برایش همان فاطمه باش

شانه‌های افتاده‌اش را هی بالا می‌کشید. مرد بود دیگر؛ نمی‌خواست کسی زاری‌اش را ببیند. با دلش کنار تخت محبوبش بود و با وجودش کنار تخت دخترش که یک طبقه بالاتر از مادر بستری شده بود. به یک آن، همسر و پدر جانباز شده بود. همسر جانباز بود و به زودی همسر شهید می‌شد.

تا آخرین نفس برای مردم

ظهر روز گذشته بالگرد حامل آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور کشورمان، به همراه چند تن دیگر از همراهان ایشان در مسیر بازگشت از استان آذربایجان شرقی در «جنگل دیزمار» در محدوده عمومی بین ورزقان و جلفا دچار سانحه شد.

شهید علی زاهدی، یادگار لشکر امام حسین (ع) به روایت حسین دهشیری، همراه و همکار او در نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی:

چهل‌وچهار سال برای شهادت دوید!

غروب بیست و یکم ماه رمضان بود که خبر حمله وحشیانه اسرائیل به ساختمان کنسولگری ایران در سوریه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد و زمان زیادی نگذشت که این خبر به همراه اسامی شهدای این حادثه تروریستی، تیتر یک اخبار رسانه‌های داخلی و خارجی شد.

یادگار سه‌راهی شهادت

انگار پاهایم مال خودم نبودند. کشیده می‌شدند؛ به مقصدی که هنوز نمی‌دانستم کجاست. گرمای آفتاب اسفند، تند نبود؛ اما چشمانم می‌سوخت. اولین قطره اشک که از چشمانم چکید، پاهایم ایستادند؛ مثل اینکه فرمان نشستن صادر شده باشد.

پای روایتی از راویان اردوهای راهیان پیشرفت

راهیان پیشرفت؛ رویشی از دلِ گسست

سال‌هاست اردوهای راهیان نور برای آشنایی همه اقشار به‌خصوص نسل جوان با فرهنگ ایثار و شهادت در حال برگزاری است. خیلی وقت‌ها اثرات چنین برنامه‌هایی را در کوتاه‌مدت بر روی جوانان و نوجوانان دیده‌ایم.

دیدار با همسر و فرزند شهید «حاج رضا هوایی»، از شهدای بمباران اصفهان

گر بگویم ز اباالفضل(ع) نشان داشت، رواست…

چندساعتی مانده به قرار، محل دیدار عوض می‌شود‌. ضیافت از گلستان شهدا می‌رسد به خانه‌ای در قلب خیابان ابن‌سینا. خانه‌ای که سی‌وهفت سال پیش شده بود تلی از خاک و خراش جنگ، چنگ انداخته بود به تمام پیکرش.

شهادت خونوادگی می‌چسبه!

نصفه‌شب بود و چند ساعتی از واقعه تروریستی کرمان می‌گذشت.

آرزوی ما چنین نبود

چند سالی می‌گذرد از آن روزهای بی‌قراری؛ حوالی همین روزها بود که وقتی در روزمرگی‌هایم گم شده بودم، از خواب که بیدار شدم، خبری شنیدم که خیال کردم دروغ است؛ خبری که ترجیح می‌دادم خواب باشد تا بیداری؛ ولی خواب نبود. انگار خود واقعیت بود و چه واقعیت تلخی…

چرا آمریکا اقدام به ترورِ سردار حاج‌قاسم سلیمانی کرد؟

روز سوم ژانویه2020 به واسط اقدام تروریستی دولت ترامپ در به شهادت رساندن سردار شهید «قاسم سلیمانی» در نزدیکی فرودگاه بین‌المللی بغداد، از یک‌سو بازتاب‌دهنده ضرورت مبارزه با تروریسم و از سوی دیگر، نمودی عینی از ضرورت تداوم نبرد برای کسب عدالت، آزادی و حاکمیت است.

سه مؤلفه عمده و محوری در جاودانه‌شدن شهید سلیمانی

سیزدهم دی‌ سال جاری، مصادف با چهارمین سالگرد شهادت سردار شهید «حاج‌قاسم سلیمانی»، فرمانده اسبق نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.

ق_ا_س_م نیست، قاسم است!

یک باور قدیمی وجود دارد، یک باور قدیمی که خیلی‌ها در سرتاسر دنیا به آن معتقدند، باوری که می‌گوید: سیزده عدد نحسی است! راستش را بخواهید من آدم خرافاتی نیستم؛ اما آن شب تا دم‌دمای صبح تپش قلب و دل‌شوره داشتم و دخترم هم حسابی گریه می‌کرد و ناآرام بود.

روایت «سیروس دهقان شیری»، سرباز وظیفه‌ای که دست راست سردار سلیمانی شد و پانزده سال پابه‌رکاب او

شاهدِ اشک‌های حاج‌قاسم!

می‌گوید آن‌قدری که همراه و کنار حاج‌قاسم بودم، کنار خانواده‌ام نبودم. او روایتش از پانزده سال همراهی با سردار سلیمانی، از سربازی و دوران خدمتش شروع می‌شود و تا آنجا پیش می‌رود که می‌شود دست راست حاج قاسم و البته از محافظان و نزدیکان او.