
نرخ ارز اگرچه بالا و پایین میرود؛ ولی در بازار دوربینهای عکاسی، قیمتها حد پایین ندارد، بلکه مدام اوج میگیرد؛ تاجایی که قیمت دوربین عکاسی به 200 میلیون تومان هم رسیده است. این گرانی به تعبیر عکاسان، اشـتـغـال در حوزه عـکـس و فیلمبرداری را هدف گرفته است و همین امروز شمار زیادی از آتلیهداران، کسبوکار خود را تعطیل کردهاند و در اینستاگرام صفحه کاری راه انداختهاند. عدهای از عکاسان نیز راهی جدید برای امرار معاش خود پیش گرفتهاند و به عرضه دوربینهای دیجیتال دستدوم روی آوردهاند.




گفتوگو با رضانور بختیار صرفا مواجهه با یک عکاس نیست؛ بختیار قسمتی از حافظه تاریخ معاصر ایران است. او تکهای از تاریخ، در یک پازل بزرگ است، پازلی که تکههای دیگرش را باید با کسانی مانند عباس کیارستمی، مرتضی ممیز، جواد مجابی، نعمت حقیقی و دهها نام ازایندست، که دوستان او هستند، کامل کرد. سالهای کودکی او در اصفهان، شهر رؤیایی و سوررئالی گذشت که در این سالها دیگر نشانی از آن باقی نمانده است.




عکاسی، باغ و شانس زندگی من است. باغی که وقتی سالهای دور لحظهای در آن باز شد، پایم را لایش گذاشتم و با فشار خود را به درونش هل دادم؛ همانطور که آینده مانند باغ زیبایی است که برای بعضیها یک لحظه در آن باز میشود و آنهایی که هوشیارترند پایشان را لای در میگذارند، سپس با فشارخود را درون آن باغ هل میدهند.این تعبیری است که در کتاب «مردی با دوربین عکاسی» که شرح زندگی و کارش است، به کار میبرد. حالا در آستانه 80سالگی هرچند آردش را بیخته و الکش را آویخته، اما هنوز دست از علاقه و تفرجش در باغ عکاسی نکشیده است.