«به بیوگرافی و شرح کودکی و زندگانی آدمها اعتقادی ندارم. ماجرا آنجا برایم جدی میشود که به کارنامه و کار حرفهایشان پرداخته شود. به خاطر همین است که هر سوالی از من بپرسند از تئاتر میگویم و هر مصاحبهای با هر محوری که داشته باشم به تئاتر ختم میشود.» «تئاتر» عشق و زندگی ناصر کوشان است. این پژوهشگر و به قول خودش «تئاترنویس» حالا در آستانه 74سالگی همچنان با فکر تئاتر از خواب بیدار میشود و با خیالِ آن چشم بر هم میگذارد.
خیلیهایمان نصرتاله وحدت را در رل همان پسر خوشقلب فقیر فیلمهای دهههای 40 و 50 به یاد میآوریم. آن آدم صمیمی و بیریا که در کار بازیگری هم بینقاب بود. سالهاست نتوانستهایم آثار وحدت را روی پرده سینما ببینیم و سینمای ایران نقدهای مختلفی به کار او و همسلیقگانش داشته، اما این واقعیت را نمیتوان نادیده گرفت که فیلمهای نصرت اله وحدت تا سالها در سینمای خانگی خانوادههای ایرانی در حال اکران ماند. او بیش از 40 سال نه روی صحنه حضور داشت، نه روی پرده، اما بسیاری از نقشهایش برای نسلی در ایران پررنگ ماند و لبخند را در عصرهای کشدار و ساکت جمعه بر لبهای مردمانش نشاند.
بسیاری از ما حتی نسلهای جوانتر نصرالله وحدت را در قالب همان پسر خوشقلب فقیر فیلمهای دهههای 40 و 50 به یاد میآوریم. زمانی که مانند نمایندهای از طبقه خاصی از مردم با یک دختر پولدار آشنا میشد و این آغاز ماجرا بود. وحدت در بیش از 43 فیلم حضور پیدا کرد که در بسیاری از آنها در کسوت بازیگر و کارگردان حضور داشت و بهجرئت میتوان او را یکی از محبوبترین بازیگران قبل از انقلاب ایران دانست اما خاستگاه این بازیگر اصفهانی پرکار سینما که شب گذشته در سن 95 سالگی درگذشت؛ تئاتر بود.
اصفهان تقویم گردشگری میخواهد چون از این جهانشهر بعید است که چشم امیدش فقط به بلیتفروشی ابنیه تاریخیاش باشد. این جمله، جان کلام وبینار «تقویم گردشگری کلانشهر اصفهان» بود که دوشنبه( 20 مردادماه) از ساعت 20 تا 22 با سخنرانی دکتر محمد زاهدی، عضو هیئتعلمی دانشگاه پیامنور، برگزار شد.