به گزارش اصفهان زیبا؛ مغازه‌های کوچه یخچال، خیابان طالقانی و شیخ بهایی اصفهان این روزها سوت‌وکورند.
این محله‌ها پاتوق کسبه قدیمی لوازم خانگی اصفهان هستند و تا پیش از تولد فروشگاه‌های بزرگی همچون سرای لوازم خانگی رنگ‌وبوی دیگری داشتند؛ اما حالا فروش اقساطی لوازم‌خانگی در مجموعه‌های بزرگ هر خریدار بالقوه‌ای را برای خرید وسوسه می‌کند تا سری به این مجموعه‌ها بزندو بعد هم ترغیب می‌شود تا کالای موردنیازش را از همین مجموعه‌ها خریداری کند.
این فروشگاه‌های بزرگ با پشتوانه و همراهی بانک‌ها اقدام به خرید کالاها به‌صورت عمده از کارخانه‌ها می‌کنند و به‌صورت اقساطی می‌فروشند.
اگرچه مشتریان از قیمت زیاد کالاهای فروشگاه‌های بزرگی همچون سرای لوازم‌خانگی گلایه‌مندند، بااین‌حال تبلیغات گسترده این فروشگاه‌ها از یک‌سو و از سوی دیگر امکان خرید اقساطی در شرایط تورمی پای خریداران را به این فروشگاه‌ها باز می‌کند.
چنین مکانیزمی، سروصدای کسبه خرد لوازم‌خانگی اصفهان را بلند کرده؛ چراکه آن‌ها معتقدند امکان رقابت با چنین رانتی را ندارند. پروسه دریافت وام مانند گذشته نیست و شرایط دریافت وام برای انجام خرید نقدی سخت‌تر شده است؛ بنابراین حرکت به‌سوی ظهور فروشگاه‌های اقساطی بیش‌ازپیش شدت گرفته است.
این فروشگاه‌ها در ابتدا برای جذب مشتری، طرح فروش اقساطی بلندمدت را اجرا کرده و پس از آنکه با معضل دسته‌چک‌نداشتن بخش اعظمی از مردم مواجه شدند، با همکاری بانک‌ها دست به راه‌اندازی سیستمی زدند تا این معضل نیز برای آن‌ها برطرف شود. البته که چنین روشی به دلیل خرید عمده کالاها از کارخانه‌ها می‌تواند بخش تولید را تحریک کند؛ اما کسب‌وکارهای خرد لوازم‌خانگی در معرض تعطیلی هستند و این موضوع را می‌توان از میزان هشدارهایی فهمید که دراین‌باره داده می‌شود.
سه‌هزار نفر فروشنده فعال لوازم‌خانگی در اصفهان فعالیت می‌کنند؛ ولی به‌دلیل فعالیت مجموعه‌های فروشگاهی که با سرمایه‌های هنگفت در حال فعالیت هستند، فروش این افراد تحت‌تأثیر قرار گرفته است. انتظار فعالان صنف لوازم‌خانگی اصفهان این است که کسبه خرد و سنتی اصفهان حمایت شوند.
مجوز دادن به سرای ایرانی اشتباه بود
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی اصفهان به «اصفهان زیبا» می‌گوید: «برای شهری مانند اصفهان که فروشگاه‌های سنتی زیادی دارد. اعطای مجوز برای فعالیت مجموعه‌های بزرگی مانند سرای لوازم‌خانگی کار اشتباهی بوده است؛ باید موقعیت مکانی هر شهر را در نظر گرفت و سپس اجازه داد که فروشگاه بزرگ در آن شهر احداث شود.»
علیرضا قندی تصریح می‌کند: «به طور کلی من منکر فعالیت فروشگاه‌های بزرگ نیستم؛ ولی در هر شهری نباید مجوز فعالیت به این مجموعه‌ها را داد. فروشگاه‌های بزرگ امکاناتی را در اختیار مصرف‌کنندگان قرار می‌دهند؛ مثلا اینکه فضای بزرگ‌تری دارند و کالاهای بیشتر و متنوع‌تری را نمایش می‌دهند و کالاها در این مجموعه‌ها برای مصرف‌کننده در دسترس‌تر است؛ ولی متأسفانه در فروشگاه‌های سنتی این امکانات فراهم نیست و ما نمی‌توانیم این امکاناتی را که در مجموعه‌های بزرگ ارائه می‌شود در بازار یا فروشگاه‌های سنتی ایجاد کنیم.»
فروشگاه‌های بزرگ پشتوانه بانک‌ها را دارند
قندی ادامه می‌دهد: «علاوه بر این تبلیغات فروشگاه‌های بزرگ از طریق تابلوهای خیابانی، رادیو و تلویزیون زیاد است و این فروشگاه‌ها اقدام به گرفتن وام‌های بسیار سنگین از بانک‌ها کرده اند. این وام‌ها باعث شده که بتوانند فروش اقساطی داشته باشند؛ این در حالی است که اگر فروشگاه‌های سنتی هم می‌توانستند وام با مبلغ بالا دریافت کنند با شرایط اقساطی و حتی با قیمت کمتر از سرای ایرانی و شهر فرش می‌توانستند بفروشند.»
او خاطرنشان می‌کند: «بانک‌ها می‌خواهند برای اختصاص مبلغ سنگین با یک مجموعه سروکار داشته باشند و حاضر نمی‌شوند این مبلغ را بین فروشگاه‌های کوچک تقسیم کنند. برخی از فروشگاه‌های لوازم‌خانگی تعطیل شده‌اند؛ چون فروش ندارند و باید اجاره‌های سنگینی پرداخت کنند. برخی از فعالان این صنف نیز تغییر شغل داده‌اند.»
