محبوبیت فروشگاههای دوهزارتومانی باعث شد بسیاری از بازاریان به این صنف اسبابکشی کنند و تغییر شغل دهند؛ ولی این فروشگاهها، اجناس دوهزارتومانی، صفهای طولانی مقابل مغازه و فروش بالا همگی به خاطرهها پیوستهاند و دوهزارتومانیهای دیروز، امروز حداقل 10هزار تومان قیمت خوردهاند.
فقط دوهزار تومان!
شکل و شمایل ظروف پلاستیکی این فروشگاهها تفاوتی با پلاسکوهای قیمتبالا نداشتند؛ فقط با مواد کیفیت پایین تولید میشدند. تعداد این فروشگاهها تا چند سال قبل بهقدری زیاد بود که در یک خیابان سه تا پنج فروشگاه پلاسکوی دوهزارتومانی فعالیت میکرد. گاهی فروشندگان خلاقیت به خرج میدادند و در کنار پلاسکوهای بهاصطلاح مواد اول، ظروف پلاستیکی ارزان یا همان مواد درجهدو یا سه را نیز عرضه میکردند تا مشتریان بهراحتی اجناس موردنظر خود را انتخاب کنند. در فروشگاههای پلاسکوی دوهزارتومانی علاوه بر ظروف پلاستیکی، اجناس دیگری نیز پیدا میشد؛ از ظروف آلومینیومی با وزن پایین، دمکنی و دستگیره گرفته تا لوازمآرایشی و بهداشتی، حوله دست و صورت و کش سر، تمامی این اجناس نیز با یک قیمت ثابت به فروش میرسید: فقط دوهزار تومان!
پرطرفدار و پرفروش
فروشگاهداران تبلیغات زیادی برای اجناس دوهزارتومانی خود نمیکردند و تنها قید عنوان «پلاسکو فقط دوهزار تومان» بر سردر فروشگاه موجب سرازیر شدن مشتریان به این مغازهها میشد. مالک یکی از فروشگاههای پلاسکو دراینباره توضیح داد: «یادش بهخیر! زمانی مردم برای خرید پلاسکوی دوهزارتومانی صف میکشیدند و سهچهار فروشنده در مغازه من کار میکردند تا از پس فروش پلاسکو و وسایل متفرقه ارزان برآیند.» خانمی سیوچندساله، فروشنده سابق یکی از این فروشگاههای پلاسکوی شهر، هم از تقاضای بالا برای این اجناس پلاستیکی گفت: «پلاسکوی دوهزارتومانی خیلی طرفدار داشت؛ چون ارزان بود. فکرش را بکنید: مشتری با 10هزار تومان، پنج ظرف پلاستیکی میخرید. خانمهای خانهدار هم مدام به فکر تنوع و تغییر ظروف خود میافتادند؛ ولی الان 10هزار تومان یک ظرف پلاستیکی کوچک میشود.» همچنین گفتوگو با بسیاری از بازاریان نشان میدهد درصد بالایی از مشتریان از خرید اجناس دوهزارتومانی رضایت داشتند و این ظروف باوجود کیفیت متوسط و دوام پایین، فروش بالا و طرفداران زیادی داشت.
دوهزارتومانیهای خدابیامرز!
مشاهدههای میدانی از بازار ظروف پلاستیکی در اصفهان نشان میدهد بساط کسبوکار پلاسکوهای دوهزارتومانی از سال 98 جمع شد؛ چراکه هزینه تولید این ظروف افزایش چشمگیری یافت و کاسبان ناچار به تغییر قیمت این اجناس به چهار تا پنج هزار تومان شدند. یکی از پلاسکوفروشان اصفهان درباره افزایش قیمت پلاسکوهای دوهزارتومانی گفت: «خدا بیامرزد دوهزارتومانیها را! دیگر دوهزار تومان پول یک آدامس نیست؛ چه برسد به ظرف پلاستیکی. قیمت این ظروف هم با دلار چشموهمچشمی کرد و پر کشید.» نوسانهای ارزی بازار سبب افزایش قیمت پایه مواد اولیه پتروشیمیها و درنهایت، گرانی ظروف پلاستیکی شد. بهبیاندیگر، رشد نرخ ارز بلای جان فروشگاههای پلاسکوی دوهزارتومانی در اصفهان بود؛ بنابراین فروش این اقلام با بهای دوهزار تومان دیگر برای کاسبان صرفه اقتصادی نداشت و بنرهای دوهزارتومانی بر سردر فروشگاه به پنجهزارتومانی تغییر کرد. ولی این سرانجام فروشگاههای دوهزارتومانی شهر نبود؛ کرونا بار دیگر موجب افزایش قیمت این پلاسکوها شد. شیوع ویروس کرونا از اواخر سال 98، تعطیلیها، عقبماندن اجارهبهای فروشگاهها و چکهای برگشتخورده همگی دستبهدست هم داد تا فروشگاههای ارزانی به خاطرهها بپیوندند.
گزارشهای میدانی از تعطیل شدن شمار زیادی از فروشگاههای پلاسکو حکایت میکند؛ زیرا افزایش قیمت پلاسکو باعث کاهش فروش و کسادی کسبوکار فعالان این صنف شد؛ ازاینرو عدهای از پلاسکوفروشان ناچار به تغییر شغل شدند. مابقی فروشگاهداران مانند سابق اجناس متنوعی عرضه میکنند؛ ولی خبری از دو یا پنج هزار تومان در اتیکت قیمتها نیست و دستکم یک آبکش یا لگن کوچک 10 و 15 هزار تومان قیمت خورده است.
