مدیر خانه موسیقی اصفهان از تدوین نامهای با 630 امضا از هنرمندان موسیقی کشور در انتقاد به در اختیار نداشتن خانه هنرمندان اصفهان میگوید: «چند روز بعد از رسانهایشدن واگذاری خانه هنرمندان و انتقادهای اهالی هنر اصفهان به این اتفاق تصمیم گرفتم متنی را از طرف جامعه موسیقی ایران بنویسم و این متن را برای همه هنرمندان موسیقی کشور ارسال کنم. تقریبا یک ماه زمان برد که این متن را برای بسیاری از هنرمندان موسیقی در کل ایران ارسال کنم و در نهایت با 630 امضا فهرست را نهایی کردم. در این فهرست تقریبا بیشتر هنرمندان مطرح و بزرگ موسیقی ایران حضور دارند و در شهر اصفهان هم بیش از 90درصد هنرمندان موسیقی این متن را امضا کردهاند. همدلی و همراهی تمام هنرمندان موسیقی از تمام نواحی ایران برای حفظ خانه هنرمندان و ادامه فعالیت خانه موسیقی اصفهان بسیار امیدوارکننده است و یک اتفاق بسیار بزرگ برای شهر اصفهان به حساب میآید.»
مهرشاد متینفر پیگیرینکردن مطالبات توسط هنرمندان در بلندمدت را دلیل ناکامی در مسائلی شبیه به جریان خانه هنرمندان ارزیابی میکند و میافزاید: «ایرادی که ما هنرمندان داریم این است که یا در مقابل چنین اتفاقهایی سکوت میکنیم یا انتقاد را پیگیری نمیکنیم و بعد از یک هفته همه چیز فراموش میشود. با توجه به اینکه در طول این سالها تجربههایی اینچنینی را پشت سـرگذاشته بودم، میدانستم که باید امضاها را جمعآوری کنم تا بعد از مدتی که همه چیز فراموش شد و واکنشها فروکش کرد، دوباره این مسئله را رسانهای کنم. آنهم در روزهایی که هیچ خبر امیدوارکنندهای، مبنی بر اینکه ساختمان همچنان در اختیار حوزه هنری و خانههای هنری قرار بگیرد، نشنیدهایم.» متینفر هنوز امید دارد که همبستگی هنرمندان تمام رشتهها در سراسر کشور به تجدیدنظر در واگذاری خانه هنرمندان بینجامد:«این حرکت باید به نتیجه منجر شود و امیدوارم این قدم ما برای حفظ خانه هنرمندان، اهالی سایر رشتههای هنری را هم به این وحدت برساند که یکصدا بر ماندگاری خانه هنرمندان و ادامه فعالیت هنرمندان در این مرکز تاکید کنند. مطمئنم اگر همه هنرمندان پیگیری را کاملا قانونی، مدنی و به دور از هر گونه حاشیه ادامه دهند، مدیران محترم بنیاد شهید به آنها احترام خواهند گذاشت تا انشاءالله خانه هنرمندان، به فعالیتش مانند سی سال گذشته ادامه دهد.»
