او هرگونه بازگشایی حضوری مدارس در استان را وابسته به تصمیم ستاد ملی کرونا دانست و اظهار کرد که مدیران و شورای مدرسه با توجه به جمعیت دانش‌آموزی گروه‌بندی‌ها را انجام می‌دهند. علاوه براین، با نزولی‌شدن روند کرونا در استان و کاهش آمار مبتلایان کووید19 در مهرماه گذشته نیز مدارس روستایی و عشایری استان که جمعیت زیر ۱۵ نفر داشتند، برابر دستورالعمل‌های ابلاغ‌شده از طریق وزارت آمــوزش‌وپـــرورش درزمـیــنــه رعایــت اصول بهداشتی از ســوم مهرماه بازگشایی و به‌صورت حضوری مشغول به کار شدند؛ همچنین در نیمه آبان‌ماه مدارس متوسطه دوم هم بر اساس تصمیم ستاد ملی کرونا با تعیین شیوه‌نامه‌های بهداشتی بازگشایی شدند.
یک ماه پردردسر
حالا و در شرایطی که حدود یک ماه از بازگشایی مدارس می‌گذرد، اما ترکیب آموزش حضوری و مجازی دردسرهای تازه‌ای را برای معلمان و مدیران به‌وجود آورده و کار آن‌ها را دوچندان کرده است؛ چراکه به‌رغم حضوری‌شدن مدارس و تأکید بر حضور دانش‌آموزان سر کلاس‌های درس و رعایت موازین بهداشتی، هنوز معدود خانواده‌هایی به دلیل شرایط کرونایی مانع حضور فرزندان خود در مدارس می‌شوند؛ موضوعی که معلمان را سرگردان کرده و باعث شده است ساعات کاری آن‌ها افزایش پیدا کند.
معلمی که در پایه سوم در یک دبستان غیرانتفاعی تدریس می‌کند، دراین‌باره مــی‌گویــد: «با صلاحدید مدیر مدرسه، دانش‌آموزان کلاس به دو گروه پانزده‌نفره تقسیم‌شده‌اند که هر گروه موظف هستند، هفته‌ای سه روز در مدرسه حاضر شوند. استقبال دانش‌آموزان از آموزش حضوری بسیار خوب است و تنها پنج نفر از دانش‌آموزانم سر کلاس درس حاضر نمی‌شوند.»
او می‌گوید که با‌وجوداین، مجبور است برای دانش‌آموزانی که سر کلاس درس حاضر نمی‌شوند هم محتوای جداگانه تولید کند و در اختیار آن‌ها قرار دهد؛ کاری که بسیار زمان‌بر است: «ساعات کلاس‌های حضوری مثل قبل است؛ یعنی دانش‌آموزان از ساعت هشت صبح تا یازده‌ونیم و دوازده در مدرسه حضور دارند؛ بنابراین بعد از این ساعات مجبورم برای چند دانش‌آموزی که در مدرسه حضور ندارند، تولید محتوا کنم یا به آن‌ها زنگ بزنم و به تکالیفشان رسیدگی کنم. این کار زمان بسیار زیادی می‌برد.»
گلایه‌های دبیر دیگری که در پایه متوسطه دوم تدریس می‌کند، از جنس دیگری است.
او می‌گوید: «متأسفانه در این چند ماهی که آموزش‌ها به‌صورت مجازی بوده است، دانش‌آموزان بسیاری از مباحث را فرانگرفته‌اند؛ البته مسئله اینجاست که خیلی از آن‌ها هیچ تلاشی برای یادگرفتن نــکرده‌انــد و درس نــخوانده‌انــد یا ترجیح داده‌اند موقع امتحان و درس جواب‌دادن کتاب را جلویشان باز بگذارند؛ اما الان که سر کلاس درس حاضر شده‌اند، مجبور به درس‌خواندن شده و برخی از آن‌ها از این موضوع ناراضی هستند. خیلی‌هایشان هم چیزی بلد نیستند و انتظار دارند، من معلم از اول، تمام مباحث گذشته را دوباره تکرار کنم؛ موضوعی که بسیار وقت‌گیر است و باعث می‌شود کلاس درسم عقب بماند. این موضوع فقط مشکل من نیست، بلکه خیلی از همکارانم هم مانده‌اند چه کنند! از طرف دیگر دانش‌آموزانی که امسال کنکور دارند، می‌گویند رغبتی به حاضر شدن سر کلاس درس ندارند و ترجیح می‌دهند در خانه درس بخوانند؛ البته مدیر مدرسه به آن‌ها اجازه این کار را نداده است؛ بااین‌حال، برخی بازهم به مدرسه نمی‌آیند!»
