
یک شهر پایدار به طریقی سازمان داده شده است که تمامی شهروندان آن ضمن رفع احتیاجات خود و بهبود بخشیدن به شرایط زیست خویش هیچ آسیبی به طبیعت وارد نیاورده و شرایط زیستی سایر انسانها چه در زمان حال و چه در آینده به خطر نیندازد. (ژیراده،1383)




توسعه شهرها و پیامدهای ناشی از آن مثل حاشیهنشینی و زیست غیررسمی، فقر، تشدید اختلاف طبقاتی و راهکارهای بلندمدت و کوتاهمدتی که برای این مسائل ارائه میشود، مسئله تازهای در محافل آکادمیک، نهادهای اجرایی و فضای رسانه نیست. اگر بخواهیم ریشه آن را واکاوی کنیم، احتمالا باید به پیشینهاش بازگردیم. حتی شاید لازم باشد ماجرا را تا عصر انقلاب صنعتی و تغییر ساختارهای اقتصادی و اجتماعی در جوامع عقب ببریم. این رشته سر دراز دارد و وابسته به شناخت و تحلیل دقیق و درست تمام زمینههای دخیل در آن است که در ظرف نوشتارِ پیشرو نمیگنجد. اینجا هدف آن است حالا که به سراغ محله قائمیه رفتهایم، نگاهی گذرا به فعالیتهایی که چند ماهی است توسط دفتر «نهاد توسعه محلی» یا «افق نو» در این محله انجام شده است، بیندازیم.




کارگاه رقابتی «فضایی برای ماندن» به همت شهرداری اصفهان و با همکاری دفتر باز آفرینی نو، سازمان نوسازی و بهسازی، موزه خلاقیت و معماری و سازمان زیباسازی با محور اصلی گرافیک محیطی در یک فضای تعاملی و رقابتی با حضور هنرمندان رشته معماری، شهرسازی، گرافیک و طراحی صنعتی و به منظور رفع برخی از مشکلات منظر شهری در خانه صفوی و اختتامیه این رویداد در سالن اجتماعات کتابخانه مرکزی برگزار و به نفرات برتر به ترتیب 5،3 و یکمیلیون تومان هدیه و گواهینامه حضور داده شد. معاون شهرسازی و معماری شهرداری اصفهان در اختتامیه کارگاه رقابتی طراحی فضایی برای ماندن اظهار کرد: این کارگاه توسط مهندسان مشاور به عنوان تسهیلگران بافت فرسوده در منطقه 13 و بخش قائمیه برگزار شد.