مراسم اربعین بزرگترین گردهمایی سالانهی مذهبی در جهان است و هر سال شیعیان زیادی تمام تلاش خود را کرده تا راهی کربلا شوند و بتوانند در مراسم پیادهروی اربعین شرکت کنند.
استکانهای کمر باریک چای را جلویشان میگیرم. مداحی «من ایرانم و تو عراقی» از شبکه تلویزیونی در حال پخش است. علیرضا و مهدی با پشت دست اشک غلتیده روی گونههاشان را پس میزنند و چای برمیدارند.
پیرزن هنوز روی چهارپایه نشسته و چشمبهراه مهمانهای ابوسجاد بود. بهرسم هر سال، از اول تا آخر صفر کارش همین بود.
فرض کن راهیات کنند بدون اینکه از قبل کولهبارت را بسته باشی. فقط از یک تماس تلفنی آغاز شد سفر اربعین امسال؛ اما این بار تنها زیارت هدف نبود.
چند سالی هست که مراسم پیادهروی جاماندگان اربعین حسینی در شهر اصفهان هم مثل سایر شهرهای ایران برگزار میشود.
پیادهروی اربعین مکان نمیشناسد، چون امام حسین (ع) محدودیت مکانی ندارد. او در هر زمان و زمینی حضور دارد، چرا که شبیه به ما محدود نیست.
هر سال زائران پیادهٔ آقا، هرکدام یک نشان از کشور و ملیت خودشان همراه داشتند؛ یکی پرچم کشورش را دور شانههایش انداخته بود؛ یکی پرچم کشورش را به کالسکه فرزندش متصل کرده بود؛ یکی پیکسلی شبیه پرچم کشورش را به کولهاش نصب کرده بود و… هر یک به نحوی میخواستند بگویند ملیت و اصلیت ما از کجاست.
امسال هم مثل دوسال قبل با خانواده راهی مسیر کربلا شدیم و مثل همیشه میگویم این سفر، آنهم خانوادگی، تفاوت و لذت دیگری دارد.
این چند روز منتهی به اربعین حسینی حال و هوای شهر که هیچ، دنیا جور دیگری میشود. نمیدانم چطور باید توصیف کرد.
وقتی میخواهی اربعین را روایت کنی، صحبت از روایت یک سفر معمولی نیست. اربعین یک اتفاق و حماسه بزرگ است.
زیارت مقدس و بیهمانند اربعین دارای جلوههای مهم و اصول ایمانی، مذهبی و سیاسی ارزشمندی است و نشان از این دارد که ما باید فرهنگ اربعین را چگونه و در چه مسیری با چه رویکردی زنده و پاس بداریم.
همزمان با نزدیکشدن به اربعین حسینی و روانهشدن میلیونها انسان عاشق به سمت کربلا، بسیاری از صاحبنظران در حوزههای مختلف دینی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و غیره، به واکاوی ابعاد این رویداد مهم و بزرگ در جهان اسلام میپردازند و دیدگاههای متنوعی را در این رابطه ارائه میکنند.