عوارض مصرف مشروبات الکلی

الکل محصولی نیست که در طبیعت یافت شود و از تجزیه به وجود می‌آید. در نتیجه متعلق به خانواده سموم است.
الکل اتیل هم که مهم‌ترین ماده سم‌زا در شراب، آبجو و شراب تقطیرشده است، ماده مخدر سمی است که مغز و دستگاه عصبی بدن را افسرده می‌کند.
بهتر است بدانید که الکل را نمی‌توان یک غذا نامید، زیرا وارد دستگاه گوارشی شده و به هیچ عنوان تغییر پیدا نمی‌کند یا هضم نمی‌شود، بلافاصله در جریان خون جذب شده و سپس به تمام بخش‌های بدن منتقل می‌شود؛ درنتیجه اثرات مخربی بر اندام‌های حیاتی همچون مغز و کبد می‌گذارد.

علائم بروز اعتیاد به الکل

سازمان بهداشت جهانی می‌گوید: «افراد الکلی کسانی هستند که بیش از حد از این محصول استفاده می‌کنند و وابستگی آن‌ها به الکل به حدی رسیده است که منجر به بروز اختلالات قابل توجهی در سلامت جسمی یا ذهنی‌شان، روابط شخصی‌شان با دیگران و فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی‌شان شده است.
افراد معتاد به الکل دارای صورتی پف کرده و چشم‌هایی قرمزشده، صدایی گرفته و ضربان قلبی سریع هستند. به لحاظ روان‌شناختی، آن‌ها انسان‌هایی مشکوک، زودرنج و بیش از حد احساسی هستند. استفراغ‌کردن، هذیان‌گفتن، نقص در قوه تشخیص و اختلال در خواب برخی از علائم دیگر افراد معتاد به الکل است.

عوارض مصرف الکل

بدن فرد معتاد به الکل که ترجیح می‌دهد به جای نوشیدن چای از الکل استفاده کند، ویتامین کافی به دست نمی‌آورد. آن ویتامین‌های کمی هم که بدن چنین فردی به دست می‌آورد، در فرایند سوختن الکل از بدن او خارج می‌شود.
کمبود ویتامین می‌تواند منجر به بروز روان‌آشفتگی الکلی، برخی از بیماری‌های چشمی و اختلال در قدرت حافظه شود. اغلب به دلیل کمبود ویتامین، نوشیدن بیش‌ازحد الکل باعث سفیدشدن پیش از موعد موها می‌شود.
 اعتیاد به الکل مزمن نیز منجر به تهی‌شدن مواد معدنی در بدن، به‌ویژه منیزیوم می‌شود. فقدان منیزیوم هم باعث ایجاد علائمی همچوم لرزش دست‌ها، پاها و زبان، تشنج، مشکلات روحی و تعریق می‌شود.
علاوه بر این، نوشیدن بیش از حد الکل بر کبد فشار وارد کرده، عملکرد آن را به‌تدریج خراب می‌کند و اغلب باعث تشمع کبدی (سیروز) می‌شود. اعتیاد به الکل همچنین منجر به اختلالات معدوی و روده‌ای می‌شود و می‌تواند باعث صدمات مغزی شود، زیرا سلول‌های مغزی اغلب تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند. قلب را که ضعیف شده است نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

دلایل بروز اعتیاد به الکل

اعتیاد به الکل از نوشیدن بیش از حد الکل به وجود می‌آید. بعضی وقت‌ها، فرد خیلی سریع به یک بیمار الکلی تبدیل می‌شود.
در زمان‌های دیگر، سال‌ها ممکن است طول بکشد تا فرد تبدیل به یک بیمار الکلی تمام‌عیار شود.
یک انسان بی‌اراده وقتی با مشکل یا بحرانی روبه‌رو می‌شود، خود را از طریق پناه‌بردن به مواد مخدر یا الکل آرام می‌کند.
 با انجام این کار، او صرفا تلاش می‌کند تا از آن موقعیت فرار کند و نه اینکه شجاعانه با آن روبه‌رو شود.
افراد اغلب به عنـــــوان وسیـــــــله‌ای برای نشـــــاط‌بخشیــــــدن به زنـــــــدگی اجتماعی‌شان، غلبه بر اضطراب یا به‌خواب‌رفتــــــن خود به نوشیــــــدن مشروبات الکلی پناه می‌برنـــــد.
اگر آن‌ها هم به لحاظ جسمی و هم به لحاظ روانی به الکل وابسته شوند، پس در نهایت معتاد به الکل خواهند شد.
آن‌هـــــا به دلیـــــــل اتخاذ شیـــــــوه‌های نادرست غلبه بر استرس‌ها و مشکلات زندگی خود به نوشیدن الکل پناه می‌برند.

