هند؛ کشوری با ۲۰۰۰ شبکه تلویزیونی!

شبه‌قاره هند! کشوری که خودش به‌تنهایی یک قاره است و هفتادودوملت در آن زندگی می‌کنند. این بزرگ‌ترین دموکراسی جهان، چندی دیگر گوی جمعیت را هم از چین خواهد ربود و به‌عنوان پرجمعیت‌ترین کشور دنیا خود را بیش‌ازپیش به وزنه معادلات جهانی تبدیل خواهد کرد. جمهوری فدرال هند که تحت حاکمیت نظام پارلمانی دموکراتیک قرار دارد، همواره سعی کرده تا جامعه‌ای تکثرگرا و چند‌زبانی باشد و با پیشرفت‌های عمده‌ای که در صنعت و تکنولوژی دارد، می‌خواهد تا پابه‌پای همسایه‌اش چین، جایگاه درخوری را در عرصه بین‌الملل از آن خود کند. این کشور همچنین تلاش کرده تا نرخ فقر خود را کاهش دهد و در کنار صادرات فرهنگی، بیش‌ازپیش وجهه و اعتبار بین‌المللی خود را ارتقا دهد. وزارت خارجه هند در همین راستا هرساله جمعی از اصحاب رسانه کشورهای مختلف جهان را در قالب برنامه‌ای با عنوان «آشنایی با هند» دعوت می‌کند تا از این طریق با تأکید بر دیپلماسی عمومی، چهره قابل‌توجهی را از خود به نمایش بگذارد
 
تاریخ انتشار: 03:27 - یکشنبه 1401/06/27
مدت زمان مطالعه: 5 دقیقه
برنامه امسال «آشنایی با هند» نیز از تاریخ ۲۴ اوت به همت وزارت خارجه دهلی‌نو برگزار شد و گروهی از خبرنگاران ایرانی یک هفته را مهمان دهلی‌نو و بنگلور بودند. خبرنگار اعزامی ایسنا هم در گزارشی روایت این سفر را نوشته که در ادامه می‌خوانید.فرودگاه بین‌المللی ایندرا گاندی در دهلی نخستین مقصد سفر بود که در آنجا دو تن از کارکنان وزارت خارجه هند به استقبال هیئت ایرانی آمده بودند. از همان ابتدا که وارد هند می‌شوید، متوجه صمیمی‌بودن هندی‌ها با لهجه‌های شیرین و عجیب هندی‌انگلیسی آن‌ها می‌شوید.روز اول سفر به حضور در هتل و چشیدن اطعمه تند و فلفلی و پرچاشنی هندی‌ها گذشت؛ اما روز دوم پرکار بود.سوم شهریور ساعت ۱۱ صبح به وقت محلی به سمت ساختمان وزارت خارجه هند رفتیم، در قلب دهلی نو. بنای زیبای سرخ‌رنگی که میمون‌های بازیگوش از نمای آن بالا و پایین می‌رفتند؛ اما برای اینکه از ورودشان به داخل عمارت اصلی جلوگیری شود، از تور استفاده شده بود.با «وینای موهان کوآترا»، قائم‌مقام وزیر خارجه هند و همچنین با «آریندام باغچی»، سخن‌گوی وزارت خارجه هند دیدار داشتیم که در اتاق مخصوصی به نام «باجپای کامیتی روم» منتظرمان بودند. اشتراکات فرهنگی و تاریخی هند و ایران و موضوع‌های تجاری، محور اصلی سخنان آن‌ها در این مراسم استقبال بود.بازدید از مؤسسه ملی مدیریت بحران هند (NIDM) برنامه بعدی بود که برایمان در نظر گرفته بودند.این مؤسسه کارش آگاهی‌بخشی درباره بحران و بلایای طبیعی به مردم و از همه مهم‌تر مدیریت بعد از فاجعه است. هند دارای یک سیستم بزرگ هشدار بلایای طبیعی در منطقه است که به این کشور امکان می‌دهد پیش از وقوع حوادث، آماده‌سازی‌های لازم را انجام دهند. در همین مؤسسه بود که درباره بحران کرونا، همکاری بین هند و ایران و همچنین عملیاتی‌کردن برنامه‌های مشترک حمایتی، واکسن، انجام تحقیقات و اصول زیرساختی بحث شد.