به گزارش اصفهان زیبا؛ اصفهان در شکل‌گیری و پیش‌برد انقلاب اسلامی نقشی پررنگ و جایگاهی تعیین‌کننده داشت که این به برکت حضور و دغدغه مردم انقلابی و حق‌جویش بود. تمام مردم شهر در آن روزها دغدغه بیرون کردن شاه خائن را از کشور و به‌کرسی‌نشاندن جمهوری اسلامی و ایرانی را در مصدر حکمرانی کشور داشتند؛ اما از میان خیل انبوه مردم انقلابی، چهره‌هایی بیشتر شناخته و تأثیرگذار شدند. در این نوشته با چهار نفر از این افراد تأثیرگذار بر انقلاب اصفهانی آشنا خواهیم شد.
محمدعلی ذاکر حسین‌آبادی
شهید محمدعلی ذاکر حسین‌آبادی در سال 1338 در اصفهان متولد شد. او در جریان اعتراض به دستگیری شبانه آیت‌الله طاهری در 10 مرداد 1357، در مقابل منزل آیت‌الله طاهری هدف گلوله دژخیمان شاه قرار گرفت و به شهادت رسید. او اولین شهید در شهر اصفهان از شروع قیام بود که مجالس مختلفی برای بزرگداشت یاد او برگزار شد و گویندگان علیه رژیم شاه افشاگری کردند.
علی‌اصغر اشراقی
علی اصغر اشراقی، یکی از جانبازان واقعه 5 رمضان 1357 در حمله نیروهای رژیم به تحصن منزل آیت‌الله خادمی است. «اطلاعات» هفتگی مورخ 28 دی ماه 1358، ص 11 چنین می‌گوید:
«علی‌اصغر اشراقی 18 ساله، اهل لنجان اصفهان که پای راستش قطع شده و با کمک دو چوب‌دستی راه می‌رود، گفت: …در منزل آقای خادمی در اصفهان متحصن شده بودیم. چون عده تحصن‌کنندگان زیاد بود و در منزل جای کافی برای همه متحصنان وجود نداشت، صدها نفر در کوچه جلوی منزل آقای خادمی تحصن کرده بودند. شب دهم تحصن را می‌گذراندیم که ناگهان مأموران حمله‌ور شدند و اول کسانی را که در کوچه نشسته بودند به رگبار گلوله بستند. وقتی مردم با سنگ و آجر به سوی آن‌ها حمله کردند، من هم چون در کوچه بودم با سنگ دنبال آن‌ها کردم که ناگهان از آن طرف کوچه مورد محاصره قرار گرفتیم. از دو طرف به سوی ما شلیک می‌شد و در آن سیاهی شب، صدای گلوله و دود باروت همه را به وحشت انداخته بود. لحظه به لحظه تعداد مجروحان و شهدا افزایش می‌یافت و خون، کف کوچه را رنگ می‌زد. من هنگامی که قصد فرار به کوچه دیگری را داشتم پای راستم مورد اصابت گلوله قرار گرفت و دیگر چیزی نفهمیدم، اما دو ماه در بیمارستان بستری بودم و بعد هم پای راستم را قطع کردند.»
سید ابوالحسن بدری
حجت‌الاسلام سید ابوالحسن بدری در سال 1302 در اصفهان متولد شد. پس از فراگیری علوم ابتدایی و متوسطه وارد حوزه علمیه اصفهان شد و نزد اساتیدی همچون ملا حبیب‌الله حبیب‌آبادی، شیخ حیدرعلی محقق، سید فاضل هرندی، سید باقر موحد ابطحی، حاج صدر کوهپایی و میرزا علی محمد بدری علوم حوزوی را فراگرفت.
در سال 1329 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و ضمن تدریس در مدارس، در دانشکده ادبیات قبول و موفق به اخذ لیسانس ادبیات فارسی شد. او ضمن وعظ و خطابه همزمان مؤسسه احمدیه را نیز اداره می‌کرد که در سال 1354 به علت فعالیت‌های زیاد در آموزش و هدایت دانش‌آموزان دبیرستان احمدیه در مبارزه با رژیم پهلوی، از کار برکنار و سپس در سال 1355 بازنشسته شد.
