در رشته‌های مختلف بود، اما امسال امکان فعالیتی در این زمینه به وجود نیامد و حتی مدارس ورزشی نیز با کمترین ظرفیت فعالیت داشتند. در این شرایط نه‌تنها از استعدادیابی نیروهای ورودی جدید به کلاس‌های ورزشی خبری نبود، بلکه افرادی که طی سال‌های اخیر نیز وارد چرخه استعدادپروری شده بودند، به نوعی رها شدند، ضمن اینکه برگزار‌نشدن مناسب تمرینات و لغو رویدادهای مختلف کشوری و استانی، انگیزه فعالیت را هم از ورزشکاران رده‌های پایه گرفته است. ناگفته پیداست که پس از پایان معضل کرونا، مهم‌ترین مشکل پیش روی ورزش کشور، تهی‌شدن رشته‌های مختلف از نیروهای پایه است و همین تعطیلی یک ساله، خلل بزرگی را در امر پشتوانه‌سازی ایجاد خواهد کرد که شاید جبران آن چندین‌سال به طول بینجامد و ضروری است متولیان ورزش استان، برای کم‌کردن تبعات این موضوع دوران پسا کرونا ، به فکر راه‌حل‌های بلندمدتی باشند و فارغ از روزمرگی‌های همیشگی ورزش، راه چاره‌ای برای این مسئله مهم بیندیشند