به گزارش اصفهان زیبا؛ کشف جمجمه هومو ارکتوس و هزاران فسیل جانوری در بستر زیرآبی سونالند شواهد بی‌سابقه‌ای از حضور انسان‌های نخستین در یک سرزمین اکنون‌غرق‌شده را به نمایش می‌گذارد.
کشف شگفت‌انگیز در تنگه مادورا
دانشمندان در تنگه مادورا اندونزی بقایای انسان‌های اولیه را کشف کرده‌اند. این کشف نشان می‌دهد که انسان‌های نخستین بیش از ۱۴۰ هزار سال پیش در منطقه‌ای زندگی می‌کردند که اکنون غرق شده است.
این منطقه به نام ساندالند شناخته می‌شود و در دوران ماقبل تاریخ آسیای جنوب شرقی را به هم متصل می‌کرد.
بقایای جمجمه و فسیل‌های جانوری
در کنار بقایای هومو ارکتوس، بیش از ۶ هزار فسیل از ۳۶ گونه مختلف جانوری از جمله اژدهای کومودو، گاومیش، گوزن و فیل یافت شده است. برخی از این فسیل‌ها شواهدی از بریدگی‌ها دارند که نشان می‌دهد انسان‌های آن زمان از ابزارهای شکار پیشرفته استفاده می‌کردند.
ساندالند و تغییرات اقلیمی
منطقه ساندالند در دوره‌ای از تاریخ به‌عنوان یک دشت پهناور گرمسیری شناخته می‌شد که آسیای جنوب شرقی را به هم متصل می‌کرد. اما با ذوب شدن یخچال‌ها و افزایش سطح دریاها، این دشت‌ها به زیر آب فرو رفتند.
این کشف به‌ویژه برای درک تغییرات اقلیمی و سیر تکامل بشر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
تحقیقات و تاریخ‌گذاری کشف‌ها
برای تعیین قدمت بقایای کشف‌شده، دانشمندان از روش لومینسانس تحریک‌شده نوری (OSL) استفاده کردند که نشان می‌دهد فسیل‌ها و رسوبات بین ۱۱۹ هزار تا ۱۶۲ هزار سال پیش شکل گرفته‌اند. نتایج این بررسی‌ها گواهی جدید بر حضور انسان‌های اولیه در این منطقه است.
فسیل‌های جانوری و زیست‌بوم آن زمان
ضمنا در کنار بقایای انسانی، فسیل‌های جانوری همچون استگودون (پستاندار عظیم‌الجثه‌ای که شبیه فیل‌های امروزی است) و گوزن‌ها پیدا شده‌اند. این فسیل‌ها نشان‌دهنده زیست‌بوم متنوع و سالم در آن دوران است.
اهمیت کشف برای آینده
این کشف‌ها نه تنها به تاریخ مهاجرت‌های انسانی در آسیای جنوب شرقی کمک می‌کند، بلکه احتمالا به شناسایی بیشتر سرزمین‌های غرق‌شده در اقیانوس‌ها و یادآوری شهرها و جوامع پنهان‌شده در اعماق دریا کمک خواهد کرد.
پایان‌نامه علمی جدید
چنین پروژه نشان می‌دهد که ترکیب روش‌های زمین‌شناسی، باستان‌شناسی و محیط‌شناسی می‌تواند فصول فراموش‌شده از تاریخ بشریت را کشف کند. امید است با پیشرفت فناوری، شهرهای باستانی و مزارع غرق‌شده نیز کشف شوند.