او در جریان تحصن منزل آیت‌الله خادمی در سال 1357 در رهبری تحصن نقش ویژه‌ای داشت. پس از اعلام حکومت نظامی در اصفهان از سوی ساواک تحت تعقیب قرار گرفت و متواری شد و تا آستانه پیروزی انقلاب اسلامی در تهران ماند و به فعالیت‌های خود ادامه داد و سپس به اصفهان بازگشت.
حجت‌الاسلام بدری پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ارگان‌های مختلف مشغول به خدمت شد. مدتی مدیر اداره اوقاف اصفهان و مدتی هم مدیر سازمان حج و زیارت اصفهان بود. در سال 1363 مدرسه النفیسه را با هدف تعلیم علوم حوزوی (ویژه خواهران) تأسیس کرد و ریاست آن را عهده‌دار بود. مدرسه نزدیک منزل آیت‌الله خادمی بود و متولیانش همان متولیان مؤسسه احمدیه بودند. هنوز هم این مدرسه پابرجاست.
او سرانجام در 23 مرداد ماه 1391 دار فانی را وداع گفت و در جوار مرقد صاحب ابن عباد به خاک سپرده شد. (به نقل از کتاب «یاران امام به روایت اسناد ساواک: شهید آیت‌الله دکتر سید محمد حسینی بهشتی»، صفحه 6. همچنین کتاب «تحصن: روایت مردمی از واقعه پنجم رمضان اصفهان»، صفحه 116)
سید حسن بهشتی‌نژاد
شهید حجت‌الاسلام سید حسن بهشتی‌نژاد در سال ۱۳۲۴ در اصفهان به دنیا آمد. پدرش حجت‌الاسلام سید مصطفی بهشتی‌نژاد از اساتید حوزه علمیه اصفهان و در تقوا و زهد معروف و زبانزد خاص و عام بود. سید حسن پس از گذراندن دوره دبیرستان، به پیشنهاد پدر، وارد علوم اسلامی و طلبگی شد. دروس صرف و نحو را نزد پدر و بعضی از اساتید اصفهان خواند، سپس به قم مهاجرت کرد. او در قم از دروس آیت‌الله حسین نوری همدانی، آیت‌الله محمد فاضل لنکرانی و آیت‌الله مرتضی حائری یزدی استفاده برد و مدتی نیز در مدرسه حقانی زیر نظر شهید قدوسی سطوح عالی حوزه را طی کرد.
او در جریانات مبارزات ملت ایران پیش از انقلاب اسلامی از سال 1355 شمسی نقش مهمی داشت. سخنرانی‌های پرحرارت او در سال 1357 شمسی در منزل آیت‌الله سید حسین خادمی و مسجد سید اصفهان علیه رژیم پهلوی در تهییج مردم مؤثر بود. پس از انقلاب اسلامی از سوی شهید آیت‌الله دکتر بهشتی به ریاست دادگاه انقلاب شیراز انتخاب شد و مدت نه ماه به این شهر مهاجرت کرد. او پس از انقلاب اسلامی به سمتِ امام جمعه موقت اصفهان منصوب شد. بالاخره با اصرار برخی از مردم و سفارش شهید مظلوم دکتر بهشتی، کاندیدای نمایندگی مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی شد. سید حسن سرانجام در سوم مرداد سال ۱۳۶۰ شمسی (۲۱ رمضان سال ۱۴۰۰ قمری) مصادف با سالگرد شهادت امام علی(ع)، همراه با بچه برادرش سید حمید سه‌ساله، توسط تروریست‌های سازمان مجاهدین خلق جلوی درِ خانه‌اش در خیابان شیخ بهایی ترور شد و با زبان روزه به شهادت رسید. (شاهدان روحانی، ص 12).
