به گزارش اصفهان زیبا؛ دهنو یکی از مناطق قدیمی اصفهان است که از یک طرف به خمینیشهر و از طرف دیگر به خیابان امام خمینی راه دارد. این محله یکی از مناطق تاریخی شهر اصفهان است که اگرچه امروز دیگر روستا نیست؛ اما هنوز هم بافت سنتی و اصالت خود را حفظ کرده است. حرفه بیشتر مردم این منطقه معرق و کاشیکاری است؛ بنابراین در سطح درآمدی مناسبی قرار دارند.
اصغر محمدی، مدیر و مشاور مدرسه دهنو و از ساکنان بومی محله، درباره تاریخچه آن میگوید: محله دهنو با جمعیت حدود ۱۳ تا ۱۴هزار نفر در زمان صفویه ساخته شده است. یکی از تکیههای دهنو سال ۹۳۳ قمری را نشان میدهد که این امر مربوط به زمانی است که شاهطهماسب دستور داد در اصفهان تکیه ایجاد شود.
قدمت دهنو
محمدی تاریخ محله را ۵۰۰ تا ۶۰۰ سال پیش عنوان میکند و میافزاید: البته قبل از آن، حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ سال پیش، روستای دیگری در ۲ کیلومتری اینجا قرار داشت به نام روستای فیروزآباد یا باغ کهنه. گفته میشود در این مکان قلعهای بوده که تخریب شده است و بعدها ساکنانش به محل فعلی میآیند و دهنو شکل میگیرد.
از او در مورد منطقه دهنو و شهرداری آن میپرسم که در این باره میگوید: دهنو تحت نظر چند شهرداری است. غرب دهنو خیابان حکیم فرزانه تحت نظر شهرداری خمینیشهر است، قسمت مرکزی و مسکونی وابسته به منطقه2 شهرداری اصفهان و بخش شرقی در منطقه امام خمینی و در محدوده شهرداری منطقه ۱۲ است. همین مسئله دهنو را به سه بخش تقسیم کرده: بخشی که صنعتی است و وابسته به شهرداری خمینیشهر و منطقه ۱۲ شهرداری اصفهان که هیچ استفاده و سودی برای ما ندارد؛ اما قسمت مسکونی که درآمدی ندارد در منطقه ۲ قرار گرفته است.
دهنو، قطب معرقکاری و کاشیکاری اصفهان
از حرفه مردم دهنو میپرسم. محمدی در این خصوص توضیح میدهد: در گذشته شغل تعداد زیادی از مردم کشاورزی بود. با وجود اینکه محله آداب روستایی خود را حفظ کرده است؛ اما به سمت شهریشدن پیش میرود و اکنون یکی از قطبهای معرق و کاشیکاری است. علاوه بر این، در غرب دهنو صنعت کانکسسازی فعال است و در بخشی دیگری از دهنو نیز صنعت بیل مکانیکی و جرثقیلسازی رونق دارد.
آلودگی هوا بیداد می کند
از این فعال فرهنگی در ارتباط با مشکلات محله دهنو میپرسم. او آلودگی هوا را بزرگترین مشکل این محله عنوان میکند و میگوید: صنایع آلاینده، نیروگاه، پتروشیمی و پالایشگاه در نزدیکی ما قرار دارد و سوخت مازوت و گازهای سمی در شبها واقعا نگرانکننده شده و سلامت اهالی محله را به خطر انداخته است. همچنین مناطق صنعتی شاپور جدید و منطقه صنعتی حکیم فرزانه آلودگی شدیدی را تحمیل میکند.
محمدی ادامه میدهد: مشکل دیگر قرارگیری بخش مسکونی دهنو زیر نظر شهرداری منطقه ۲ و نبود مکانهای تفریحی و فضای سبز است. سرمایه فضای سبز دوهزار مترمربع است و از این لحاظ فقیر هستیم. تنها پارک تفریحی این منطقه پارک تجربه است و در زمین دیگری که یکی از اهالی به شهرداری اهدا کرده پارک شهید سهراب نریمانی را ساختهاند که در حقیقت پارک کوچکی برای کودکان است. او میافزاید: من معتقدم اگر این منطقه به شهرداری دیگری محول شود بسیاری از مشکلات ما حل خواهد شد.
