سامانه شاد
کلاس اولیها؛ اولین قربانیان آموزش مجازی
«فکر نمیکنم دخترم، چیزی یاد گرفته باشد و بتواند به پایه دوم برود.» «پسرم اصلاً زیر بار آموزش مجازی نمیرود و دل به درس و مشق نمیدهد.» «هیچ تجربهای در زمینه آموزش نداشتم و چون مدرسه رفتن اولین فرزندم مصادف شد با آموزش مجازی بسیار اذیت شدم.»… . گلایهها یکی دوتا نیست؛ گلههایی از جنس پدر و مادرهایی با فرزندان کلاس اولی که امسال مجبور شدند به خاطر شیوع ویروس کرونا، بار مضاعف تعلیم و تربیت فرزندان را به دوش بکشند و بدون هیچ تجربهای وارد سیستم آموزش آنلاین شوند؛ سیستمی که هنوز و بعد از گذشت یک سال و راه اندازی سامانهای به نام شاد با نواقض بسیاری روبه رو است و بسیاری از دانش آموزان و معلمان در دسترسی به آن با مشکل روبه رو هستند.
ناشنوایان اصفهانی شنیده نمیشوند
دردسرهای امیرحسین، پسر 15ساله از زمانی که سروکله کرونا پیدا شده، روزبهروز بیشتر و بیشتر میشود و مشکلاتش چند برابر. او که تا پیشازاین سعی کرده بود کارهای شخصی و فعالیتهای روزانهاش را با استفاده از زبان اشاره خودش و بهتنهایی انجام دهد، حالا با مشکل روبهرو شده است: «در مکانهای عمومی چون ماسک به صورت دارم، نمیتوانم منظورم را به خوبی به دیگران بفهمانم؛ برای مثال، چند روز پیش در اتوبوس میخواستم از کسانی که کنارم حضور داشتند آدرس بپرسم و بدانم که در چه ایستگاهی باید پیاده شوم. آن روز اتفاقا کاغذ و قلم و گوشی همراه هم دنبال نبود و مجبور بودم با ایماواشاره دیگران را متوجه منظورم کنم و ماسکم را پایین بدهم.»
آموزش خبرنگاری
شرکت پیام اصفهان زیبا
آرشیو کامل روزنامه