خانه هنرمندان هویت هنرمندان است
استاد کیوان ساکت، موسیقیدان و آهنگساز، در واکنش به اتفاقهای اخیر درباره خانه هنرمندان اصفهان در گفتوگو با اصفهان زیبا از لزوم حفظ خانه هنرمندان برای اهالی هنر اصفهان میگوید. این نوازنده چیرهدست تار و سهتار همچنین از اهمیت حضور هنر بهویژه هنر موسیقی در سطح جامعه تاکید میکند: «در این روزگار آنچه بشر هویت گمکرده امروزی در همه کشورها به آن نیازمند است، هویت است، هویتی که آن را در بستر فرهنگی میتواند بیابد. در کشور ما دو هنر مشخصکننده فرهنگ ایران هستند. در واقع مرادم این است که این دو هنر کاملا ریشه ایرانی دارند و دیگر هنرها، ریشهای غیر ایرانی؛ یکی موسیقی و دیگری ادبیات. هنر موسیقی به عنوان یکی از شریفترین هنرهای ایرانی، رسالت انسان سازی و رساندن انسانها به تعالی فکری و اخلاقی را دارد. در واقع موسیقی بیش از همه هنرها در روزگار معاصر میتواند تأثیرگذار باشد و به همین روی هم در سالهای اخیر زیر فشار زیادی قرار گرفته است. تمام کشورهای پیشرفته و کشورهایی که به مردمانشان اهمیت میدهند، میدانند که رشد و آموزش موسیقی فاخر و حمایت از هنرمندان موسیقی چگونه به آرامش، اخلاق و ثبات امنیت در جامعه کمک میکند.» استاد ساکت با این مقدمه و با خطاب قراردادن مسئولان تصمیمگیرنده در مسئله خانه هنرمندان، واگذاری این مکان را اشتباه قلمداد میکند: «من اخیرا شنیدم که قرار است مالکیت خانه هنرمندان از هنرمندانی که نزدیک به سه دهه در این مکان رشد کرده و بالیدهاند و به فرهنگ و هنر ایران کمک کردهاند، گرفته شود؛ زیرا ما باید آگاه باشیم که این هنر راستین است که میتواند مردم یک جامعه را به ساحل امن آرامش، آسایش و درستکاری و درستکرداری رهنمون سازد.»او میافزاید: «در همه جای دنیا و از جمله کشور ما بزه و جرم و خلاف هر روزه انجام میشود؛ اما محال است که در تمام این صد سال اخیر (که تاریخ موسیقی بیشتر نگاشته شده) هنرمند راستینی را پیدا کنیم که دلی را شکسته یا حقی را پایمال کرده باشد و این اعجاز موسیقی و هنر است که از یک انسان معمولی یک هنرمند راستین میسازد؛ بنابراین باید هنرمند راستین را ارج بنهیم و زمینه را برای فعالیت او فراهم سازیم و بدانیم اگر هنرمندان خانه خودشان را که برای گفتوگو، آموزش و رایزنی بهمنظور آفرینش اثر هنری است، از دست بدهند درواقع تیشه به ریشه هنر و در پی آن تیشه به ریشه انساندوستی و مهربانی و عشق زدهایم؛ به ویژه در شهر زیبای اصفهان که از دیرباز شهره به شهر هنر و فرهنگ است و هنرمندان بزرگی مانند استاد حسن کسایی، استاد جلیل شهناز، ارحام صدر و… در دامان فرهنگ این شهر پرورانده شدهاند و نامشان تا ابد در تاریخ هنر ایران جاودانه خواهد بود. امیدوارم با این سخنان و با این گفتهها بنیاد شهید دست به کاری بزند که دل هنرمندان و هنردوستان به دست آید و خانه هنرمندان، خانه هنرمندان بماند.»
