شهر اصفهان یکی از کانونهای مبارزه علیه رژیم پهلوی بوده است. در آن زمان زعیم حوزه علمیه اصفهان آیتالله سید حسین خادمی بوده و جمعی از علمای دیگر در راستای اهداف نهضت با ایشان هماهنگ بودهاند. یکی از این شخصیتها که علاوه بر داشتن جایگاه حوزوی، در میان مردم هم اعتبار ویژه داشته، مرحوم سیدکمال فقیهایمانی بوده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بعد از تنظیم و انتشار اسناد ساواک مشخص شد که ایشان تحت نظر دستگاه های امنیتی بودند. اوج فعالیتهای انقلابی آیتالله فقیه ایمانی به دوران تحصن در منزل آیتالله خادمی برمیگردد، جایی که دستگاه حاکم مجبور میشود چندین تن از شخصیتهای مؤثر انقلابی را دستگیر کند.
«تحلیف» در لغت به معنای سوگند دادن است. تحلیف رئیسجمهور ایران پس از مراسم تنفیذ حکم او از سوی رهبر انقلاب با حضور رئیس دیوان عالی کشور، اعضای شورای نگهبان قانون اساسی و رئیس قوه قضائیه و مهمانان داخلی و خارجی در مجلس شورای اسلامی انجام میشود. رئیسجمهور منتخب بر طبق اصل ۱۲۱ قانون اساسی سوگند یاد میکند که همه استعداد و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیتهایی که برعهده گرفتهاست، به کار گیرد و در پایان، سوگندنامه را امضا میکند. تاکنون ۱۲ دوره مراسم تحلیف رؤسای جمهور منتخب برگزار شدهاست.
ابوالحسن بنیصدر در اولین انتخابات ریاستجمهوری که در پنجم بهمن ۱۳۵۸ و به فاصله کمتر از یک سال پس از پیروزی انقلاب برگزار شد، توانست با کسب بیش از ۱۱ میلیون رأی بهعنوان اولین رئیسجمهوری اسلامی ایران انتخاب شود. ریاستجمهوری بنیصدر تنها ۱۷ ماه دوام آورد، زیرا در این مدت، بهتدریج با تمامی نهادهای انقلابی وارد مبارزه شد و در کنار بیتوجهی به مصوبات قانونی مجلس، با حمایت از اقدامات گروهکهایی مانند منافقین و میداندادن به آنها در عرصه سیاسی، اعتماد مسئولان نظام، از جمله نمایندگان را به اینکه میتواند فردی مناسب برای اداره کشور باشد سلب کرد. به همین دلایل بود که ابتدا در ۲۰ خرداد ۱۳۶۰ با حکم امام (ره) از فرماندهی کل قوا برکنار شد.
دهه 30 برای تاریخ سیاسی ایران مملو از تحولاتی است که از اوج وطنپرستی و اقتدار و اعتقاد تا کودتا و خیانت و تغییر ماهیت شعارهای سیاسی پیش رفت. دههای که با ملی شدن صنعت نفت گره خورده است و یکی از تحولات قابل تأمل آن قیام سی تیر 1331 است که مصدق برای بار دوم با دست پُرتری وارد عرصه نخستوزیری شد و با کسب اختیارات بیشتر از شاه، فضای سیاسی کشور را دست خوش تغییرات عظیمی کرد که البته در برابر شاخصها و آمارهای اقتصادی چندان هم موفق نبود، زیرا با توجه به سیاستهای مصدق در دور دوم نخستوزیری و عدم تعامل با دولتهای غربی و شوروی که علل بسیاری دارد، منجر به عدم فروش نفت، تحریم اقتصادی و طبیعتا شرایط سخت داخلی شد.
حزب مؤتلفه اسلامی یک حزب سیاسی-مذهبی در ایران است که در سال ۱۳۴۲ از ائتلاف سه هیئت مذهبی به نامهای هیئت مسجد امینالدوله، هیئت مسجد شیخعلی و هیئت اصفهانیها، با پیروی از امام خمینی (ره) شکل گرفت. این تشکل به جناح راست و اصولگرایان سنتی تمایل دارد و در محیط سیاسی ایران، قشر «بازاریهای مذهبی» را نمایندگی میکند. این حزب همچنین در زمینه امور خیریه و تأسیس نهادهایی نظیر مدرسه اسلامی و صندوقهای قرضالحسنه فعالیت میکند. پس از ماجرای تصویب نامه لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی در سال ۱۳۴۱، دو هیئت مذهبی از کسبه و تجار بازار تهران تصمیم گرفتند با یکدیگر ائتلاف کنند.
