کاردرمانی
کسی ما را باور میکند؟
مریم را یکشنبه روزی دیدم از آن روزهای خاص که در ذهن میماند در آن بنای قدیمی که نامش آسودهمأوا بود! رفته بودم تا به مریم و دوستان شبیه خودش یاد بدهم چطور دلنوشتههایشان را به داستان و شعر نزدیک کنند. بچههایی که هرکدام بهنوعی ناتوانی جسمی داشتند و برخی نیز حتی از حرفزدن هم ناتوان بودند، اما برای نوشتن، دانستن و یادگرفتن حکایت آنان حکایت دیگری بود! آنجا و در جمع آنها بود که متوجه شدم نه قواعد شعرگویی، نه عناصر داستان چندان به کار نمیآید وقتی راوی جانودل تو باشد! و اینگونه بود که روایتم شد: روایت مصطفی و خندههای معصومانهاش، روایت ملیحه و چشمهای کمسویش، روایت سمیه و خوابهای آسمانیاش… و روایت مریم و آرزوهایش!
لبخندهای پنهان
از سال ۲۰۰۸، دوم آوریل (۱3 فروردین ۱۳۸۷)، «روز جهانی آگاهیسازی دربارهی اوتیسم» نامگذاری شده است. در چنین روزی کشورهای عضو سازمان ملل متحد تشویق میشوند که به افزایش آگاهی جهانی از اختلال اوتیسم بپردازند. سازمان ملل با فراخواندن کشورهای عضو و سازمانهای غیردولتی، سازمانها و انجمنهای اوتیسم سراسر جهان را گردهم میآورد تا به موضوعهایی مانند پژوهش، تشخیص، درمان و پذیرش افراد دچار این اختلال کمک کنند. هر سال برای این روز پیامی برگزیده میشود. مثلا در سال ۲۰۲۰، به موضوعهای نگرانکنندهای توجه نشان دادند که در پیوند با دورهی بزرگسالی کودکان اتیستیک است؛ موضوعهایی همچون اهمیّت مشارکت در فعالیّتهای گروهی جوانان، تصمیمسازی در جامعه، دسترسی به آموزش عالی و پیشهی مناسب پس از دوره تحصیلی دبیرستان و استتقلال در زندگی.
از اختلال لامسه تا فروپاشی نشانهگذاری
به صورت رسمی یک سال از ورود کرونا به کشور گذشته و شرایط زیستی از پیش برای معلولان سختتر شده است. این هم استانیها که به گفته مدیر کل سابق بهزیستی استان درنشست خبری آذر 98، تخمین زده میشود نزدیک به 500 هزار نفر باشند، با شیوع کرونا دچار مشکلات بسیاری شدهاند. علی عباسی، فعال حوزه حقوق افراد دارای معلولیت و عضو شورای مشورتی جوانان شهردار اصفهان که به تازگی مقالهای با موضوع «تأثیرات کرونا بر زندگی افراد داری معلولیت» نگاشته،
آموزش خبرنگاری
شرکت پیام اصفهان زیبا
آرشیو کامل روزنامه