همچنین رسیدگی و مقابله با آلودگی هوا که به معضلی برای هند تبدیل شده، یکی از وظایف اصلی این مرکز و نهاد اطلاع‌رسانی آلودگی هوا (Body call center pollution) است که این مسئولیت را برعهده دارد. ارزیابی ریسک و مهارت‌های جغرافیایی نیز از دیگر موارد بحث‌برانگیز در این دیدار بود که در آن بر هم‌گرایی بین مردم و دولت تأکید شد. درباره انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز گفته شد که یک‌سری اصلاحات در هند انجام شده و انرژی سبز مانند استفاده از صفحات خورشیدی جایگزین انرژی‌های فسیلی شده است: «پذیرش مسئله تغییرات جوی باعث می‌شود تا کارهای بیشتری برای مقابله با آن صورت گیرد.»روز بعد به بازدید از کالج رسانه‌های جمعی هند (IIMC) گذشت. این کالج‌موسسه نهاد مستقلی است که بر اساس اساسنامه دولت هند فعالیت دارد. بزرگ‌ترین کتابخانه شامل کتاب‌ها و مجلات مربوط به رسانه‌های جمعی و دیجیتال در هند متعلق به این مؤسسه است. تدریس به زبان‌های دیگر نیز بنا به تقاضا در این کالج‌موسسه انجام می‌گیرد.در دیدار گروه ۹ نفره خبرنگاران و روزنامه‌نگاران ایرانی از این مؤسسه درباره نحوه تأسیس ایستگاه‌ها و شبکه‌های رادیویی در هند پرسش‌هایی مطرح شد که پاسخ اولیه آن بود: «با پول هر چیزی در هند ممکن است.» برای داشتن کانال تلویزیونی و رادیویی باید با دولت هماهنگ شد. با ۲۰ هزار روپیه در هند می‌توان کانال تلویزیونی تأسیس کرد. ۳۰۰ ایستگاه رادیویی و ۲۰۰۰ شبکه تلویزیونی وجود دارد. احزاب سیاسی شامل حزب حاکم «بهاراتیا جاناتا» و حزب کمونیست هند می‌توانند کانال تلویزیونی داشته باشند.۲۷ اوت زمان بازدید از آگرا و عمارت زیبای تاج‌محل بود؛ سمبل عشق شاه جهان به همسرش؛ بنایی که هرچه از زیبایی‌اش بگویی کم گفته‌ای. در دو طرف بنای اصلی تاج‌محل هم دو بنای کوچک‌تر و قرینه به‌چشم می‌خورد که یکی در سمت غرب، مسجدی سه‌گنبدی است که از ماسه‌سنگ قهوه‌ای مایل به قرمز ساخته شده و دیگری در شرق بنایی است که زمانی به‌مثابه مهمان‌سرا به کار می‌رفته‌ است.روز بعد، از پایتخت شلوغ و پرسروصدای هند به بنگلور عزیمت کردیم؛ شهری که کمی آرام‌تر می‌نمود.در بنگلور بازدید از مؤسسه ملی علوم هند و مؤسسه ملی مطالعات پیشرفته در برنامه سفرمان بود.مؤسسه ملی علوم هند در سال ۱۹۰۹ با نظارت صنعتگر معروفی از پارسیان هند به نام جمشید تاتا و دولت هند ایجاد شد. در طول ۱۱۱ سال گذشته، این مؤسسه به نهادی پیشرو در علوم پیشرفته و تحقیقات و آموزش فناوری بدل شده که هدف اصلی آن ارائه دستورالعمل پیشرفته و انجام تحقیقات در تمامی حوزه‌های علوم و همچنین پیشبرد رفاه صنعتی در هند است. همچنین اعتبار و ارزش این مؤسسه ضامن جذب بهترین اعضای هیئت‌علمی جوان است که در بهترین آزمایشگاه‌های سراسر جهان تعلیم دیده‌اند.مؤسسه مذکور ۴۲ دپارتمان آکادمیک و مرکز دارد که به شش بخش تقسیم می‌شوند و بر آموزش دانشجویان تأکید دارد. بسیاری از اعضای هیئت‌علمی این مؤسسه اکنون استارتاپ‌های خود را تأسیس کرده‌اند که به‌صورت مستقیم تحقیقاتشان به جامعه برمی‌گردد.