تاریخ سیاسی معاصر ما صرفا در تحولات عظیم به چهرههای مشهور خلاصه نمیشود و سوژههای مختلفی در این سیر تاریخی وجود دارند که پرداختن به آن شاید بخشی از اطلاعات لازم برای تحلیل تاریخی را تکمیل کند. سرنوشت کاترین عدل، بهمن حجت کاشانی، علی پاتریک و خسرو جهانبانی قصه جالبی از درون خاندان پهلوی است که نگاهی به آن میتواند تضاد عقیدتی درون دربار را بازتر کند. داستان ما در بهار سال ۱۳۵۴ تمام میشود؛ در شهرستان خرمدره در استان زنجان. البته کمی آنطرفتر؛ جایی که حالا حاشیه شهر است و روزگاری روستایی بود بهنام «اللهده». روستایی که توسط این خانواده ساخته شد؛ «بهمن حجت کاشانی» و همسرش «کاترین عدل». کسانی که دل از زندگی مرفه کندند تا برای خود یک جامعه ایدئال درست کنند. قبل از آنکه به روستای آنها و ماجراهای خونینی که در آن رخ داد برسیم، بهتر است با این زن و شوهر آشنا شویم.
سیام خرداد 1360 آغاز رویدادهای خونینی در تاریخ سیاسی معاصر پس از انقلاب است که صرفاً یک روز عادی با چند تظاهرات جستهوگریخته نبود و تأثیرات آن تا سالها بعد ادامه داشت. واقعهای که برخی آن را ادامه اتفاقات 14 اسفند 59 دانشگاه تهران تحلیل میکنند. سازمان مجاهدین خلق که از ابتدای پیروزی انقلاب ادعای به دست گرفتن عمده نهادهای قدرت را داشت خود را مدعی اصلی میدانست و باتکیهبر بدنه جوان و احساسی خود سعی در اعمال قدرت در سطح جامعه میکرد. اعمال قدرتی که در همراهی با بنیصدر عمق خود را نشان داد.
«سومکا» که کوتاه شده حزب سوسیالیست ملی کارگران ایران است، نام حزبی با عقاید ناسیونال سوسیالیسم بود که در طول جنگ جهانی دوم در ایران پایهگذاری شد. رهبر این حزب داوود منشیزاده بود. او و تنی چند از سران این حزب تا پیش از شکست آلمان نازی عضو حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان بودند؛ اما پس از شکست آلمان نازی به ایران بازگشتند. ایدئولوژی سومکا برپایه همان شعارهای نازیها بود.
سعید شاهسوندی، متولد 1329شیراز از اعضای قدیمی و عضو مرکزیت بود. شاهسوندی تحصیلات خود را تا پایان دبیرستان درشیراز گذراند و سپس در سال ۱۳۴۷ در دانشگاه شیراز در رشته مهندسی مشغول به تحصیل شد. شاهسوندی از سال ۱۳۴۸ فعالیت خود را در سازمان مجاهدین خلق آغاز کرد. عضویت او در سازمان در پی دستگیریهای معروف به شهریور ۱۳۵۰ جشنهای ۲۵۰۰ ساله برای ساواک مشخص شد. بعد از آن تا زمان دستگیری (۱۳۵۴) به صورت مخفی در شهرهای تهران، قم، اصفهان و مشهد به فعالیت پرداخت. او در ۲۶اردیبهشت۱۳۵۴ در حالی که همزمان تحت تعقیب ساواک و نیز «رفقا»ی سابق خود بود، توسط ساواک دستگیر و پس از دستگیری به حبس ابد محکوم شد که با پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ از زندان آزاد شد.
ما در اصفهان از سالهای 1342 به بعد که حضرت امام فرموده بودند اجتماعات، تشکیلات و سازندگیهایی بهخصوص با جوانها داشته باشید این کار را با چند تن از دوستان شروع کردیم و از هر دبیرستان و دانشگاه افراد شاخص و باهوش را که روحیه انقلابی داشتند جمع کردیم. در محل فعلی باغ ابریشم یا در جاهای دیگر که فضاهای باز داشت جمع میشدیم و آموزشهایی داده میشد. از بین آنها جوانان مستعد را انتخاب و به جلسات خصوصیتر دعوت میکردیم. مبنای آموزش توسط مرحوم شهید بهشتی، مرحوم آیتالله طالقانی، مرحوم هاشمی رفسنجانی، مرحوم مهندس بازرگان و دیگر صاحبنظرها مشخص شده بود. از طرف دیگر انجمنهای اسلامی را در مدارس تشکیل داده بودیم و گویندههایی که برای روشنگری لازم بودند دعوت میشدند تا در مدارس کار کنند؛ همچنین عکسالعمل بچهها را بررسی کرده و بعد به جلسات دعوت میکردیم.
حزب ایران یکی از احزاب ملیگرا، جمهوری خواه با اندیشه سوسیال دموکرات و از احزاب تشکیل دهنده جبهه ملی ایران است. این حزب در حال حاضر دبیرکل نداشته و به صورت شورایی اداره میشود. در سال ۱۳۲۲ پس از اینکه کانون مهندسین توانست با حمایت از مهندس فریور در مجلس یک نماینده کسب کند انگیزه ایجاد حزب در این گروه ایجاد شد که در نهایت در سال بعد توسط بنیانگذاران این مجموعه تبدیل به یک حزب ملیگرا با ایدئولوژی سوسیال دموکرات شد. حزب ایران در ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۳۲۳ رسما فعالیتهای خود را شروع کرد.
از دست عدو ناله من از سر درد است
اندیشه هر آن کس کند از مرگ نه مرد است
جانبازی عشاق نه چون بازی نرد است
مردی اگرت هست کنون وقت نبرد است