ساکنان روستاهای الحاقی به مناطق شهری اصفهان از روند الحاق ناراضی هستند و معتقدند روستابودن ثمرات بهتری به همراه داشت

روستاها؛ قربانیان طرح الحاق به اصفهان

قصه از زمانی شروع شد که مناطق روستایی در حاشیه شهر اصفهان و منطقه خوراسگان به اصفهان ملحق شدند.

کاخ تنهایی بانوی سلطان

قصر، با شکوه و جلالش، تنها نشسته است در میان دشت گندم. عمارت کلاه‌فرنگی حالا دیگر خیلی قامتش خم شده است، اما شکوهش همچنان پابرجاست. قصری که حکایت از روزگار نه‌چندان دوری می‌کند، خاک گرفته و دل‌مرده، اما هنوز استوار به تماشا دعوتمان می‌کند. گورت از ناحیه قهاب در شرق اصفهان واقع شده است و ابنیه تاریخی زیادی را در خود جای داده است.

گورت، مزرعه کبوتر

برج‌های کبوتر بخشی از معماری شهر اصفهان است که می‌توان با مطالعات علمی روی این برج‌ها، رویکرد تازه‌ای به آن‌ها داشت و با تغییر کاربری آن‌ها از نابودی‌شان جلوگیری کرد. می‌دانیم که در قرن هشتم ابن‌بطوطه جهانگرد این برج‌ها را دیده و ثبت کرده است. شاردن در عصر صفوی در اطراف اصفهان حدود سه‌هزار برج کبوتر را برشمرده است. در دهه شصت شمسی سید محمد محمودیان برج‌های کبوتر اطراف اصفهان را حدود 725 برج در استان اصفهان عنوان کرد.

محور جذاب اما مهجور اصفهان

هوای معتدل «گورت» باعث شده مأمن کبوتران شود؛ کبوترانی که با طلوع خورشید از «کبوترخانه»‌های شرقی‌ترین منطقه شهر، پرواز را آغاز می‌کنند و پیش از غروب به برج مسکونی‌شان بازمی‌گردند و این زندگی روزمره ساده، هم به سود خودشان است هم نفعی به کشاورزان و مالکان برج‌ها می‌رساند. ما مهمان یک تور نیم‌روزه به میزبانی دو خانواده اهل معماری و مرمت شده‌ایم تا به دیدار جایی برویم که قرار بوده «محور گردشگری کبوترخانه‌های اصفهان» شود؛ اما کبوترخانه‌هایش هنوز چشم انتظار مرمت‌اند. گورت ظرفیت‌های بسیاری برای تبدیل‌شدن به یک مقصد جذاب گردشگری دارد؛ اگر آن را دریابیم و برای احیا و تقویت زیرساخت‌ها و معرفی‌اش برنامه‌ریزی هوشمندانه‌ای انجام دهیم.