نبود ورودی مناسب به محله دهنو و افزایش تصادفات
محمدی نبود ورودی مناسب به محله دهنو را از دیگر مشکلات عنوان میکند و میگوید: دهنو ورودی مناسبی ندارد. ورودی اول در خیابان امام خمینی از طرف میدان استقلال قرار دارد که بسیار خطرناک بوده و موجب تصادفات زیادی شده است. ورودی بعدی منطقه پرترافیک و پررفتوآمد از خیابان کیانپارس است که جادهای پرپیچوخم و پرترافیکی است و هر صبح صنعتگران برای تردد به سمت شاپور، بهجای خیابان امام خمینی از این مسیر استفاده میکنند که باعث تصادفات فراوان شده و مسیر ورودی دهنو را تنگ کرده است.
محمدی به ۱۰ هکتار زمین شمال دهنو اشاره میکند و ادامه میدهد: با اینکه مالکان به شهرداری اجازه لازم را دادهاند؛ اما شهرداری تاکنون اقدامی نکرده و هنوز هم آباد نشده است.
او تأکید میکند: اینجا ورودی اول اصفهان است و شهرداران مختلف قول دادند اینجا را آباد کنند؛ اما هنوز هم اقدامی نشده است. نبود سالن اجتماعات از دیگر مشکلات این محله است. محمدی در این رابطه میگوید: مردم دهنو از جشنهایی که توسط شهرداری یا هر ارگان دیگری برگزار میشود استقبال میکنند؛ اما سالن مناسبی برای چنین برنامههایی در این محله وجود ندارد؛ همچنین نبود تالار برای مناسبتهای خاص مانند جشن عروسی و نبود استخر از دیگر مشکلات این محله است.
آلودگی به مواد مخدر سنتی
این ساکن محله دهنو با آسیبهای اجتماعی آشناست و چند سال هم مدرس طرح توانمندسازی دانشآموزان در استان اصفهان بوده است.
او در رابطه با آسیبهای اجتماعی غالب در این محله میگوید: آلودگی به مواد مخدر سنتی مهمترین آسیب اجتماعی این منطقه است. وجود باغهای بسیار، زمینهساز استفاده مواد مخدر سنتی شده است.
تفاوت سطح سواد دختران و پسران در محله دهنو
محمدی میگوید: از دیگر آسیبهای این محله اختلاف سطح سواد دختران و پسران است. دختران تحصیلات بالایی داشته و در سطح بالای فرهنگی قرار دارند؛ اما تعداد زیادی از پسران به علت اینکه امکان اشتغال دارند و راحت میتوانند کسب درآمد کنند، درس را رها میکنند و خیلی زود به سمت درآمد میروند. این مسئله موجب اختلاف فرهنگی بسیاری بین پسرها و دخترهای منطقه دهنو شده است.
او علت اصلی ازدواج پسران در سن بالا را همین اختلاف فرهنگی میداند و میافزاید: اینگونه میشود که پسرها با ساکنان شهرهای دیگر ازدواج میکنند و این مسئله موجب برهمخوردن تعادل نسل بومی منطقه میشود؛ چراکه افرادی وارد این محیط میشوند که ازنظر فرهنگی با ما متفاوت هستند.
از دیگر آسیبهای اجتماعی منطقه که محمدی به آن اشاره میکند آسیب به امکانات شهری با ترقه است. او ادامه میدهد: در این منطقه بهشدت شاهد تولید ترقههای بمبی هستیم که با همین ترقهها به بسیاری از تابلوهای شهری آسیب وارد میشود و برای جلوگیری از این کار نیازمند کار فرهنگی و ورود دستگاههای مربوط هستیم.
نبود کلاسهای آموزشی و هنری
او نبود کلاسهای آموزشی در منطقه را یکی دیگر از مشکلات مردم ساکن دهنو میداند و میگوید: نبود برخی هنرستانها و کلاسهای آموزشی در این منطقه بهشدت احساس میشود. نبود این مراکز سبب میشود بسیاری از دانشآموزان برای تحصیل به شهرهای خمینیشهر و اصفهان بروند.