به گزارش اصفهان زیبا؛ دورهمیهای صمیمانه همیشه و همواره خوب و بلکه لازم بوده و هستند؛ دورهمیهایی از جنس همکاری و همدلی جمع و جماعتی که سالیان سال است مینویسند و مینگارند؛ ثبت و ضبط میکنند و پیگیرانه برای حلوفصل مشکلات مردم آرام و قرار ندارند.
دورهمی اهالی رسانه و قلم و تصویر در ماه شعبانالمعظم زمستانی امسال، در حالی برگزار شد که تنی چند از مسئولان و مقامات استانی هم در آن حضور داشتند و به دغدغهها و سخنان مطبوعاتیها و روزنامهنگاران گوش فرادادند.
نماز و ناهار سرفصل این دورهمی بود و من پس از مدتها استاد فلاح، عکاس دوستداشتنی را در آغوش گرفتم و خاطره عکسی را که از خودم در حین قلمزدن روی تابلوی عبور حیوانات در فصل کوچ عشایر به ییلاق سمیرم ثبت کرده بود، بار دیگر زنده کردم و روی ماهش را بوسیدم.
دوستان و همکاران دیرینه و زودینه دیگری هم بودند که برخی را کمتر و شماری را تا همین دوسه ماه قبل ملاقات کرده بودم؛ در این میان اما باز هم به عادت همه این سالها برای صرف ناهار به دل میز شهرستانیهای ازراهدورآمده زدم و برای ساعتی در کنارشان نشستم و لذت بردم.
قبل از ورود به سالن اصلی و شروع سخنرانیها و برنامهها میدانستم؛ تسهیلات، مسکن، بیمه، آموزش، مسائل شهرستانها، نقدناپذیری شماری از مسئولان، رفاهیات و کاغذ از جمله موضوعاتی است که قطع به یقین در این نشست هم مطرح خواهد شد و همین هم شد.
نمایندگانی که به قید قرعه نام و نشانشان انتخاب شده بود، هرکدام مواردی را عنوان کردند که همانانی که اشاره کردم سرسلسله مسائل و مباحثشان بود و من اما همچون همیشه در این فکر که کی قرار است این حلناشدنیها حل شود و اهلوعیال رسانه، خبر امیدوارانهای برای خویشتن خویش تیتر کنند.
استاندار هم بر همین امید و امیدواریها صحه گذاشت و همچنان از تلاش و کوششی گفت که با همه توان برای نصفجهان به کار گرفته و میکوشد آنچه شایسته اصفهان است محقق کند.
جمالینژاد بر اینکه گفتمان واحد ما میتواند بهعنوان مهمترین ابزار پیروزی عمل کند هم تأکید کرد و قبل از اینکه به سراغ کیک بزرگ سیسالگی خانه مطبوعات برود، فرمان تشکیل شورای مشورتی رسانه را صادر کرد.
شورایی که قرار است در میانه ترافیک و شلوغی کاری استاندار و سایر مدیران ارشد استان، مجدانه و کارشناسانه پیگیر امور و مشکلات مرتبط با روزنامهنگاران و عکاسان خبری باشد و با ایجاد یک همگرایی در مسیر تحقق همان خواستههایی که در این نشست و دیگر دورهمیهای این سالها عنوان شده، برای فعالان این عرصه خطیر گامی
روبهجلو بردارد.
جمالینژاد در لابهلای سخنرانی خود بهیکباره خانم طایی، خبرنگار توانخواه شهرستانی را خطاب قرار داد و از او بهعنوان فعال رسانهای پرکاری یاد کرد؛ با این شرایط جسمی، به بازتاب مشکلات و دغدغهها مشغول است و هرازگاه شماری از همین موارد را برای اطلاع استاندار هم ارسال میکند.
کمی بعد به جملهای امیدآفرین از داود جبلعاملی اشاره و بر همان تأکید کرد که ما همچنان هستیم و به راه و مسیرمان ادامه میدهیم. خبرنگاری که گفته بود دلار یک هزار تومان بود و ما بودیم و امروز دلار 90 هزار تومان است و باز هم ما هستیم.
در همین حین یکی از عکاسان خبری حاضر در نشست بانگ برآورد که آقای استاندار ما هم هستیم! و جناب استاندار که بلافاصله در پاسخ، به خطاب قرار دادنش هنگام سخنرانی اشاره کرد و دل عکاسان خبری را هم به دست آورد!
یادم نرود که یاد شود از شاعری که در وصف شهادت و ایثار و اصفهان و مردمانش اشعاری به زیبایی خواند و سرود و خوانندهای که یکیدو بار طنین آهنگین صدا و تصویرش را اهالی رسانه و قلم را به تشویق واداشت.
یادم نرود از عزیزانی که مدام در حال رفتوآمد و تلاش و تکاپو برای برگزاری و برپایی این دورهمی بودند یاد کنم و باز یادم نرود، یادمان عزیزان رسانهای درگذشته همه این سالهای دور و نزدیک که امروز در بین ما نیستند، اما آثار ماندگارشان همچنان بر صفحه بلندبالای خبر و رسانه ساری و جاری است.
صفحهای پرفرازونشیب که بهخوبی در مستند کوتاه پیشکسوت خبر، استاد عبدالحسین جعفری پخش شد و به نمایش درآمد و هرآنچه مطبوع یک مطبوعاتی پیشکسوت بود را به تصویر کشید.
تصویری از یک عمر نگارش پیگیرانه و آرشیو هنرمندانه مردی که نماد قدمت رسانه نصفجهان است. نصف جهانی که سالیان متمادی است مملو از برخورداری است؛ برخورداری از جنس ناترازی، خشکی زایندهرود، آلودگی هوا، ترافیک و شلوغی و آسیبهای متعدد ناشی از همین موارد به اضافه فرونشستی که از قضا در این نشست عنوان نشد و گذشت.
و این بود قصه یک نیم روز اهلوعیال خبر و رسانه که آن هم گذشت. اذان ظهر آغازینه طلوع دورهمی ما بود و اذان مغرب، غروبی که نشست را به انتها رساند تا در طلوعی دیگر برای قلمی که مقدس است، بشکفد.
فوق العاده متن زیبایی بود و لذت بردیم . ان شاءالله تمامی اصحاب رسانه همواره سالم و سلامت باشند و برقرار.