بــه‌رغــم تــأکــیــد بر تــلفیــق آموزش حضوری و مجازی در سال جاری، این معلم می‌گوید که مدیر مدرسه به آن‌ها تأکید کرده است هیچ وظیفه‌ای در قبال آموزش دانش‌آموزان غایب ندارند: «مدیر مدرسه به ما گفته است نیازی نیست برای دانش‌آموزانی که به مدرسه نمی‌آیند، در فضای مجازی تولید محتوا کنیم. می‌گوید تأکید ما باید بر آموزش حضوری باشد؛ به خاطر همین نمره‌ای هم نداریم که به آن‌ها بدهیم؛ البته برخی‌هایشان برای امتحان حاضر می‌شوند، ولی هنگام درس‌پرسیدن نه.» معلم دیگری که در مقطع ابتدایی تدریس می‌کند، حضوری‌شدن مدارس در شرایط کنونی را نادرست می‌داند؛ زیرا «درست است که دانش‌آموزان گروه‌بــنــدی‌شــده‌انــد؛ اما مــســئــلــه اینجاست که بسیاری از کلاس‌های درس تهویه مطلوبی ندارند. از طرف دیگر، به دلیل سردی و آلودگی هوا امکان بازکردن در و پنجره هم وجود ندارد. نمی‌توان از کودکان خواست که برای مدت‌زمان طولانی از ماسک استفاده کنند یا از هم فاصله بگیرند؛ ضمن اینکه برخی از معلمان خودشان موازین بهداشتی را رعایت نمی‌کنند. این مسائل می‌تواند برای کودکان خطرناک باشد و به قیمت جان آن‌ها تمام شود؛ از طرف دیگر، اکنون ساعات حضور دانش‌آموزان در مدارس بسیار کم است. این موضوع دست معلم را برای تدریس می‌بندد و باعث می‌شود او نتواند آن‌طور که باید به آموزش و تعلیم بپردازد. از طرف دیگر، اکنون همه دانش‌آموزان شماره تماس معلم را در اختیار دارند. این مسئله باعث می‌شود دانش‌آموزان گاه‌وبیگاه برای موضوع‌های پیش‌پاافتاده در ساعات مختلف با معلم تماس بگیرند. این‌ها همه مواردی است که زندگی عادی معلمان را مختل کرده است.»
در همین راستا، همه این مشکلات را به گوش لیلاسادات ابطحی، معاون آموزش ابتدایی اداره‌کل آموزش‌وپرورش استان اصفهان رساندیم. او نیز دراین‌باره به «اصفهان‌زیبا» می‌گوید: «بازگشایی مدارس از ابتدای آذرماه، امری اجباری است که از طرف وزارت آموزش‌وپرورش و بر اساس نظر ستاد ملی کرونا اعلام‌شده. البته شورای مدارس تصمیم‌گیر هستند که به چه شکلی سناریوی حضور دانش‌آموزان را تنظیم کنند.»
آموزش حتما ترکیبی باشد
به گفته او، مسئله مهم این است که آموزش باید تلفیقی از حضوری و مجازی باشد و خانواده‌ها نیز باید بپذیرند که در مدارس تدابیر مختلفی برای حفاظت از جان دانش‌آموزان که اولویت اصلی آموزش‌وپرورش است، اندیشیده شده. مسلما اگر آموزش‌وپرورش یا بهداشت تشخیص دهد که مدرسه‌ای شرایط لازم برای حضور دانش‌آموزان را ندارد، اجازه حضور دانش‌آموزان در آن مدرسه را نخواهد داد. در حال حاضر فقط مدارس روستایی و عشایری به‌صورت کاملا حضوری فعالیت می‌کنند و باقی مدارس همان‌طور که اشاره کردم، باید ترکیبی از آموزش مجازی و حضوری باشند.»
