به گزارش اصفهان زیبا؛ شیدایی یا مانیا حالتی روانی است که با هیجان بالا، انرژی زیاد، کاهش نیاز به خواب و سرخوشی افراطی همراه است. این وضعیت معمولا از نشانههای اختلال دوقطبی محسوب میشود و میتواند با پرحرفی، تصمیمگیریهای عجولانه، رفتارهای پرخطر و حتی توهم همراه باشد. افراد در دوره شیدایی ممکن است احساس قدرت یا خوشبینی افراطی داشته باشند؛ اما این احساسات معمولا به اختلال در عملکرد روزمره و روابط اجتماعی منجر میشود. سینما بهعنوان ابزاری هنری، توانسته است بازتابی واقعی یا نمادین از این تجربه پیچیده ارائه دهد.
شیدایی چگونه روابط اجتماعی افراد را تحتتأثیر قرار میدهد؟
در دورههای شیدایی، فرد ممکن است بهطور افراطی اجتماعی شود، پرانرژی باشد و پرحرفی کند؛ ویژگیهایی که در نگاه اول جذاب به نظر میرسند، اما بهسرعت میتوانند موجب تنش، سوءتفاهم و آسیب در روابط شوند. اعتمادبهنفس کاذب گاه باعث ورود افراد به روابط پرفشار و ناپایدار میشود و نوسانهای خلقی میتواند دیگران را سردرگم یا دور کند؛ درنتیجه، اطرافیان اغلب با کاهش اعتماد و فاصلهگیری واکنش نشان میدهند.
معرفی فیلمهایی با مضمون شیدایی در روایتهای ایرانی و خارجی
فیلم ایرانی دلم میخواد: در این فیلم، ساخته بهمن فرمانآرا، شیدایی نه بهعنوان بیماری، بلکه نماد رهایی از روزمرگی و بازگشت به خلاقیت تصویر میشود. شخصیت اصلی از خلال تجربهای هیجانی و موسیقی، دگرگونی درونی پیدا میکند.
فیلم بینالمللی دفترچه امیدبخش: این فیلم به کارگردانی دیوید او. راسل، اختلال دوقطبی را با نگاهی واقعگرایانه به تصویر میکشد. رابطه پت و تیفانی نشان میدهد که همدلی، عشق و پذیرش میتواند به ترمیم روان آسیبدیده کمک کند.
شیدایی، هم خلاقیت میآورد و هم چالشهای جدی در زندگی ایجاد میکند. بازنمایی شیدایی در سینما گاه الهامبخش و گاه هشداردهنده است. برخی آثار، آن را راهی برای رسیدن به رهایی ذهنی نشان میدهند و برخی دیگر، تمرکز خود را بر تأثیرات اجتماعی و فردی این وضعیت میگذارند. در هر دو حالت، تماشاگر با تجربهای انسانی و عمیق روبهرو میشود که شناخت بهتر از سلامت روان را ممکن میسازد.