به گزارش اصفهان زیبا؛ مجله دنیای ورزش در دهه 50 بخشی داشت به نام شهر فرنگ که در دو صفحه به مشکلات و حواشی ورزش شهرستانها میپرداخت.
ورزش مشتزنی در اصفهان گذشتهای شکوهمند و تابناک دارد؛ اما در وضع کنونی چنین نیست: نه در عرصه رقابتهای بزرگ ملی خودنمایی میکنند و نه اسمورسم و شهرتی در رده همتاهای خویش دارند…
حسین جباری مسئول بخش شهرفرنگ دنیای ورزش در شماره 236 این هفته نامه مورخ 23 فروردین 1354 با این مقدمه به مشکلات بوکسورهای اصفهانی پرداخت و با چند تن از مسوولان و مشت زنان اصفهان به گفتگو پرداخت. درد دلهای آنها را با هم مرور میکنیم.
بیژن موید که به گفته خودش ده سال است بدون چشمداشت وظیفه خود را با پرورش جوانان نوپا شروع کرده، میگوید: سابقبراین چند تیم مشتزنی همپایه و به تقریب هم ارز داشتیم که وقتی پای برگزاری مسابقهای در میان بود، به لحاظ فشردگی رقابتها و نزدیکی قدرتها انتخاب یک تیم مشکل میشد…
اما اکنون با گذشته تفاوت بسیاری دارد و وضع آشفته و در هم و برهمی که در هیئت به چشم میخورد، حکایت از بیعلاقگی گروهی دست اندرکار هیئت به سازندگی دارد…دریغ از اینهمه علاقه و پشتکار گروهی مربی و مشتزن که بازیچه دست هیئت بیعلاقه شده! م
شتزنی اصفهان از فقر و تنگدستی هم سخت خفقان گرفته، بهنحویکه در این استان یکمیلیوننفری تنها یک رینگ وجود دارد که تنها یکصد تن میتواند گرد آن بنشیند. فدراسیون مشت زنی نه تنها کوچکترین توجهی به ما ندارد، بلکه هر وقت برای حضور در مسابقات راهی تهران شدیم، به عناوین مختلف موجبات دلسردی ما را فراهم ساخته.
از جمله این که وقتی هژبر شجاعی مشت زن اصفهانی در برابر یکی از ملی پوشها پیروز شد، نگذاشتند او در دیدار بعدی حضور یابد.
محمدتقی رجبی قهرمان مشت زنی اصفهان ما را در شگفتی فرو برد: ما بوکسور حرفهای نیستیم و هیچ گاه انتظار غیر معقول نداشتهایم. هیچ گاه بعد از تمرین، دوش آب گرم و یک نوشیدنی گرم ندیدهایم.
کوچکترین ارج و احترامی به مشت زنان نمینهند و غالباً مورد کم مهری و بی توجهی مسوولان قرار میگیریم. هر وقت از مسوولان میپرسیم چرا لااقل تیمی را دعوت نمیکنید، میگویند فلان روز، فلان تیم میآید.
روز موعود که میرسد برای سرپوش گذاشتن روی وعدههای پوچ مثلاً میگویند: تیم شیراز آماده نبود!! ما تنها سه سال پیش بود که تیم لبنان را در اصفهان دیدیم که به تصمیم فدراسیون برابر تیم ما قرار گرفت و در حسرت تماسی دوستانه ماندهایم.
مسوولان هیات مشت زنی چند روز به آغاز مسابقات قهرمانی کشور، عدهای را به مسابقات دعوت میکنند که رنگ انتصابی به نفرات خورده و تیم واقعی اصفهان به مسابقات اعزام نمیشود.
احمد رنجبر قهرمان مشت زنی آموزشگاههای کشور طی دو سال گذشته نیز درباره مشکلات میگوید: چند دستگی و نفاق و اختلاف سلیقه پیکر مشت زنی اصفهان را به سختی زخمی کرده است. چندین گروه خود را ارباب بوکس میدانند؛ اربابانی که از سازندگی هراس دارند، مبادا نوجوانان جای آنها را اشغال نمایند.
