برای روز مبادا مدرک می‌گیرند

فوتبال و فوتسال با فوتبال ساحلی متفاوت است و جزئیاتی دارد که تنها افرادی که در این رشته فعالیت کرده و تجربه داشته باشند، از آن سردرمی‌آورند. سیستم و تاکتیک به کنار، تکنیک‌های فوتبال ساحلی منحصربه‌فرد است و فردی که در این رشته کار کرده باشد و آن را بلد باشد، می‌تواند به شاگردانش آموزش دهد.

در فـوتبال ساحلی دوره مربـیـگـری درجه‌یک ایران و درجه‌یک آسیا داریم. در دوره درجه‌یک ایران، عموم افراد علاقه‌مند می‌توانند شرکت کنند؛ اما سطح یک آسیا، ویژه بازیکنان ملی‌پوش یا مربیان لیگ برتری است. متأسفانه در رشته فوتبال ساحلی هم مثل بسیاری از رشته‌های دیگر این ذهنیت ایجادشده که مدرک را می‌گیریم، بالاخره یک‌جایی به درد می‌خورد. خـیـلـی‌هـا سـر کـلاس‌های مربیگری فوتبال ساحلی شرکت کرده و مدرک هم گرفته‌اند؛ اما هیچ فعالیتی در این رشته ندارند.

بله، به دلیل بالا بودن سطح فنی فوتبال ساحلی کشور، کشورهای دیگر علاقه‌مند به همکاری با مربیان ایرانی هستند. من هم پیشنهادی برای کار در کشور دیگری داشتم که قبول نکردم و هنوز نمی‌دانم چرا چنین تصمیمی گرفتم.

اگر در گذشته صرفه مالی نداشت، حالا با توجه به افزایش قیمت دلار، هر مربی و بازیکنی در تیم‌های خارجی عضویت داشته باشد، ازلحاظ مالی برای او خوب خواهد بود.

صنعت فرش حداد ازجمله تیم‌هایی بود که تمریناتش را خیلی زود شروع کرد و از قبل عید تمرینات آغاز شد که به موضوع شیوع کرونا برخوردیم و در مقاطعی تمرینات تعطیل شد. از زمانی که اجازه رسمی‌شروع تمرینات داده شد، حدود 45 روزی است که تمرین می‌کنیم. به نسبت تیمی که بسته‌ایم، شرایط تقریبا خوب است.

زمانی فوتبال ساحلی ایران حرف اول را در کشور می‌زد؛ اما واقعیت این است که عقب افتادیم و ازاین‌رو با تیم صنعت فرش حداد، از صفر شروع کردیم که به‌هرحال پیامدهای خودش را دارد. ما برای لیگ، تیمی کاملا بومی‌را آماده کرده‌ایم که همه آن‌ها به‌جز یک نفر از ورزشکاران استان هستند. همه بازیکنان ما جوان هستند و با آینده‌نگری، فرایند سه‌چهارساله‌ای را تعریف کرده‌ایم تا به اوج برسیم؛ اما کار زمان‌بری است. همان‌طور که اشاره کردم، فوتبال ساحلی، رشته‌ای متفاوت است؛ مثلا آموزش تکنیک بلند کردن توپ از روی زمین، چند ماه طول می‌کشد. بازیکنی که از فوتبال به فوتبال ساحلی وارد شود، یکی دو سال طول می‌کشد به این حد برسد که این تکنیک را اجرا کند.

ما درباره اصفهان حرف می‌زنیم، یعنی استانی که زمانی قطب رشته فوتبال ساحلی بوده است، زمین استانداردی برای این رشته ندارد. درصورتی‌که به زمینی نیاز داریم که ماسه مناسب داشته باشد و امکانات موردنیاز آن فراهم باشد؛ اما فعلا که چنین موقعیتی را نداریم.

امیدوار هستیم این اتفاق رخ ندهد؛ اما اگر مجبور شدیم باید در شهرهایی نزدیک مانند یزد میزبان باشیم.

اگر جایی مثل برزیل را که فوتبال در ذات آن‌هاست و استعداد ذاتی دارند، در نظر نگیریم، فوتبال ساحلی ایران در دنیا ازلحاظ بازیکن و مربی در سطح بالایی است. لیگ برتر فوتبال ساحلی ایران باکیفیت مطلوبی برگزار می‌شود و در عرصه ملی هم که توانسته‌ایم به مقام سومی جام‌جهانی برسیم. مربیان ایرانی بسیار بزرگ هستند و از مربیان هیچ کشوری چیزی کم نداریم.