به گزارش اصفهان زیبا؛ در سال 1349 مقاله‌ای با عنوان دلایل ترقی و انحطاط کشتی اصفهان با امضای آسوده در کیهان ورزشی منتشر شد که تاریخ کشتی اصفهان را به خوبی مرور می‌کرد.
در این مقاله نوشته شده بود: «تا پیش از سال 1328 کشتی اصفهان در 22 ورزشخانه تمرین می‌شد و فنون و قواعد خاصی در آن موجود نبود. در سال 1328 طبق دستور سازمان تربیت بدنی اصفهان، هیئت کشتی در اصفهان تشکیل گردید و ریاست آن را آقای مهندس دولت آبادی به عهده گرفت.
اعضای این هیئت عبارت بودند از مهندس کریم کشاورز فوتبالیست معروف ایران، دکتر رضائی و حاج هاشم اکبریان که خود از کشتی گیران بنام عصر خود بود و مرحوم حسین امیری و حاج میرزا باقر مغاره که سال‌ها قهرمان چرخ و کباده کشور بود. این زیربنای مستحکم پایه اصلی و پی ریزی کشتی اصفهان را به وجود آورد اما عدم آشنائی به مقررات و فنون جدید جهانی ایجاب می‌کرد که برای جوانان مربی کارآزموده در نظر گرفته شود.
از این جهت برای اولین بار آقای علی اصغر سعادتی به عنوان مربی کشتی به اصفهان اعزام شد و طی یک سال تمرین، جوانان آن عصر متوجه شدند که غیر از زورورزی اصول دیگر و فنون دیگری در کار است که با بکار بردن آن‌ها سهل‌تر می‌توان به هدف رسید. در آن سال کشتی اصفهان در مسابقات قهرمانی کشور مقام سوم را کسب کرد.
این هیئت تا سال 1330 کشتی اصفهان را رهبری می‌کرد تا در این سال اولین ملی پوش از تیم اصفهان انتخاب شد و آن مهدی مقرب بود که در مسابقات فنلاند مقام چهارم جهان را کسب کرد.
پس از این موفقیت ریاست هیئت کشتی اصفهان به آقای اسکندری محول گردید و اعضای این هیئت عبارت بودند از آقایان حسن فقیه، ارحام صدر، حاج میرزا باقر مغازه و حسن فروهریان (صاحب امتیاز باشگاه تربیت در دهه 40) و استاد هاشم اکبریان.
بنا به پیشنهاد این هیئت در سال 1332 مسابقات کشتی قهرمانی کشور در اصفهان انجام گردید و تیم کشتی فرنگی اصفهان مقام اول ایران و تیم کشتی آزاد مقام دوم را کسب کرد. پس از این موفقیت آقای حاج محمد اسدی به ریاست هیئت کشتی اصفهان انتخاب شد و تا سال 1334 ریاست هیئت به عهده مشارالیه بوده و سپس ریاست هیئت کشتی به عهده مرحوم سروان وفائی واگذار گردید.
در طی شش سال ریاست سروان وفائی فقید تیم کشتی اصفهان مقام‌های اول و دوم و سوم را کسب کرد. ضمناً در سال 1334 دو نفر از کشتی گیران اصفهان به عضویت تیم ملی انتخاب شدند.
این دو نفر آقایان موسوی و شیرانی بودند که در انتخابی مسابقات آسیایی شرکت کردند. در این سال مربی تیم اصفهان آقای سعادتی به تهران و از آنجا به آبادان منتقل شد و به جای او امیر حمیدی که از مربیان لایق کشور بود به اصفهان وارد شد و سروان وفائی نیز به تهران منتقل گردید و به جای ایشان مجدداً آقای حاج محمدخان اسدی به ریاست هیئت کشتی برگزیده شد.
اما آقای امیر حمیدی اصفهان را برای خود مناسب ندید و پس از 6 ماه این شهر را ترک کرد و آقای فردین به جای او به اصفهان آمد. فردین نیز چون خود را تنها دید بیش از 6 ماه تاب مقاومت نیاورد و به تهران مراجعت کرد.
مدتی گذشت و آقای گتمیری به عنوان مربی کشتی به اصفهان فرستاده شد. از این جا سقوط کشتی اصفهان شروع شد و آنچنان شیرازه کشتی از هم پاشیده شد که هنوز پس از سال‌ها کشتی اصفهان نتوانسته قد علم کند. در مسابقات اخیر قهرمانی ایران معلوم شد که اصفهان دیگر نمی‌تواند در کشتی ایران مقامی داشته باشد مگر این که اختلافات داخلی حل شود و با تلاش افراد واجد صلاحیت، افتخارات گذشته اصفهان در این ورزش ملی تجدید شود.»