مؤسسه ملی مطالعات پیشرفته نیز از دیگر مؤسسات ایجادشده توسط یکی دیگر از اعضای خاندان تاتاست که به انجام تحقیقات چندرشته‌ای می‌پردازد و در سال ۱۹۸۸ تأسیس شد. ساختمان این مؤسسه در یک فضای باز سرسبز در بنگلور ساخته شده و افراد مختلفی را با پیشینه و سابقه فکری متفاوت گرد هم آورده است.فلسفه‌ای که این مؤسسه‌‌کالج بر مبنای آن استوار است، تیم‌های تحقیقاتی آن را شکل می‌دهد که حوزه‌های مختلفی را ازجمله علوم اجتماعی و طبیعی، انسانی و هنر شامل می‌شود. این مؤسسه به دلیل رویکرد خود که مطالعه بین علوم و فناوری، فلسفه، مسائل اجتماعی و رهبری است، منحصربه‌فرد تلقی می‌شود.روز ششم سفر از سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) در بنگلور بازدید داشتیم. آقای «گودهی شانکار» مدیر مربوطه با ما جلسه‌ای داشت. این سازمان در سال ۱۹۶۹ تأسیس شده و محل اصلی پرتاب ماهواره‌ای هند از منطقه‌ای به نام «شِهری کورتا» است. هدف اصلی این سازمان فضایی پرتاب ماهواره‌های ارتباطی، مسیریابی، نظارتی و علوم فضایی است. همچنین از ماهواره‌های این سازمان برای انجام پزشکی از‌راه‌دور، آموزش از‌راه‌دور، ارتباطات روستایی، مدیریت دارایی‌های ملی، مدیریت منابع، هوانوردی مدنی، حفاظت از میراث و آثار باستانی و مدیریت بحران شامل آمادگی و هشدار اولیه استفاده می‌شود. این سازمان همچنین با کشورهایی همچون فرانسه، ژاپن، روسیه، بوتان، سوئد و آلمان همکاری دارد. در طول سال‌های فعالیت این مرکز، ISRO به مأموریت خود در ارائه فضا به خدمت مردم عادی پایبند بوده و به یکی از شش آژانس بزرگ فضایی در جهان تبدیل شده است.«ویدانا سودا» یا همان مجلس قانون‌گذاری در بنگلور مقر مجلس ایالتی کارناتاکا با مرکزیت بنگلور است. بنای این پارلمان به سبک معابد جنوبی هند ساخته شده که به آن «نئودراویدی» می‌گویند و عناصر سبک‌های مختلف دراویدی را در خود جای داده است. پارلمان ایالتی کارناتاکا که با گرانیت ساخته‌شده، بزرگ‌ترین ساختمان قانون‌گذاری در هند است و ابعاد آن ۲۱۳.۳۶ در ۱۰۶.۶۸ متر و ارتفاع آن ۵۳.۳۴ متر است.کاخ بنگلور هم با برج‌های دیده‌بانی بزرگ آن که به سبک کاخ وینزور انگلیس ساخته شده با پله‌های مارپیچش آکنده از تصاویر و پرتره‌های ساکنانی بود که زمانی در این کاخ زندگی می‌کردند. اما جای تعجب بود که هیچ زیرنویسی برای آن‌ها وجود نداشت. ساختمانی ۳۴ اتاق‌خوابه با یک استخر بزرگ.«لال‌بـاغ» یا «بــاغ‌ســرخ» (بــاغ گیاه‌شناسی) با قدمتی ۵۰۰‌ساله و مساحتی بیش از ۱۳ هکتار مقصد دیگر گردش ما در شهر بود که درست در جنوب بنگلور واقع شده است؛ باغی با بیش از هزار گونه مختلف گیاهی، پر از درختان کهن‌سال و ریشه‌دوانده بر بستر خاک.۳۱ اوت سفر ما به کشور هفتادودوملت پایان یافت و بنگلور یا به قول خودشان «بنگلورو» را به مقصد تهران ترک کردیم.گستره پهناور جغرافیا، جمعیتی انبوه، تنوع آب‌وهوا و نژاد، آزادی مذاهب، تاریخ کهن، فرهنگ عمیق و چهره‌های جهانی؛ این‌ها همه ویژگی‌هایی است که هند را با آن می‌شناسند؛ سرزمین اوپانیشادها و بودا، گوروها و گاندی. هندوها با چرخ نخ‌ریسی خود چرخ‌دنده‌های جهان را به حرکت درآورده‌اند و همه‌چیز دیگر بار به اصل خود بازمی‌گردد. گروه میراث و گردشگری