همچنین این آمار با ثبت ۲۸ هزار و ۱۰0 ازدواج و ۱۰ هزار و ۲۷۷ طلاق نشاندهنده رشد 10 درصدی و 5درصدی ازدواج و طلاق در اصفهان نسبت به سال 98 است؛ میزان رشدی که در مقایسه با میانگین کشوری بالاتر است؛ اما با این حال اصفهان را در زمره استانهایی قرار داده که کمترین میزان ازدواج در این سال را ثبت کردهاند.
فــریدن، فــریدونــشهر، چــادگان و شهرضا بیشترین تعداد ازدواج و فلاورجان، آران و بیدگل و دهاقان کمترین آمار ازدواج را در استان به ثبت رساندهاند و میانگین سن ازدواج برای آقایان ۲۸سال و برای خانمها ۲۴ سال و میانگین سن طلاق برای آقایان ۳۸ سال و برای خانمها ۳۳ سال محاسبه شده است.
نرخ ازدواج در اصفهان همچنان کم است!
افزایش 10 درصدی ازدواج در سال گذشته و روند صعودی ملایم آن در اصفهان، همچنان قابل قبول نیست. علیاکبر صافی اصفهانی، رئیس کانون سردفتران ازدواج و طلاق استان اصفهان هم چندی پیش در گفتوگو با «ایمنا» میزان ازدواج در اصفهان را کم دانست و گفت: «وقتی در آمارها از یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر جمعیت جوان استان سخن میرود، باید دست کم سالانه ۱۰۰ هزار ازدواج در استان ثبت شود؛ در حالی که میانگین ماهیانه ازدواج در استان حدود دو هزار مورد و یکچهارم حداقل انتظار است.»
چرا ازدواج زیاد شد؟
افزایش یا کاهش سالانه نرخ ازدواج در هر جغرافیایی به عوامل مختلف اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی وابــسته است؛ برای مثال، اگر تا همین دیروز از اشتغال و مسکن جوانان به عنوان یکی از مهمترین و اساسیترین فاکتورهای کاهش نرخ ازدواج در جامعه یاد میشد، افزایش 10 درصدی این نرخ در استان اصفهان در سال 99 نشان میدهد که این متغیر در سال گذشته نتــوانسته مــانــع اصـلی رویآوردن جوانان به ازدواج شود؛ چرا که بررسیها نشان میدهد نرخ بیکاری جمعیت 15ساله و بیشتر در استان اصفهان در بهار سال 99، 11.9 درصد بوده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته 1.1 درصد افزایش یافته است. همچنین بر اساس دیگر آمار موجود، نرخ مشارکت اقتصادی در جمعیت 15ساله و بیشتر در استان اصفهان در بهار 99 نسبت به فصل مشابه سال گذشته، 5 درصد کاهش یافت و به 41.2 درصد رسیده است. به گزارش «اصفهان زیبا» بهای مسکن نیز در سال گذشته با افزایش چشمگیری مواجه شده و به گفته رسول جهانگیری، رئیس اتحادیـــــــه مشاوران املاک و رئیس اتاق اصناف اصفهان قیمت مسکن از ابتدا تا انتهای سال 99 بالای 90 درصد و در مواردی نزدیک به 100درصد مواجه بوده است. محمدرضا شیخی، جامعهشناس در گفتوگو با «اصفهان زیبا» نیز معتقد است بیشتر از آنچه اشتغال و بیکاری در افزایش یا کاهش ازدواج نقش داشته باشد، نوع شغل در رخدادن این واقعه مهم است: «بیکاری عامل اصلی ازدواجنکردن جوانان نیست؛ بلکه در استانهای بومینشینی مثل اصفهان نوع شغل از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است؛ چرا که با تغییر سبکزندگی و افزایش توقعات نیازهای جامعه تغییر پیدا میکند و کیفیت و جایگاه شغل مهم ارزیابی میشود؛ درحالی که اصفهان استانی صنعتی است و معمولا در این استانها مشاغل در حوزه کارگری تعریف میشوند و شاغلان نیز حقوق اندکی دارند، قرار نگرفتن برخی از مشاغل در جایگاه مطلوب اجتماعی و اقتصادی و همچنین درآمد اندک آنها و کفافندادن آن برای تشکیل زندگی باعث میشود بسیاری از افراد حاضر به ازدواج و تن دادن به زندگی حداقلی نباشند.» شاید به همین دلیل نیز باشد که برخی معتقدند کرونا در سال گذشته توانست ازدواج را افزایش دهد؛ ویروسی که شیوع گسترده آن در کشور شرایطی را فراهم کرد تا بسیاری از دختران و پسران قید هزینههای اضافی و تجملاتی و لاکچری را بزنند و حاضر به زندگی با یکدیگر زیر یک سقف مشترک شوند؛ چرا که تا پیش از این، یعنی از سال ۹۲ به بعد تا سال ۱۳۹۸ همواره آمار ازدواج با نرخ کاهشی بین 4 تا 9 درصد نسبت به سال قبل از خود و روند طلاق نیز با فراز و نشیبهایی مواجه بوده است.
تعداد ازدواج در سال ۱۳۹۸ حدود چهار درصد و طلاق نیز یک درصد کاهش داشته است. در سال ۹۷ نیز ازدواج نسبت به سال قبل از آن، ۹درصد و طلاق ۲ درصد کاهش داشت؛ اما کرونا در سال 99، نرخ ازدواج را افزایش داد. شیخی، اما این موضوع را تأیید نمیکند و معتقد است هرچند کرونا در افزایش نرخ ازدواج مؤثر است، اما تأثیر آن بسیار اندک است: «کرونا تا حد زیادی هزینههای ازدواج را کاهش داد و تجملگرایی را از بین برد؛ اما نمیتوان آن را یک فاکتور مهم و تأثیرگذار در افزایش نرخ ازدواج دانست.
بررسی میانگین سن ازدواج در اصفهان نشاندهنـده افـزایش میانگین سنی ازدواج است؛ شاید بتوان گفت افرادی که در سال گذشته ازدواج کردهاند، متولدان اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد بودند که تــعدادشــان هم قابل توجه است و برای گریز از تجرد قطعی و همچنین به دلیل ازدستندادن زمان طلایی تن به ازدواج آسان دادند؛ ازدواجی که در اصفهان به دلیل پیروی افراد از مد و تجملات کمتر رواج دارد.»
به گفته این جامعهشناس، سبک زندگی درحال تغییر از سنت به مدرنتیه است؛ به طوری که اگر تا همین دیروز جمعگرایی از اهمیت زیادی برخوردار بود، اکنون فردگرایی و استقلال فردی اهمیت یافته و دختران و پسران تمایل دارند به طور مستقل و تنها زندگی کنند. ثبت بیشترین ازدواج در شهرستانهای کوچک و کمبرخوردارتر اصفهان همــچون فــریــدن، فــریدونشـهر، چادگان و شهرضا به خوبی این موضوع را تأیید میکند؛ چرا که در این شهرستانها که اعتماد و ارتباطات و مشارکت اجتماعی بیشتر است، شاهد افزایش آمار ازدواج هستیم.