مغازه‌ها تعطیل شد؛ فروشندگان تغییر شغل دادند
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم‌خانگی اصفهان بیان می‌کند: «ما جلسات زیادی با اتاق اصناف و فرماندهی کل سپاه صاحب‌الزمان اصفهان برگزار کردیم. مطالبه ما این است که درخصوص فعالیت این مجموعه‌ها در شهر اصفهان تجدیدنظر بکنند و جلوی تعطیلی فروشگاه‌های کوچک گرفته شود.»
قندی اذعان می‌کند: «فروشگاه‌های هر صنفی در محلی از شهر اصفهان متمرکز شده است؛ مثلا فروشگاه‌های لوازم‌خانگی اصفهان در کوچه یخچال، خیابان طالقانی و شیخ‌بهایی به‌صورت متمرکز فعالیت دارند یا مثلا موبایل‌فروش‌ها و… در یک منطقه خاص متمرکز هستند. باید کاری کرد که این مغازه‌ها همچنان بتوانند فعالیت کنند و تعطیل نشوند.»
او اظهار می‌کند: «سرای ایرانی یا شهر فرش به طورعمده کالاها را از کارخانه می‌خرند و با سود بالایی این محصولات را می‌فروشند. 25درصد افرادی که از این دومجموعه کالا می‌خرند، این کالاها را به فروشگاه‌های کوچک لوازم‌خانگی می‌فروشند تا پول نقد دستشان بیاید و بتوانند خرید دیگری داشته باشند.»
با اتحادیه‌ها مشورت نکردند
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم‌خانگی اصفهان خاطرنشان می‌کند: «مسئولان باید ترتیب اثری بدهند که در سایر شهرها برای احداث این مجموعه‌های بزرگ با اتحادیه‌های مربوط مشورت کنند و زود تصمیم‌گیری نکنند؛ چون فعالیت این مجموعه‌ها برای شهر اصفهان به یک معضل تبدیل‌شده است.»
زرق و برق فروشگاه‌های بزرگ و تبلیغات گسترده آن‌ها قدرت تحلیل را از خریداران می‌گیرد؛ رقابت عجیب و قابل‌تأملی میان این فروشگاه‌ها وجود دارد. این فروشگاه‌ها با تبلیغات انبوه در صداوسیما و بیلبوردهای شهری، حجم زیادی تبلیغات را از طریق آژانس‌های تبلیغاتی به خورد مردم می‌دهند.
این حجم از تبلیغات به خاطر این است که در فروش کالاها سود بسیاری به فروشنده می‌رسد و ضرر اصلی را خریدار می‌کند. فعالیت فروشگاه‌های بزرگ فقط محدود به سرای لوازم‌خانگی نیست، بلکه مجموعه‌هایی همچون شهر فرش نیز از سوی دیگر کسبه خرده‌فرش اصفهان را ناراضی و گلایه‌مند کرده است.
فروشگاه‌های بزرگ قیمت را دوبرابر بالا می‌برند!
رئیس اتحادیه فروشندگان فرش دستباف اصفهان به «اصفهان زیبا» می‌گوید: «ما شکایت‌های زیادی از سوی مشتریان داریم مبنی بر اینکه قیمت‌های شهر فرش در مقایسه با قیمت بازار حدود یک‌ونیم برابر یا حتی دوبرابر است؛ این مجموعه‌های بزرگ ۵۰درصدش پول فرش را همان ابتدای کار دریافت می‌کنند و 50درصد مابقی را به‌صورت اقساطی دریافت می‌کنند که باوجود افزایش یک‌ونیم برابرتا دوبرابری فرش مردم اگرچه 50درصد مابقی را قسطی پرداخت می‌کنند؛ اما باید پول بیشتری بابت خرید فرش بپردازند.»
مهدی حقیقت‌نژاد تصریح می‌کند: «از آنجایی که فرش یک کالای هنری است، مردم نمی‌توانند مانند سایر کالاها تفاوت محسوس بین قیمت بازار و قیمت مجموعه‌های بزرگ را لمس کنند؛ به‌عنوان‌مثال مردم به‌راحتی می‌توانند قیمت یک کالای لوازم‌خانگی را از بازار به دست بیاورند و با قیمت همان کالا در سرای لوازم‌خانگی مقایسه و تفاوت‌ها را حس کنند؛ ولی این درباره محصولات هنری مثل فرش امکان‌پذیر نیست.»
حقیقت‌نژاد عنوان می‌کند: «بانک‌ها پشت مجموعه‌های بزرگ مانند شهر فرش هستند. این مجموعه‌ها قراردادهایی با بانک‌ها می‌بندند، اجناس را به‌طورعمده از کارخانه‌ها خرید می‌کنند و چک های مشتریان را به بانک‌ها تحویل می‌دهند؛ چون ارقام بالاست، بانک‌ها برایشان می‌صرفد که با این مجموعه‌ها همکاری کنند؛ ولی هیچ‌وقت یک کاسب در بازار نمی‌تواند چنین تشکیلاتی راه‌اندازی کند و فروش اقساطی داشته باشد؛ به خاطر همین مردم به دلیل اقساطی‌بودن فروش به مجموعه‌هایی همچون شهر فرش مراجعه می‌کنند و فعالیت مجموعه‌ها فروش بازاری‌ها را کاهش داده است.»
