بحرانی جدید برای لاله آهنین

لوئیس فن خال از شاگردان مکتب توتال فوتبال هلند است و او و کرویف به عنوان دو پرچمدار این مکتب سال‌ها در تیم‌های مطرح اروپایی درخشیده و این فلسفه را گسترش دادند. نخستین تجربه بزرگ فن خال هدایت تیم آژاکس، مدتی پس از جدایی کرویف از این تیم و پیوستنش به بارسلونا بود. او تیمی‌ را تحویل گرفت که با تزلزلی مقطعی در دوران پس از کرویف روبرو شده بود. نکته مثبت تیم آن بود که اصول توتال فوتبال را می دانست و با پایه‌های اصلی آن آشنا بود؛ علاوه بر این بازیکنان آژاکس عموما توانایی‌های مدنظر فن خال را نیز داشتند.از مسائلی که فن خال بسیار بر آن تاکید داشت؛ انظباط بسیار بالا و مخالفت با بازیکن سالاری بود. برخلاف کرویف که به بازیکنان آزادی عمل بیشتری داده و بر کلیات تاکید داشت؛ فن خال بسیار نکته بین بود و تمام حرکات و فعالیت‌های بازیکنان باید با نظر و عقیده او انجام می‌شد و هیچ حرکت خودسرانه ای از سوی بازیکن برای او قابل قبول نبود و با آن برخورد می کرد.این مرد هلندی توانست همراه با تیم جوان و با پتانسیل آژاکس، فاتح لیگ قهرمانان در سال 1995 شود. تیم آژاکس در این سال به عنوان یکی از برترین تیم‌های تاریخ فوتبال شناخته می‌شود و پپ گواردیولا نیز فن خال و تیمش را جذاب ترین تیم تاریخ می داند.مدتی پس از این قهرمانی او به بارسلونا پیوست تا همچون آژاکس پس از مدتی جایگزین یوهان کرویف شود. در بارسلونا نیز او دوران نسبتا موفقی را پشت سر گذاشت؛ گرچه هر دو دوره حضور او در نیوکمپ زیر سایه درخشش‌های گذشته یوهان کرویف قرار گرفت و چندان کسی او را آنگونه که لایقش بود، ستایش نکرد.