معمولا محققانی که در مکتب «والت وایتمن رستو» (محقق دانشگاه MIT و مشاور امنیت ملی در دوره ریاستجمهوری جان اف کندی) پرورش یافتهاند، معتقدند که رشدوبلوغ جوامع در شهر رخ میدهد و آخرین مرحله تکوین جوامع بشری وقتی اتفاق میافتد که به مصرف انبوه دست مییابند.
توسعه همواره با شهرنشینی قرین است و پیامدهای ناخواسته و ناگزیری برای شهر و ساکنان آن به همراه خواهد آورد.
در حال حاضر تبدیلشدن روستا به شهر یکی از معضلات توسعهای است که خالیشدن سکونتگاههای روستایی در کشور را در پی داشته؛ بهطوریکه پیشبینی مرکز آمار ایران از افق جمعیتی کشور در 15 سال آتی نیز نشان میدهد تا سال 1415 این سهم به کمتر از 19درصد تقلیل پیدا خواهد کرد.
قصه از زمانی شروع شد که مناطق روستایی در حاشیه شهر اصفهان و منطقه خوراسگان به اصفهان ملحق شدند.
اهالی روستا نمیدانند از دست مگسها و آلودگیها به کجا پناه ببرند و شکایت خود را به چه کسی بازگو کنند؛ آنها فقط میدانند که دیگر از این وضعیت خسته شدهاند و تاب و تحملی برایشان باقی نمانده است.
همایش شوراهای شهر و روستای استان اصفهان با حضور مدیران کشوری و استانی در سالن شهید مطهری باغ ابریشم برگزار شد.
بافت معماری و اسم جذاب «فریزهند» بود که ما را راهی جاده کرد. در «فریزند» سکوت بـود و پــاییــز و معمـاری اصیــلِ دعوتکننده. همهچیز رؤیایی بود و پر از آرامــش و رنگ. کوچههای شیبدار با جویهای آب و پاییزی که روستا را به زیبایی در آغوش کشیده بود. فریزهند یکی از روستاهای کهن نزدیک ابیانه است که 55 کیلومتر تا کاشان، 25 کیلومتر تا نطنز و حدود 2.5 ساعت (176 کیلومتر) با اصفهان فاصله دارد. در جاده قدیم کاشان-نطنز حدود 55 کیلومتر که به سمت ابیانه رانندگی کنید، به تابلویی میرسید که بر آن نوشتهاند: «ابیانه 22 کیلومتر، فریزهند 20 کیلومتر» و این آغاز مسیر رسیدن به روستای کهنی است که آن را فریزند یا فریزهند میخوانند.