به گزارش اصفهان زیبا؛ یکی از مردان بزرگی که همواره در مسیر زندگی، حرفه و روابط اجتماعی‌شان، مرام و منش و اخلاق، بیش از هرچیز دیگری غلبه داشت، «سیدمحمد بهشتی» بود. او زاده دوم آبان ۱۳۰۷ در «محله لُنبان» اصفهان، یکی از محله‌های بسیار قدیمی اصفهان بود. بیش از هرچیز، از کلاف کور مراد و مریدی گریزان بود. موثر بود؛ اثرش اخلاق و ادب و متانت بود و خلوص، منشی که گاه باعث تعجب اطرافیان می‌شد.
دکتر فرشاد مومنی، از اساتید اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی تهران، داستانی از ایشان نقل می‌‌کند که کمال ادب شهید بهشتی را می‌رساند: «اوایل انقلاب بود. در زمانی که آقای بهشتی رئیس دیوان عالی‌کشور و عضوشورای‌انقلاب بودند، من که جوان دانشجوی بیست‌وچندساله‌ای بیش نبودم و مسئول شاخه دانش‌آموزی حزب جمهوری اسلامی بودم، برای طرح مسئله‌ای با ایشان تقاضای قرارملاقات کردم. اوایل انقلاب، حجم فعالیت‌ها زیاد بود. بالاخره توانستم با زحمت زیاد قراری با ایشان در ساعت دو بعدازظهر تنظیم کنم. روز موعود آمد. در یکی از اتاق‌های ساختمان حزب، مشغول آماده‌کردن مطالبی بودم که می‌بایست در جلسه ساعت دو با ایشان مطرح می‌کردم.
حوالی ساعت دوازده بود که در اتاق باز شد و دیدم آقای بهشتی هستند. ایشان از من خواستند در حیاط با هم قدمی بزنیم و مطلبی را به من بگویند. با افتخار قبول کردم؛ چه بالاتر از اینکه برای هم حزبی‌هایت پز بدهی با ایشان شانه‌به‌شانه قدم زده‌ای! ایشان گفتند: “حتما اطلاع دارید که درغرب کشور درگیری‌هایی اتفاق افتاده است. به‌همین خاطر، شورای انقلاب یک جلسه فوری تشکیل داده‌اند برای بررسی مسائل غرب کشور و بسیار هم تاکید داشتند که بنده نیز در این جلسه شرکت کنم. از اتفاق، جلسه را گذاشته‌اند ساعت دو و من گفتم که یک جلسه از قبل تنظیم‌شده دارم و رفتن به جلسه شورای انقلاب را نپذیرفتم.
ولی دوستان اصرار کردند که حضور شما در این جلسه می‌تواند خیلی موثر باشد. از آنجا که وقت ساعت دو برای شماست، خواستم از شما بپرسم چه کنم؟” من که جوان دانشجویی بودم در برابر ادب و تواضع آقای بهشتی چه می‌توانستم بگویم؟ گفتم حضور شما بی‌شک دراین جلسه الزامی است. ایشان آن سررسید معروفشان را به من دادند و گفتند هر زمانی را که برایتان مناسب است، قرار دهید تا با هم جلسه‌ای داشته باشیم. من هم زمانی را مشخص کردم. بزرگ‌مردی که اخلاق و ادب را فدای مقام و منصب نکرد.»
نام سیدمحمد حسینی بهشتی
شهرت شهید بهشتی
حرفه سیاستمدار و فقیه
پست سازمانی دبیرکل حزب جمهوری اسلامی، نایب رئیس مجلس خبرگان رهبری
دوران حیات 1307 تا 1360 شمسی
شهادت حادثه بمبگذاری دفتر حزب جمهوری اسلامی
