مرغی به رنگ خاک!

 نر و ماده آن بر خلاف کبک از لحاظ ظاهری با یکدیگر تفاوت دارند؛ روتنه قهوه‌ای، خط چشمی سفید و 5 تا 7 نوار افقی در پهلو از مشخصه‌های بارز نرها بوده و پرنده ماده به رنگ قهوه‌ای یکدست و فاقد نقوش سر و گردن و خطوط پهلوهاست. پراکنش جهانی این پرنده تنها در مناطقی از غرب آسیاست که بیشتر مناطق ایران را نیز شامل می‌شود. تپه‌ها و مناطق کوهستانی خشک و نیمه‌خشک تا ارتفاع حدود 2000 متر زیستگاه این پرنده هستند. تیهوها معمولا در دسته‌های کوچک و در اطراف آبشخورها حضور دارند، هنگام احساس خطر به سرعت می‌دوند و در صورت نیاز مسافت‌های کوتاهی پرواز می‌کنند. مکان مناسب برای مشاهده تیهو در شهر اصفهان، دامنه‌های کوه صفه در قسمت‌های کم رفت‌و‌آمد است؛ البته با توجه به استتار فوق العاده با خاک و صخره‌ها، پیدا کردنش کار چندان ساده‌ای نیست! تغذیه تیهو بیشتر از دانه گیاهان و حشرات است و در نتیجه نقش مهمی در بذرافشانی از طریق دفع دانه‌ها و کنترل جمعیت حشرات دارد.