درمان

فرد مبتلا به اعتیاد الکل اول از همه باید تصمیم جدی بگیرد تا از مصرف نوشیدنی‌های الکلی دست بکشد. او باید بلافاصله مصرف مشروبات الکلی را کنار بگذارد، زیرا این عادت را نمی‌توان مرحله‌به‌مرحله کنار گذاشت.
مؤثرترین شیوه برای درمان اعتیاد به الکل ایجاد انسجام تغذیه‌ای در بدن برای جلوگیری از ایجاد اشتیاق دوباره برای رفتن به سمت مشروبات الکلی است.
در شروع، بیمار باید حداقل برای مدت 10 روز از روزه آب میوه استفاده کند. در طول این دوره، او باید روزانه هر 2 ساعت یک بار از ساعت ۸ صبح تا ۸ عصر از آب پرتقال استفاده کند.
 آب پرتقال را می‌توان با آب گرم رقیق کرد. اگر طبع بیمار با آب پرتقال سازگار نیست، عصاره سبزیجات را می‌توان مصرف کرد.
در مدت زمان روزه‌گرفتن، روده‌ها را باید هر روز از مواد زائد و سمی تمیز کرد. این کار را می‌توان به‌وسیله تنقیه با آب گرم انجام داد.
در طول مدت استفاده از روزه آب میوه، بیمار معمولاً هیچ احساس اشتیاقی برای مصرف دوباره نوشیدنی‌های الکلی نخواهد داشت.
این کار شروع خوب و مناسبی برای رهاکردن خود از مصرف نوشیدنی‌های الکلی است و نه فقط وابستگی‌های جسمی بلکه وابستگی‌های روحی و روانی را نیز به مصرف الکل از بین می‌برد.
بعد از روزه اولیه با آب میوه، بهترین رژیم غذایی برای بیمار می‌تواند شامل مواد سبوس‌دار، غلات، آجیل‌ها، دانه‌ها، جوانه‌ها، میوه‌ها و سبزیجات تازه باشد.
توصیه می‌شود که در شروع درمان، بیمار درصورتی‌که میل و اشتیاق دوباره به مصرف نوشیدنی‌های الکلی پیدا کرد، از جایگزین مناسبی برای ازبین‌بردن آن استفاه کند.
بهترین نوشیدنی جایگزین برای الکل یک لیوان آب میوه تازه است که می‌توان آن را با عسل شیرین کرد. به عنوان جایگزین، از آب نبات نیز می‌توان استفاده کرد.
بیمار باید همیشه در صورت ایجاد میل به استفاده دوباره از نوشیدنی‌های الکلی از آب میوه‌های موجود، آب نبات یا سایر مواد غذایی بین وعده‌های اصلی غذایی استفاده کند.
او همچنین باید از مصرف تمام غذاهای تصفیه‌شــــــده همچــــــون محصـــــولات قندی، برنج سفیــــــد، محصولات مرتبط با ماکارونی، آرد سفید و گوشت اجتناب کند.
علاوه بر این، بهتر است به جای استفاده از دو یا سه وعده غذایی در روز از چندین وعده غذایی اما کم استفاده کرده و از مصرف ادویه‌های غلیظی همچون فلفل، خردل و فلفل تند خودداری کند.
سیگـــــــار هم نبایـــــــد کشیـــــــــد، زیرا سیگارکشیدن ممکن است تمایل او را به استفاده دوباره از مشروبات الکلی افزایش دهد.
مصرف سیب در درمان اعتیاد به الکل مؤثر و مفید است، زیرا استفاده از آن مواد سمی را از بدن دفع کرده و میل و اشتیاق فرد را به مصرف دوباره شراب و سایر مشروبات الکلی کاهش می‌دهد.
سیب دارای تأثیر آرام‌کنندگی است و همچون پادزهری برای الکل عمل می‌کند.
عصاره کرفس خام نیز در درمان اعتیاد به الکل مفید و مؤثر است.
علاوه بر تغذیه صحیح، انجام ورزش و داشتن استراحت کافی نیز می‌تواند این اختلال را برطرف کند.
ورزش نیز مرکز اشتها را که میل به مصرف الکل را کنترل می‌کند، بهبود می‌بخشد.
آساناهای یوگایی همچون پادماسانا، واجراسانا، واکراسانا، پاسچیموتاناسانا، یوگامودرا، بوجانگاسانا، هالاسانا و سالابهاسانا و کریاهای یوگایی همچون جالانتی، کونجال و پرانایاماهای یوگایی همچون کاپالبهاتی، آنولوما ویلوما، شیتالی و سیتکاری در درمان اعتیاد به الکل هم مؤثر است.
نوشیدن فراوان آب، استفاده از کمپرس آب گرم روی معده و شکم همچنین درمان‌های آبی مؤثری برای رفع اعتیاد به الکل است.