تصمیم برای خانه هنرمندان، بر اساس منفعت جمعی شهروندان
حمیدرضا نوربخش، مدیر خانه موسیقی ایران، حفظ فضاهایی نظیر خانه هنرمندان برای ادامه فعالیت اهالی هنر را از هر نظر برای جامعه مفید میداند: «حفظ فضاهایی نظیر خانه هنرمندان یکی از اولویتهایی است که تمام نهادهای کشور به آن باید اهتمام داشته باشند. از هر نقطه نظری (چه از نظر اجتماعی و شهروندی و چه از نظر امنیت اجتماعی و…) به مسئله حفظ و ادامه فعالیت خانه هنرمندان نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که این فضاها چه تأثیر بزرگی بر مسئله امیدبخشی در جامعه و کاهش خشونت روزمره زندگی شهری دارند و در حقیقت فضاهای این چنینی باید روز به روز در شهرها افزایش پیدا کنند، نه اینکه تازه از تعداد آنها کاسته شود.» او وجود فضاهایی نظیر خانه هنرمندان را باعث دلگرمی هنرمندان و اشتیاق آنها به کار و خلق آثار هنری و البته از ضرورتهای اولیه شهروندان برای زندگی قلمداد میکند: «متأسفانه فضاهایی که برای اجتماع، فعالیت، تبادل نظر و دیدار هنرمندان در کشور درنظرگرفته شده است، زیاد نیست؛ با این حال همین مکانهای مختصر هم در این سالها باعث دلگرمی هنرمندان بوده است. خانه هنرمندان اصفهان هم از این دست مکانهای مهم برای هنرمندان است تا بتوانند در پاتوقهای مربوط به هنرهای مختلف در آنجا جمع بشوند و به آموزش و ترویج هنر بپردازند. جالب اینکه از همان ابتدای افتتاح خانه هنرمندان بزرگان هنر ایران مانند استاد محمدرضا شجریان و استاد حسن کسایی در این مکان حضور پیدا کردند و در تمام این سالها استادان مسلم هنر موسیقی ایران در این مکان حاضر بودند و همین موضوع در طول سالیان به نوعی باعث شناخته شدن خانه هنرمندان اصفهان در سراسر کشور شده
است.» نوربخش ادامه میدهد: «حق وجود چنین مراکزی برای جامعه یکی از ضرورتهای اولیه شهروندان و هنرمندان است و انتظار نمیرود نهادی بخواهد فضایی را از دست هنرمندان خارج کند؛ چراکه این تصمیمگیری درباره فضاهایی نظیر خانه هنرمندان به فرد ربط پیدا نمیکند، بلکه به کلیت جامعه و شهروندان آن مربوط است؛ بنابراین انتظار ما بر این است که این فضا با توجه به اهمیت یافتن آن در طول بیش از دو دهه برای جامعه هنری اصفهان حفظ شود و همچنان در اختیار هنرمندان باشد.»
مدیر خانه موسیقی ایران در پایان صحبتهایش با مورد خطاب قرار دادن سعید اوحدی، ریاست سازمان بنیاد شهید کشور، بر لزوم کمک او برای حلوفصل مسئله تغییر مدیریت خانه هنرمندان اصفهان تأکید میکند: «رئیس سازمان بنیاد شهید تا چندی پیش مسئولیت یک نهاد فرهنگی را در شهرداری تهران برعهده داشت و مدیر سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران بود و اتفاقا خانه هنرمندان ایران زیرنظر سازمان ایشان مدیریت میشد؛ بنابراین با توجه به شناخت ایشان از فضاهایی نظیر خانه هنرمندان و اهمیت آن برای اهالی هنر انتظار میرود کمک کنند تا با ادامه یافتن فعالیت خانه هنرمندان اصفهان به شکل کنونی، نگرانی خاطر جامعه هنری اصفهان برطرف شود.» اما هنرمندان موسیقی ایران درباره مسئله مالکیت عمارت خانه هنرمندان اصفهان، نامه زیر را امضا کردهاند:
به نام خداوند زیباییها
هنرمندان موسیقی کشور (به ویژه جامعه موسیقی اصفهان)، مدتی است به مانند دیگر اهالی فرهنگ و هنر به خاطر مسئله تملک عمارت «خانه هنرمندان اصفهان» توسط بنیاد شهید، متأثر و تلخکام هستند. جامعه فرهنگیهنری اصفهان هنوز
به یاد دارد در روز گشایش این عمارت (بهار ۷۳)، استادان بزرگی همچون «محمدرضا شجریان» و «جلال ذوالفنون» به اجرای برنامه پرداختند و در طی حدود سی سال گذشته این مکان، همواره مرکز تجمع و فعالیت انبوهی از چهرههای هنری بوده، بسیاری از جریانها و رخدادهای هنری، نخست از همین عمارت جوانه زده و امروز بسیاری از آنها هریک به عنوان درختی ریشه دار در عرصه فرهنگ و هنر، میراث ارزشمند خود را به دست نسل امروز و فردای ما میسپارند. به وجود آمدن و مستقر شدن واحدی به نام خانه موسیقی (متعلق به حوزه هنری اصفهان) نیز بههمت و همیاری عزیزانی همچون دکتر امید قبادی و استاد حسن منصوری در همین عمارت شکل گرفت. همچنین در طی این سالها بیشتر نشستهای خانه موسیقی در طبقه دوم خانه هنرمندان برگزار میشد؛ چنانچه در دو سال گذشته ۵۰ نشست تخصصی خانه موسیقی اصفهان در این ساختمان خاطرهانگیز برگزار شد. جامعه موسیقی اصفهان هنوز خاطرات خود را با بزرگان موسیقی اصفهان و ایران، همچون «حسن کسایی» ها فراموش نمیکند و همچنان امید دارد با همیاری و همدلی مسئولان مربوط، خانه هنرمندان اصفهان برای هنرمندان این شهر باقی بماند؛ لذا ما امضاکنندگان از بنیاد شهید اصفهان خواستاریم با انجام گفتوگو و مذاکرات بیشتر با حوزه هنری و دیگر مراجع قانونی، امکانی را فراهم کنند که این مکان همچنان برای هنرمندان این شهر باقی بماند.
