با تکمیل ۲۷ کیلومتر از پروژه‌ ارتباطی ورزنه‌ندوشن و تخصیص اعتبار جدید پروژه نیمه‌تمام شرق اصفهان پس از سال‌ها توقف وارد مرحله نهایی شد

جاده ورزنه‌ندوشن به پایان سال می‌رسد؟

طی یک سال گذشته پروژه‌ راه ارتباطی ورزنه‌ندوشن به یکی از اصلی‌ترین محورهای مطالبه‌گری روزنامه اصفهان زیبا تبدیل شده بود؛ مسیری ۹۵‌کیلومتری که قرار بود اصفهان و یزد را به کوتاه‌ترین شکل به یکدیگر متصل کند و سال‌ها به دلیل کمبود اعتبار و توقف‌های پیاپی، تنها در حد یک مسیر نیمه‌تمام باقی مانده بود.

تاریخ انتشار: ۰۹:۵۷ - یکشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۴
مدت زمان مطالعه: 3 دقیقه
جاده ورزنه‌ندوشن به پایان سال می‌رسد؟

به گزارش اصفهان زیبا؛ طی یک سال گذشته پروژه‌ راه ارتباطی ورزنه‌ندوشن به یکی از اصلی‌ترین محورهای مطالبه‌گری روزنامه اصفهان زیبا تبدیل شده بود؛ مسیری ۹۵‌کیلومتری که قرار بود اصفهان و یزد را به کوتاه‌ترین شکل به یکدیگر متصل کند و سال‌ها به دلیل کمبود اعتبار و توقف‌های پیاپی، تنها در حد یک مسیر نیمه‌تمام باقی مانده بود. در ماه‌های سپری شده در گفت‌وگو با نمایندگان مردم اصفهان و یزد در مجلس شورای اسلامی، وضعیت بلاتکلیف این محور، نیازهای اعتباری و چالش‌های چندساله پروژه را چندین‌بار در قالب گزارش‌های متعدد منتشر کردیم؛ گزارش‌هایی که هر بار پرسش مشترکی را مطرح می‌کردند: تکلیف این جاده چه شد و چه زمانی به مسیر ایمن و استاندارد تبدیل می‌شود؟ اکنون نیز در ادامه همین پیگیری‌ها، اطلاعات جدیدی از سوی معاون مهندسی و ساخت اداره‌کل راه و شهرسازی استان اصفهان به دست آمده که تصویر کامل‌تری از وضعیت پروژه ارائه می‌دهد؛ تصویری که نشان می‌دهد مسیر پس از سال‌ها توقف، سرانجام در آستانه بهره‌برداری قرار گرفته است.

بهره برداری بخش اصفهانِ پروژه ورزنه‌ندوشن تا پایان امسال

محور ورزنه‌ندوشن در مجموع ۹۵ کیلومتر طول دارد که ۳۶ کیلومتر آن در محدوده استان اصفهان و ۵۹ کیلومتر در حوزه استان یزد واقع شده است.

معاون مهندسی و ساخت اداره‌کل راه و شهرسازی استان اصفهان در این باره به «اصفهان زیبا» می‌گوید: «عملیات پروژه ورزنه‌ندوشن نخستین‌بار در سال ۱۳۸۶ آغاز شد؛ اما از آنجا که اعتبارات به‌طور کامل تأمین نمی‌شد، اجرای پروژه صرفاً در حد بازگشایی، عملیات خاکی و قشر زیر اساس باقی ماند و در نهایت مسیر با روکش سطحی رودمیکس قابل تردد شد؛ وضعیتی موقتی که طی سال‌های گذشته باعث نارضایتی اهالی و کاربران مسیر شده بود. این وضعیت تا سال گذشته ادامه داشت؛ تا اینکه در سال ۱۴۰۳ با امضای یک تفاهم‌نامه مشارکتی میان ایمیدرو و وزارت راه و شهرسازی، ورق پروژه برگشت. براساس این تفاهم، مقرر شد عملیات روکش آسفالت گرم و تکمیل ابنیه فنی در قالب مشارکت ۵۰‌درصدی اجرا شود. به دنبال این توافق، قراردادی به ارزش ۴۲۴‌میلیارد ریال با پیمانکار منتخب منعقد شد و عملاً پروژه پس از سال‌ها وارد فاز اجرایی جدی شد.»

به گفته بهزاد شاهسوندی، بخش قابل‌توجهی از عملیات اکنون در محدوده استان اصفهان به پایان رسیده است: «27 کیلومتر از مسیر شامل اجرای قشر اساس، روکش آسفالت گرم و تکمیل ابنیه فنی به‌طور کامل انجام شده و ۹ کیلومتر باقی‌مانده نیز در حال
اجراست.»

او خاطر نشان می‌کند: «با وجود آنکه ظرفیت قراردادی پیمانکار تکمیل شده بود، با افزایش ۲۵ درصدی قرارداد و پیگیری مستمر استاندار، معاونت عمرانی و اداره‌کل راه و شهرسازی، مسیر ادامه عملیات باز شد. علاوه بر این، توافق شده است ۲۰۰ میلیارد ریال اعتبار جدید برای تکمیل بخش اصفهان تخصیص یابد؛ اعتباری که اگر طبق برنامه پرداخت شود، بخش اصفهان پروژه تا پایان امسال به بهره‌برداری خواهد رسید. این در حالی است که هم‌زمان، استان یزد نیز عملیات تکمیلی بخش مربوط به خود را پیش می‌برد.»

مسیری با ۷۲۱ میلیارد ریال هزینه در قالب پنج قرارداد

اهمیت محور ورزنه‌ندوشن تنها در اتصال دو استان خلاصه نمی‌شود. شرق اصفهان سال‌هاست از کمبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل رنج برده و این مسیر می‌تواند دسترسی این منطقه را دگرگون کند؛ مسیری کوتاه‌تر، ایمن‌تر و دارای اهمیت اقتصادی و صنعتی، به‌ویژه در حوزه معدن و صنایع معدنی که بخشی از دلایل مشارکت ایمیدرو نیز به آن بازمی‌گردد.

براساس اعلام معاونت مهندسی و ساخت، اداره‌کل راه و شهرسازی استان اصفهان تاکنون بیش از ۷۲۱ میلیارد ریال در قالب پنج قرارداد مختلف برای اجرای این پروژه هزینه کرده است؛ رقمی که نشان می‌دهد این محور از ابتدای شروع تا امروز با چه مسیر طولانی و پیچیده‌ای مواجه بوده است.

با این حال، اکنون و پس از ماه‌ها پیگیری رسانه‌ای از سوی «اصفهان زیبا» و پرسش‌های مکرر از نمایندگان مربوطه و البته مطالبه‌گری مردم محلی، به‌نظر می‌رسد پروژه به نقطه‌ای رسیده که می‌توان برای نخستین‌بار از «پایان عملیات» سخن گفت.

البته اگر اعتبارات وعده‌ داده‌شده طبق برنامه تأمین شود، جاده ورزنه‌ندوشن می‌تواند پس از ۱۸ سال انتظار، در بخش اصفهان به بهره‌برداری نهایی برسد؛ گامی مهم در اتصال دو استان، که توسعه شرقی‌ترین نقاط اصفهان و کاهش بار ترافیکی مسیرهای موازی را به همراه خواهد داشت.