با سپاس. جمعی از هنرمندان موسیقی ایران. مرداد ماه ۱۳۹۹
این نامه در روزهای گذشته به امضای تعداد زیادی از هنرمندان موسیقی کشور رسیده است که برخی از نام های معتبر و بزرگ آن را ذکر میکنیم:
هادی آذرپیرا، دکتر پویان آزاده، دکتر محمدرضا آزادهفر، پوریا اخواص، دکتر پیروز ارجمند، امیر اسلامی، منصور اعظمیکیا، نوید افقه، مزدا انصاری، بهداد بابایی، کورش بابایی، راحله برزگری، محمد بطلانی، علی بهرامیفرد، حسین بهروزینیا، علی بوستان، بیژن بیژنی، حسین پرنیا، رضا پرویززاده، تهمورس پورناظری، داریوش پیرنیاکان، وحید تاج، نجمه تجدد، ماریو تقدسی، دکتر عماد توحیدی، علی جعفریپویان، فاضل جمـشیدی، سیامک جهانگیری، مسعود حـبیبی، پژمان حدادی، نگار خارکن، پریچهر خواجه، میلاد درخشانی، بهرام دهقانیار، حمیدرضا دیـــبازر، بهــناز ذاکری، همایون رحیمیان، کریستف رضاعی، مسعود رضایی نژاد، شهرداد روحانی، سعید روحانی، سعید رودباری، کامبیز روشـنروان، رابعه زند، کیـــوان ساکت، نعمتالله ستوده،دکتر پویا سرایی، ملیحه سعیدی، محمدتقی سعیدی، هدایتالله سیاره، علیاکبر شکـارچی، علیاصغر شاهزیدی، مسعود شعاری، کیاوش صاحب نسق، سید رضا طباطبایی، بهزاد عبدی، علیاصغر عربشاهی، فرج علیپور، حسین علیزاده، جمشید عندلیبی، شاهو عندلیبی، محمدجلیل عندلیبی، منوچهر غیوری، دکتر ساسان فاطمی، بهزاد فروهری، سعید فرجپوری، آرش فرهنگ فر، بهاره فیاضی، جلال قاضی، علی قمصری، رامین کاکاوند، اردشیر کامکار، اردوان کامکار، ارسلان کامکار، بیژن کامکار، هانا کامکار، محمدجواد کسایی، کیهان کلهر، داوود گنجهای، دکتر فرخزاد لایق، ابراهیم لطفی، شریف لطفی، سیما مافیها، حمید متبسم، ملک محمد مسعودی، نادر مشایخی، احمد مراتب، هادی منتظری، خلیل ملکی، حسن منصوری، شروین مهاجر، شهرام میرجلالی، علیرضا میرعلینقی، حسن ناهید، مجید ناظمپور، حمیدرضا نوربخش، بهروز همتی، احمد هنرمند، فربد یداللهی، ناصر یزدخواستی، اکبر یاوریان و … .
